Belfast

	Belfast
	Belfast
Herb	Flaga
	Dewiza: Pro Tanto Quid Retribuamus
Państwo	Wielka Brytania
Prowincja	Irlandia Północna
Hrabstwo	Antrim / Down
Dystrykt	Belfast
Burmistrz	Kate Nicholl
Powierzchnia	115 km²
Wysokość	3 m n.p.m.
Populacja (2010); • liczba ludności; • gęstość	; ok. 300 000; 2608 os./km²
Nr kierunkowy	+4428, 028 a następnie 90, 91, 92, 93, 94 lub 97
Kod pocztowy	od BT1 do BT17, czesc BT29, BT58
	Położenie na mapie Irlandii Północnej Belfast
	Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Belfast
	54°36′N 5°55′W/54,600000 -5,916667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa
	Portal Wielka Brytania

Ten artykuł dotyczy miasta w Irlandii Północnej. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Belfast (angielska wymowa: [b ɛ l ˈ f ɑ ː s t]; irl. Béal Feirste) – stolica i największe miasto Irlandii Północnej. Greater Belfast jest podzielony pomiędzy dwa hrabstwa – Antrim i Down, lecz sam Belfast przynależy w całości do Antrim.

Muzeum Titanic Belfast

Queen’s University w Belfaście

HistoriaEdytuj

Miasto jest położone u ujścia rzeki Lagan do zatoki Belfast Lough. Osadnictwo rozwijało się wokół normandzkiego zamku, zbudowanego w roku 1177. W średniowieczu był małą osadą pozostającą w cieniu sąsiedniego Carrickfergus. Miasto zaczęło rozwijać się dopiero w XVII w. jako centrum handlowe. W ramach planu kolonizacyjnego sir Arthura Chichestera rozpoczął się napływ osadników z Anglii i Szkocji. W 1685 w Belfaście pojawili się francuscy hugenoci, którzy, rozwijając na tym terenie przemysł włókienniczy (gł. lniany), doprowadzili do prawdziwego rozkwitu miasta. Pożar, który wybuchł w 1708, prawie doszczętnie strawił Belfast. W kolejnych latach XVIII w. następował rozwój handlu wyrobami tkackimi i przemysłu okrętowego (1791 pierwsza stocznia) oraz znaczny przyrost liczby ludności. Pod koniec stulecia miasto stało się centrum irlandzkiego ruchu niepodległościowego jednoczącego katolików i protestantów, miejscem walk podczas powstania w 1798. Dalsze uprzemysławianie, głównie rozwój stoczni, było motorem rozwoju. Pomiędzy 1831 a 1901 liczba mieszkańców wzrosła z 30 tys. do 350 tys.

W 1922 uznany za stolicę Irlandii Północnej, która weszła w skład Zjednoczonego Królestwa. W czasie II wojny światowej, w 1941 miasto zostało zbombardowane przez niemieckie lotnictwo. Od lat 60. XX w. teren konfliktów pomiędzy probrytyjskimi unionistami a zwolennikami zjednoczenia Irlandii, których eskalacja miała miejsce w okresie tzw. The Troubles, tj. w latach 1968–1998. W 1997 po raz pierwszy w historii unioniści utracili kontrolę nad radą miejską.

Od końca XX w. wdrażany jest program rewitalizacji miasta, mający na celu poprawę warunków życia ludności.

Zabytki i atrakcje turystyczneEdytuj

katedry: anglikańska i katolicka,
Zamek w Belfaście,
ratusz miejski (1906),
siedziba Queens University (1849),
Stormont – była siedziba władz Irlandii Północnej (1932),
liczne budynki z epoki wiktoriańskiej i edwardiańskiej.
Muzeum Titanic Belfast

GospodarkaEdytuj

Rozwinięty przemysł lotniczy, elektroniczny, spożywczy, nawozów sztucznych i stoczniowy. W Belfaście znajduje się stocznia Harland and Wolff, gdzie zbudowano Titanica oraz jego siostrzane okręty Britannic i Olympic.

Ważny port morski, połączenia promowe i lotnicze (w pobliżu dwa lotniska: Port lotniczy Belfast-International i Port lotniczy Belfast-City George Best). Centrum kulturalne, naukowe i turystyczne Irlandii Północnej.

Stacje i przystanki kolejowe: Central Station, Belfast City Hospital, Belfast Great Victoria Street.