Wikipedia

Bonifacy Dąbkowski

polski inżynier

Bonifacy Grzegorz Dąbkowski herbu Korczak (ur. 9 maja 1836 w Warszawie, zm. 16 grudnia 1897 w Krakowie) – powstaniec styczniowy, inżynier, budowniczy kolei, urzędnik.

Bonifacy Dąbkowski
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1836
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1897
Kraków

Tytuł naukowy

inżynier

Życiorys edytuj

Urodził się 9 maja 1836 w Warszawie[1][2][3]. Był synem Józefa[4].

W trakcie reform Aleksandra Wielopolskiego na początku lat 60. został powołany komisji skarbu[5][1][2]. W 1862 był dietariuszem Wydziału Dóbr i Lasów w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu[6]. Z tej funkcji decyzją Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych w ramach urządzania służby ekonomicznej przy delegacjach czynszowych w połowie września 1862 w charakterze starszego adiunkta został skierowany do okręgu ekonomicznego Igo w guberni lubelskiej (złożonego z powiatów siedleckiego i łukowskiego)[6]. Po wybuchu powstania styczniowego 1863 wstąpił do służby cywilnej w Rządzie Narodowym[1]. Wypełniał różne czynności, m.in. przekazując polecenia do oddziałów powstańczych[1]. Potem był naczelnikiem powiatu radzyńskiego[1]. Pełniąc funkcję zastępcy naczelnika województwa podlaskiego u kresu insurekcji został aresztowany i był więziony później w Cytadeli Warszawskiej, skąd zwolniono go wskutek interwencji osób wpływowych[1]. Następnie przekroczył granicę z Prusami i udał się na emigrację[1].

Mieszkał w Niemczech, Paryżu, potem studiował nauki techniczne w szkole politechnicznej w Zurychu uzyskując tytuł inżyniera[7][5][1][2]. W 1868 był prezydentem Najwyższy Trybunału Przysięgłych Emigracji Polskiej w Zurychu[8][9]. Po studiach powrócił na obszar Austro-Węgier[5][2]. Pracował przy budowie kolei na Węgrzech, w Rumunii, w Galicji[1]. Od około 1870 do około 1872 był pracownikiem C. K. Uprzywilejowanej Lwowsko-Czerniowiecko-Jaskiej Kolei, jako urzędnik II kategorii 3 klasy przydzielony do Hliboki[10][11][2]. Następnie został zatrudniony w C. K. Uprzywilejowanej Kolei Arcyksięcia Albrechta, w strukturze której od około 1873 naczelnikiem linii na stacji Lwów[12][13], następnie w ramach Dyrekcji Ruchu we Lwowie od około 1875 był urzędnikiem w Stryju[14], od około 1876 we Lwowie[15], potem w dziale konserwacji linii od około 1877 był przełożonym linii Krechowice-Bednarów[16], później skierowany do kierownictwa budowy mostów w Stryju, gdzie od około 1878 był inspicjentem budowniczym[17][18], a od około 1880 inżynierem[19], dalej pozostając w Stryju od około 1881 do około 1884 był inżynierem sekc. konserwacji kolei Wolica-Bolechów[20][21][22]. Następnie podjął pracę w C. K. Kolejach Państwowych i w strukturze dyrekcji ruchu we Lwowie od około 1884 do około 1888 był przełożonym sekcji konserwacji linii Lwów-Stryj[23][24][25][26], następnie przeszedł do inspektoratu konserwacji i tam od około 1888 był urzędnikiem[27], od około 1889 do około 1892 był nadinżynierem[28][29][30], następnie od około 1892 do końca życia był starszym inżynierem w biurze konserwacji[31][32][33][34][35].

Równolegle z pracą na kolei około 1875/1876 był docentem miernictwa i nauczycielem w Krajowej Średniej Szkole Gospodarstwa Lasowego we Lwowie[36][2]. Był członkiem zwyczajnym Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[37][37].

Zmarł 16 grudnia 1897 w Krakowie (w źródłach prasowych podawano, że przeżył 58 lat)[5][2][37][1][38][3][39]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 19 grudnia 1897 (kwatera Rb)[5][38][39]. Był żonaty z Heleną z domu Krassowską, a ich synem był historyk Przemysław Dąbkowski (1877-1950)[40].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j Nieco szczegółów biograficznych dotyczących uczestników organizacyi i partyzantki r. 1863/64. W: Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904, s. 196.
  2. ↑ a b c d e f g Zmarli w Krakowie. „Kurjer Lwowski (dodatek)”. Nr 353, s. 2, 20 grudnia 1897. 
  3. ↑ a b Bonifacy Grzegorz Dąbkowski h. Korczak. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-04-10].
  4. ↑ Józef Dąbkowski h. Korczak. sejm-wielki.pl/. [dostęp 2021-04-12].
  5. ↑ a b c d e Kronika. Zmarli. „Nowa Reforma”. Nr 289, s. 2, 19 grudnia 1897. 
  6. ↑ a b „Kurier Warszawski”. Nr 237, s. 1368, 16 października 1862. 
  7. ↑ Kronika Polska i Zagraniczna. „Niepodległość”. Nr 26, s. 7, 20 kwietnia 1867. 
  8. ↑ Emigracya. „Głos Wolny”. Nr 169, s. 682, 11 marca 1868. 
  9. ↑ Wyrok. „Niepodległość”. Nr 57, s. 9, 29 lutego 1868. 
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871. Lwów: 1871, s. 464.
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872. Lwów: 1872, s. 453.
  12. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 505.
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 510.
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876, Lwów 1876, s. 521 [zarchiwizowane z adresu 2016-11-11].
  15. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 504.
  16. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 495.
  17. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 489.
  18. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 495.
  19. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 507.
  20. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 508.
  21. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 508.
  22. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 489.
  23. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 487.
  24. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 487.
  25. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 488.
  26. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 488.
  27. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 565.
  28. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 551.
  29. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 551.
  30. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 550.
  31. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 542.
  32. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 542.
  33. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 542.
  34. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 543.
  35. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 543.
  36. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876, Lwów 1876, s. 476 [zarchiwizowane z adresu 2016-11-11].
  37. ↑ a b c Kronika. Zmarli. „Gazeta Lwowska”. Nr 290, s. 3, 21 grudnia 1897. 
  38. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Bonifacy Dąbkowski. rakowice.eu. [dostęp 2021-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
  39. ↑ a b Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 104. ISBN 83-08-01428-3.
  40. ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 133.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bonifacy_Dąbkowski&oldid=71798163”