Austroposeidon

wymarły rodzaj dinozaura

Austroposeidonrodzaj wymarłego dinozaura, zauropoda z kladu Titanosauria.

Austroposeidon
Bandeira et al., 2016
Okres istnienia: kampanmastrycht
83.6/66
83.6/66
Ilustracja
Kręg szyjny 13
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

zauropodomorfy

Infrarząd

zauropody

(bez rangi) Titanosauria
Rodzaj

Austroposeidon

Gatunki

Austroposeidon magnificus

Skamieniałości olbrzymiego dinozaura znaleziono w Brazylii, na południowym wschodzie kraju, w południowo-zachodnim stanie São Paulo, na przedmieściach Presidente Prudente, przy drodze Raposo Tavares blisko Assis Chateaubriand. Zebrane zostały przez Llewellyna Ivora Price’a w 1953, przechodząc później pod opiekę Museu de Ciências da Terra. Pod względem geologicznym miejsce ich znalezienia leżało w Basenie Paraná, wśród skał grupy Bauru tworzących formację Presidente Prudente, powstałą w epoce kredy późnej, w kampanie-mastrychcie, znaną ze znalezisk: żółwi, Crocodyliformes, ryb i łuskonośnych. Znalezione tam szczątki obejmują pozostałości kręgosłupa, w tym przynajmniej dwa dystalne kręgi odcinka szyjnego, następujący po nim kręg Th1 oraz niekompletne szczątki kręgów grzbietu w liczbie siedmiu i jednego krzyżowego. W rezultacie wszystkie cechy diagnostyczne dotyczą szczegółów anatomii wyrostków kręgów i ich blaszek, niemniej pozwoliły one na opisanie nowego rodzaju dinozaura. Holotyp oznakowano MCT 1628-R. Kamila L.N. Bandeira, Felipe Medeiros Simbras, Elaine Batista Machado, Diogenes de Almeida Campos, Gustavo R. Oliveira i Alexander W. A. Kellner wybrali dla niego nazwę Austroposeidon. Pierwszy człon tej nazwy austro oznacza południowy, odnosząc się do Ameryki Południowej, natomiast drugi jej człon poseidon nawiązuje do Posejdona, bóstwa z mitologii greckiej odpowiadającego za wywoływanie trzęsień ziemi. W rodzaju umieścili pojedynczy gatunek Austroposeidon magnificus. Jego epitet gatunkowy oznacza po łacinie wielki, majestatyczny i wskazuje na olbrzymie rozmiary zwierzęcia. Jego długość oszacowano bowiem na około 25 m[1].

Zwierzę zostało zaliczone do tytanozaurów, zróżnicowanej grupy zauropodów znanych przede wszystkim, choć nie tylko, z kontynentów Gondwany. Czyni to nowy rodzaj dziesiątym przedstawicielem tytanozaurów odnalezionym w Brazylii, po wczesnokredowym Tapuiasaurus i odkrytych w skałach tej samej grupy Adamantisaurus, „Aeolosaurus, Baurutitan, Brasilotitan, Gondwanatitan, Maxakalisaurus, Trigonosaurus i Uberabatitan. Udało się również przeprowadzić analizę filogenetyczną. W jej wyniku udało się stwierdzić, że Austroposeidon stanowi grupę siostrzaną Lognkosauria[1].

Historia edytuj

Skamieniałości tytanozaurów, zróżnicowanej grupy zaurpodów[2], znajdywano licznie w XX i XXI wieku, zwłaszcza w Ameryce Południowej[1], szczególnie na terenie Argentyny (Futalognkosaurus[3]) i Brazylii (Adamantisaurus[4], Antarctosaurus[5], Baurutitan[6], Brasilotitan[7], Gondwanatitan[8], Tapuiasaurus[9]).

Kolejnego brazylijskiego tytanozaura opisano jednak na podstawie szczątków znalezionych jeszcze dużo wcześniej przed opisaniem większości z powyższych rodzajów. W 1953 Llewellyn Ivor Price dokonał odkrycia na południowym wschodzie kraju, w południowo-zachodnim stanie São Paulo, na przedmieściach Presidente Prudente, przy drodze Raposo Tavares blisko Assis Chateaubriand. Znalezisko obejmowało pozostałości kręgosłupa, w tym przynajmniej dwa dystalne kręgi odcinka szyjnego, następujący po nim kręg Th1 oraz niekompletne szczątki kręgów grzbietu w liczbie siedmiu i jednego krzyżowego. Weszły one potem w skład zbiorów Museu de Ciências da Terra (Muzeum Nauki o Ziemi). Nie było to pierwsze odkrycie paleontologiczne w tym miejscu. Wcześniej znajdywano tam Crocodyliformes, łuskonośne (np. jaszczurkę Brasiliguana[10]), żółwie i ryby[1].

Nowy rodzaj opisany został jednakże dopiero w 2016. Kamila L. N. Bandeira, Felipe Medeiros Simbras, Elaine Batista Machado, Diogenes de Almeida Campos, Gustavo R. Oliveira i Alexander W. A. Kellner kreowali nowy rodzaj w pracy zatytułowanej A new giant Titanosauria (Dinosauria: Sauropoda) from the Late Cretaceous Bauru Group, Brazil („Nowy ogromny Titanosauria «Dinosauria: Sauropoda» z późnokredowej grupy Baury, Brazylia”) wydanej w PLoS ONE. Czyni to go dziesiątym rodzajem tytanozaurów odnalezionym w Brazylii, po wczesnokredowym Tapuiasaurus i odkrytych w skałach tej samej grupy Adamantisaurus, „Aeolosaurus, Baurutitan, Brasilotitan, Gondwanatitan, Maxakalisaurus, Trigonosaurus i Uberabatitan[1].

Budowa edytuj

 
Kręg grzbietowy 1

Znane szczegóły budowy Austroposeidon dotyczą głównie szczegółów anatomii jego kręgów. Kręgi szyjne i grzbietowe są pneumatyczne[1].

Opistoceliczne i spłaszczone grzbietowo-brzusznie krótkie tylne kręgi szyjne mają wysokie wyrostki kolczyste. Cechują się też trójkątnymi dołami centro-postzygofyzalnymi (centropostzygapophyseal fossae) wokół kanału kręgowego. Cv13 ma wysoki wyrostek kolczysty, wyższy niż u wielu innych tytanozaurów, np. alamozaura czy Trigonosaurus. Kolumnowate blaszki centro-postzygofyzalne ostatniego, trzynastego kręgu szyjnego uznano za autapormofię rodzaju, podobnie jak rozwidloną tylną blaszkę centro-diapofyzalną. Na powierzchni brzusznej tego kręgu widnieje grzebień przyśrodkowy. Pleurocel od dołów centro-diapofyzalnych (centrodiapophyseal fossa) odgranicza blaszka nadpleurocelowa (suprapleurocoel lamina). Żebra szyjne badacze opisują jako krótkie, acz potężnie zbudowane, z krótkim i spłaszczonym bocznie wyrostkiem przednim, o głowie przypominającej występującą u isizaura, lepiej zbudowaną niż u większości Titanosuaria[1].

Pierwszy kręg grzbietowy, o skróconym w osi przednio-tylnej łuku jak u isizaura czy Futalognkosaurus i o wyrostku kolczystym pionowym jak u Dreadnoughtus czy argentynozaura, przemieszczonym do przodu bardziej niż u większości tytanozaurów, ma wyrostki stawowe boczne przemieszczone w kierunku boczno-brzusznym jak u Mendozasaurus i zygapofyzy o szerokiej, bocznie skierowanej powierzchni stawowej, i mocne wyrostki stawowe tylne (postzygapofyzy). Z kolei blaszki centro-diapofyzalne pierwszego kręgu grzbietowego skręcają w kierunku brzuszno-bocznym, sięgając grzbietowego brzegu trzonu kręgu. Jest to trzecia cecha uznana za autapomorfię Austroposeidon. Proksymalne kręgi grzbietowe mają dobrze rozwinięte blaszki przedkolcowe i spino-diapofyzalne, diapofyzy zaś poszerzone w kierunku przednio-tylnym, nieco nachylone w kierunku brzuszno-bocznym. Nie występuje staw hyposphene-hypantrum[1].

Blaszki spino-postzygapofyzalne dalszych kręgów grzbietowych w najbardziej wysuniętej do przodu części rozwidlają się. To również autapomorfia rodzaju[1].

Zachowały się też, choć gorzej, pozostałości kręgów i żeber odcinka krzyżowego. Żebra krzyżowe, przyłączone do kręgosłupa szwem kostnym, trójkątne, zakrzywiały się ku górze[1].

Całkowitą długość zwierzęcia oszacowano na 25 m, co w chwili opisu czyni go największym znany dinozaurem z Brazylii[1].

Systematyka edytuj

 
Nazwa rodzaju nawiązuje do greckiego boga Posejdona, władcy mórz odpowiedzialnego za trzęsienia ziemi. Na zdjęciu rzeźba z Kopenhagi

Kreatorzy wybrali dla nowego rodzaju nazwę Austroposeidon. Pierwszy człon tej nazwy austro oznacza południowy, odnosząc się do Ameryki Południowej, natomiast drugi jej człon poseidon nawiązuje do Posejdona, bóstwa z mitologii greckiej odpowiadającego za wywoływanie trzęsień ziemi[1], starszego brata Zeusa i władcę oceanów[11]. Wcześniej podobną nazwę odwołującą się do tej samej postaci mitologicznej otrzymał amerykański wczesnokredowy zauropod Sauroposeidon[12]. W rodzaju naukowcy umieścili pojedynczy gatunek Austroposeidon magnificus. Jego epitet gatunkowy oznacza po łacinie wielki, majestatyczny i wskazuje na olbrzymie rozmiary zwierzęcia[1].

Holotyp składający się z pozostałości kręgów i pojedynczego żebra skatalogowano jako MCT 1628-R[1].

Austoposeidon zaliczono do dinozaurów z grupy zauropodów[1]. Ta grupa olbrzymich dinozaurów dzieli się na dwie główne linie: diplodokokształtne i Macronaria. Ta ostatnia obejmuje grupę Titanosauriformes[2], obejmującą brachiozaura i Titanosauria[13], co w praktyce oznacza, że zaliczają się do niej brachiozaury, euhelop i Titanosauria, przy czym te dwa ostatnie tworzą razem klad Somphospondyli[2]. Austoposeidon należał to Titanosauria[1] definiowanych jako Titanosauriformes bliższe saltazaurowi niż brachiozaurowi czy euhelopowi[13], a więc obejmujących Saltasauridae, Nemegtosauridae i Malawisaurus[2].

Celem oceny pozycji Austroposeidon na drzewie rodowym Titanosauria, autorzy przeprowadzili analizę filogenetyczną. W efekcie zaprezentowali następujący kladogram[1]:



Camarasaurus




Giraffatitan




Chubutisaurus




Baurutitan, Drusilasaura




Ligabuesaurus


Titanosauria

Andesaurus


Lithostrotia


Malawisaurus, Rukwatitan




Puertasaurus




Austroposeidon



Lognkosauria: Mendozasaurus, Futalognkosaurus







Qutecsaurus




Isisaurus




Epachthosaurus




Pellegrinisaurus




Trigonosaurus, Tapuiasaurus, Maxakalisaurus




Ampelosaurus



Lirainosaurus



Bonitasaura



Dreadnoughtus




Opisthocoelicaudiinae: Alamosaurus, Opisthocoelicaudia


Saltasaurinae

Neuquensaurus




Rocasaurus



Saltasaurus



Brasilotitan, Uberabatitan







Rapetosaurus





A. maximus



Rinconsauria: Rinconsaurus, Muyelensaurus



Aeolosaurini

Overosaurus



Aeolosaurus rionegrinus, Aeolosaurus colhuehuapensis, Gondwanatitan

















Austroposeidon stanowi nań grupę siostrzaną kladu Logncosauria, obejmującego inne ogromne zauropody Mendozasaurus i Futalognkosaurus[1].

Paleoekologia edytuj

Pozostałości zwierzęcia znaleziono w Ameryce Południowej, na terenie dzisiejszej Brazylii. Pod względem geologicznym miejsce ich znalezienia leżało w Basenie Paraná, wśród piaskowców i mułowców grupy Bauru tworzących formację Presidente Prudente, powstałą w epoce kredy późnej, w kampanie-mastrychcie, znaną ze znalezisk żółwi, Crocodyliformes, ryb i łuskonośnych. W skałach tej samej grupy odkryto już wcześniej liczne zauropody Adamantisaurus, „Aeolosaurus, Baurutitan, Brasilotitan, Gondwanatitan, Maxakalisaurus, Trigonosaurus i Uberabatitan, przy czym z tej samej formacji pochodzą Brasilotitan, Gondwanatitan, oba zaawansowane ewolucyjnie, ale nie dorównujące Austroposeidon rozmiarami[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Kamila L.N. Bandeira i inni, A new giant Titanosauria (Dinosauria: Sauropoda) from the Late Cretaceous Bauru Group, Brazil, „PLoS ONE”, 11 (10), 2016, e0163373, DOI10.1371/journal.pone.0163373, PMID27706250, PMCIDPMC5051738 (ang.).
  2. a b c d Jeffrey A. Wilson, Sauropod dinosaur phylogeny: critique and cladistic analysis, „Zoological Journal of the Linnean Society”, 136 (2), 2002, s. 215–275, DOI10.1046/j.1096-3642.2002.00029.x (ang.).
  3. Jorge O. Calvo, Juan D. Porfiri, Bernardo J. González-Riga i Alexander W.A. Kellner, A new Cretaceous terrestrial ecosystem from Gondwana with the description of a new sauropod dinosaur, „Anais da Academia Brasileira de Ciências”, 79 (3), 2007, s. 529–541, DOI10.1590/S0001-37652007000300013, PMID17768539 (ang.).
  4. Rodrigo Miloni Santucci i Reinaldo J. Bertini. A new titanosaur from western São Paulo State, Upper Cretaceous Bauru Group, south-east Brazil. „Palaeontology”. 49 (1), s. 59–66, 2006. DOI: 10.1111/j.1475-4983.2005.00527.x. (ang.). 
  5. Fahad Moyses Arid, L.D. Vizotto, Antarctosaurus brasiliensis, um novo sauro´podo do Creta´ceo Superior do Sul do Brasil, [w:] XXV Congresso Brasileiro de Paleontologia, Sao Paulo. Sociedade Brasileira de Paleontologia, 1971, s. 297–305 (ang.).
  6. Alexander Wilhelm Armin Kellner, Diogenes de Almeida Campos, Maecelo N.F. Trotta. Description of a Titanosaurid Caudal Series from The Bauru Group, Late Cretaceous of Braizl. „Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro”. .63, s. 529–564, 2005. ISSN 0365-4508. (ang.). 
  7. Elaine B. Machado, Leonardo dos S. Avilla, William R. Nava, Diogenes de A. Campos i Alexander W. A. Kellner. A new titanosaur sauropod from the Late Cretaceous of Brazil. „Zootaxa”. 3701 (3), s. 301–321, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3701.3.1. PMID: 26191585. (ang.). 
  8. Alexander WA Kellner, SAK de Azevedo, A new sauropod dinosaur (Titanosauria) from the Late Cretaceous of Brazil, [w:] Tomida i inni, National Science Museum Monographs, 1999, s. 111–142 (ang.).
  9. Hussam Zaher i inni, A complete skull of an Early Cretaceous sauropod and the evolution of advanced titanosaurians, „PLOS ONE”, 6 (2), 2011, e16663, DOI10.1371/journal.pone.0016663, PMID21326881, PMCIDPMC3034730 (ang.).
  10. William R. Nava, Agustín G. Martinelli, A new squamate lizard from the Upper Cretaceous Adamantina Formation (Bauru Group), São Paulo State, Brazil, „Anais da Academia Brasileira de Ciências”, 83 (1), 2011, s. 291–299, DOI10.1590/S0001-37652011000100017 [dostęp 2021-05-22].
  11. Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 299–300. ISBN 978-83-04-04673-3.
  12. Mathew J. Wedel, Richard L. Cifelli, R. Kent Sanders. Sauroposeidon proteles, a new sauropod from the Early Cretaceous of Oklahoma. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 20 (1), s. 109–114, 2000. DOI: 10.1671/0272-4634(2000)020[0109:SPANSF]2.0.CO;2. (ang.). 
  13. a b Jeffrey A. Wilson, Paul C. Sereno, Early evolution and higher-level phylogeny of sauropod dinosaurs, „Journal of Vertebrate Paleontology”, 18 (S2), 1998, s. 1–79, JSTOR3889325 (ang.).