Arginina

	L-Arginina
	L-Arginina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	kwas 2-amino-5-guanidynopentanowy
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Argininum, Arginini aspartas, Arginini hydrochloridum
inne	Arg, R
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C6H14N4O2
Masa molowa	174,20 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	74-79-3; 7675-83-4 (asparaginian); 1119-34-2 (chlorowodorek)
PubChem	6322
DrugBank	DB00125
SMILES
	C(CC(C(=O)O)N)CN=C(N)N
InChI
	InChI=1S/C6H14N4O2/c7-4(5(11)12)2-1-3-10-6(8)9/h4H,1-3,7H2,(H,11,12)(H4,8,9,10)/t4-/m0/s1
	InChIKey
	ODKSFYDXXFIFQN-BYPYZUCNSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,3 g/cm³ (20 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	182 g/l
	w innych rozpuszczalnikach
	etanol: bardzo trudno
Temperatura topnienia	244 °C
Temperatura wrzenia	368 °C
logP	-3,60
Kwasowość (pKa)	2,24
Punkt izoelektryczny	10,76
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według europejskich kryteriów; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 1 0
Temperatura zapłonu	176 °C
Numer RTECS	CF1934200
	Podobne związki
Pochodne	cytrulina, fosfoarginina (fosfagen bezkręgowców)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	A05BA01 B05XB01 V03AF11
Farmakokinetyka
Działanie	odżywcze
Metabolizm	jelitowy i wątrobowy
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie, dożylnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Arginina (Arg, R) – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów kodowanych przez DNA. Obecność grupy guanidynowej w cząsteczce jest przyczyną jej zasadowego charakteru. W organizmach żywych uczestniczy w przemianach azotowych: przenoszeniu azotu w mocznikowym cyklu Krebsa oraz w syntezie kreatyniny^[1]^[4].

Bywa zaliczana do aminokwasów endogennych^[5]^[6] lub egzogennych^[7]. Jest też określana jak "względnie egzogenna". Poziom jej biosyntezy jest zależny od spożywania wystarczających ilości jej naturalnych prekursorów – proliny i kwasu glutaminowego^[8].

WystępowanieEdytuj

Arginina naturalnie występuje w białkach jąder komórkowych i komórek rozrodczych^[1] (histonach^[5]). Stanowi około 80% białka protaminy^[4].

Zobacz teżEdytuj

glutaminian argininy

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b ^c Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 40, ISBN 83-7183-240-0 .
↑ ^a ^b ^c ^d Department of Chemistry, The University of Akron: L-(+)-Arginine (ang.). [dostęp 2012-02-19].
↑ Arginine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-02-19] (ang.).
↑ ^a ^b Encyklopedia popularna, Tom I. Wyd. II. Warszawa: PWN, 1983, s. 141. ISBN 83-01-00000-7.
↑ ^a ^b Mała encyklopedia medycyny, Tom I. Wyd. IV. Warszawa: PWN, 1988, s. 53. ISBN 83-01-08835-4.
↑ Arginina. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2012-05-17].
↑ Lubert Stryer: Biochemia. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 505. ISBN 83-01-00140-2.
↑ PJ. Reeds. Dispensable and indispensable amino acids for humans. „J Nutr”. 130 (7), s. 1835S-1840S, 2000. PMID: 10867060.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[psc-1] Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 40, ISBN 83-7183-240-0 .

[AKRON-2] Department of Chemistry, The University of Akron: L-(+)-Arginine (ang.). [dostęp 2012-02-19].

[CID-3] Arginine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-02-19] (ang.).

[pwn1-4] Encyklopedia popularna, Tom I. Wyd. II. Warszawa: PWN, 1983, s. 141. ISBN 83-01-00000-7.

[mem-5] Mała encyklopedia medycyny, Tom I. Wyd. IV. Warszawa: PWN, 1988, s. 53. ISBN 83-01-08835-4.

[STB-6] Arginina. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2012-05-17].

[Stryer-7] Lubert Stryer: Biochemia. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 505. ISBN 83-01-00140-2.

[Reeds-2000-8] PJ. Reeds. Dispensable and indispensable amino acids for humans. „J Nutr”. 130 (7), s. 1835S-1840S, 2000. PMID: 10867060.

[1]

[4]

[2]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]