Bisakodyl

związek chemiczny

Bisakodyl (łac. Bisacodylum) – organiczny związek chemiczny, preparat przeczyszczający stosowany do działania w jelicie grubym dla wzmożenia wydzielania śluzu i przyspieszenia ruchu robaczkowego wywołującego wypróżnienie. Nie wchłania się bezpośrednio z jelita cienkiego. Po jego zastosowaniu konsystencja stolca jest miękka.

Bisakodyl
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H19NO4

Masa molowa

361,39 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały krystaliczny proszek[2]

Identyfikacja
Numer CAS

603-50-9

PubChem

2391

DrugBank

DB09020

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

A06 AB02
A06 AG02
A06 AB52

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Wskazania

edytuj

Używanie preparatu nie podrażnia błony śluzowej, nawet gdy jest on dłużej używany. Wskazany jest w zaparciach na różnym tle. Stosuje się go w celu opróżnienia jelita przed badaniami rektoskopowymi oraz radiologicznymi, a także przed wykonaniem zabiegu chirurgicznego w odnośnej okolicy.

Wypróżnienie następuje po upływie 4 do 10 godzin od przyjęcia środka doustnie, natomiast w przypadku podania go doodbytniczo czas potrzebny do jego zadziałania jest o wiele krótszy i wynosi około jednej godziny.

Przeciwwskazania

edytuj

Środek ten nie może być stosowany u osób chorych na zespół ostrego brzucha, gdy występuje ostre zapalenie jelita prostego (czyli odbytnicy) oraz gdy pacjent ma żylaki odbytu, szczególnie w stanie zapalnym.

Preparaty

edytuj

W Polsce dostępne w handlu są Bisacodyl i Dulcobis (tabletki lub czopki)[4].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Leksykon leków. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991. ISBN 83-200-1500-6.