Biesiada Literacka

ilustrowany tygodnik literacki i polityczny

Biesiada Literacka – ilustrowany tygodnik literacki i polityczny, ukazujący się w Warszawie od 7 stycznia 1876 do 30 czerwca 1917. Od roku 1881 nosił podtytuł „Pismo Ilustrowane Poświęcone Literaturze, Sztuce, Kwestiom Społecznym, Wynalazkom, Polityce i Gospodarstwu Krajowemu”.

Biesiada Literacka
Ilustracja
Winieta „Biesiady Literackiej”
Częstotliwość

dwutygodnik, tygodnik

Państwo

 Królestwo Polskie

Adres

Warszawa, Chmielna 8

Wydawca

1. Gracjan Unger
(do 1881)
2. Władysław Maleszewski
(od 1881 do 1906)

Język

polski

Pierwszy numer

1876

Ostatni numer

1917

OCLC

839157992

Strona tytułowa 30 tomu „Biesiady Literackiej”

Nakład pisma w początkowym okresie wynosił 8000 egzemplarzy.Tytuł czasopisma zmieniał się kilkakrotnie: w październiku 1907 „Biesiada Polska”, od listopada 1907 „Lechita”, od października 1908 znów „Biesiada Literacka”. Redaktorami czasopisma byli kolejno G. Unger, M. Synoradzki, J. Stawecki, A.J. Niemira i znów M. Synoradzki.

W „Biesiadzie Literackiej ukazywały się utwory Adama Asnyka, Piotra Chmielowskiego, Jadwigi Łuszczewskiej - Deotymy, Michała Bałuckiego, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Henryka Sienkiewicza, Bolesława Prusa, Marii Rodziewiczówny, Juliusza Kaden-Bandrowskiego. Ukazywały się również tłumaczenia dzieł Edmunda Amicisa, Harriet Beecher Stowe, Charlotte Brontë, Jamesa Fenimore’a Coopera, Johanna Wolfganga von Goethego, Guya de Maupassanta, Thomasa Mayne’a Reida, Prospera Mériméego, Marka Twaina i Jules’a Verne’a. Zamieszczano reprodukcje dzieł wybitnych malarzy polskich, jak Michał Elwiro Andriolli, Franciszek Kostrzewski, Artur Grottger, Wojciech Gerson, Jan Matejko, Henryk Rodakowski, Piotr Stachiewicz. Jan Gwalbert Olszewski i Jan Styka. Czasopismo redagowane było w duchu konserwatywnym, zbliżonym do Narodowej Demokracji.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj