Breguet 17

francuski samolot myśliwski

Breguet 17francuski dwumiejscowy eskortowy samolot myśliwski w układzie dwupłatu z końcowego okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Societe Anonyme des Atelieurs d’Aviation Louis Breguet. Wyprodukowany w liczbie 10 egzemplarzy Breguet 17 używany był przez Aéronautique Militaire po wojnie głównie do długodystansowych lotów rekordowych.

Breguet 17
francuski samolot myśliwski Breguet 17
Breguet 17
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Societe Anonyme des Atelieurs d’Aviation Louis Breguet

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

2

Historia
Data oblotu

wrzesień 1918

Liczba egz.

10

Dane techniczne
Napęd

1 silnik widlasty Renault 12K1

Moc

331 kW (450 KM)

Wymiary
Rozpiętość

14,28 m

Długość

8,1 m

Wysokość

3,42 m

Powierzchnia nośna

45,3

Masa
Własna

1225 kg

Startowa

1840 kg

Osiągi
Prędkość maks.

218 km/h

Prędkość wznoszenia

5 min 45 s na 2000 m

Pułap

7500 m

Długotrwałość lotu

4 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
5 km kal. 7,7 mm
Użytkownicy
Francja

Historia edytuj

 
Breguet 17 w locie

W listopadzie 1916 roku kierownictwo Sekcji Technicznej (fr. STAé – Section Technical Aéronautique) Aéronautique Militaire sformułowało wymagania dotyczące dwumiejscowego samolotu myśliwskiego oznaczonego jako Typ C[1]. W założeniach konkursu określono, że samolot powinien dysponować zasięgiem pozwalającym na eskortowanie wypraw samolotów bombowych Breguet 14[1]. W odpowiedzi na zapotrzebowanie wytwórnia Societe Anonyme des Atelieurs d’Aviation Louis Breguet początkowo zmodyfikowała prototyp samolotu bombowego Breguet AV, a na początku 1918 roku rozpoczęła prace projektowe nad nowym myśliwcem eskortowym[1]. Początkowo planowano po prostu wyposażyć Bregueta 14 w silnik Lorraine-Dietrich o mocy 370 KM; inne projekty bardziej odbiegały od klasycznego układu Bregueta 14, m.in. samolot miał otrzymać napęd w postaci silnika Renault 12J o mocy 400 KM i być uzbrojony w umieszczone w wieżyczce działko lotnicze[1]. Ostatecznie samolot, nazwany Breguet 17, bazował na konstrukcji Bregueta 14, przez co był wizualnie podobny, miał jednak nieco mniejsze wymiary i mocniejszy napęd[1][2].

Prototyp Bregueta 17 o numerze fabrycznym 022 został zbudowany latem 1918 roku[1]. Napęd płatowca stanowił silnik widlasty Renault 12K o mocy 420 KM[1]. Od standardowego Bregueta 14A2 różnił się zamontowaną na prawej burcie w celu poprawy widoczności pilota poziomą rurą wydechową, mniejszą rozpiętością i powierzchnią nośną skrzydeł, usztywnieniem płatów, usterzeniem oraz znacznie wzmocnionym uzbrojeniem[1]. Breguet 17 został oblatany we wrześniu 1918 roku[3][a]. Osiągi samolotu uznano za niewystarczające, wobec czego został poddany modyfikacjom obejmującym instalację silnika Renault 12K1 o mocy 450 KM oraz przeprojektowanie skrzydeł i wzmocnienie podwozia[1]. Chociaż osiągi maszyny nadal nie były w pełni zadowalające, została ona skierowana do produkcji seryjnej pod wojskowym oznaczeniem Breguet 17C2[1]. Wyprodukowano zaledwie 10 egzemplarzy (w tym część w wersji myśliwca nocnego CN2), gdyż uznano, że lepsze własności ma konkurencyjny myśliwiec Hanriot HD.3[1][b]. Samoloty seryjne miały lotki z wyważeniem rogowym o zmniejszonej cięciwie i powiększony ster kierunku, również z wyważeniem rogowym[1].

Użycie edytuj

Samoloty Breguet 17 weszły do służby w Aéronautique Militaire dopiero w 1919 roku[1]. Ponieważ wyprodukowano niewielką liczbę tych maszyn, nie można było z nich utworzyć jednolitej eskadry i zostały rozproszone po różnych jednostkach[1]. Kilka Breguetów 17 odbyło rekordowe i długodystansowe loty: m.in. 12 lutego 1923 roku porucznik Benoit osiągnął wysokość 5516 metrów z ładunkiem 500 kg czy przelot z Paryża do Sztokholmu w czasie 8 godzin i 15 minut[1]. Samoloty zostały wycofane ze służby w połowie lat 20. XX wieku[2][4].

Opis konstrukcji i dane techniczne edytuj

Breguet 17 był jednosilnikowym, dwuosobowym myśliwcem eskortowym dalekiego zasięgu w układzie dwupłatu[1][3]. Rozpiętość górnego płata wynosiła od 13,4 metra w prototypie do 14,28 metra w samolotach seryjnych, a dolne miało rozpiętość 12,56 metra[1][2]. Powierzchnia nośna wynosiła 41,4  w przypadku prototypu i 45,3 m² w samolotach seryjnych[1][2]. Długość samolotów seryjnych wynosiła 8,1 metra, a ich wysokość 3,42 metra[1][2]. Masa własna prototypu wynosiła 1225 kg, zaś masa całkowita (startowa) 1845 kg (1840 kg w samolotach seryjnych)[1][2].

Napęd prototypu stanowił chłodzony cieczą 12-cylindrowy silnik widlasty Renault 12K o mocy 309 kW (420 KM), zaś samoloty seryjne napędzane były silnikami Renault 12K1 o mocy 331 kW (450 KM)[1][5]. Prototyp osiągał prędkość maksymalną 211 km/h na wysokości 2000 metrów, 206 km/h na wysokości 3000 metrów, 198 km/h na wysokości 4000 metrów i 185 km/h na wysokości 5000 metrów, zaś samoloty seryjne odpowiednio 218 km/h, 213 km/h, 207 km/h i 199 km/h[1][2]. Prędkość maksymalna na poziomie morza wynosiła 225 km/h[4][6]. Pułap wynosił 6500 metrów w przypadku prototypu i 7500 metrów dla samolotów seryjnych[1][c]. Prototyp osiągał wysokość 2000 metrów w czasie 7 minut i 6 sekund, 4000 metrów w czasie 19 minut i 49 sekund, a 5000 metrów w 29 minut i 43 sekundy; samoloty seryjne osiągały wysokość 2000 metrów w czasie 5 minut i 45 sekund, 4000 metrów w czasie 14 minut, zaś 5000 metrów w 20 minut i 41 sekund[1][d]. Długotrwałość lotu wynosiła 4 godziny[5].

Uzbrojenie składało się z dwóch zsynchronizowanych stałych karabinów maszynowych Vickers kalibru 7,7 mm, podwójnego zestawu karabinów maszynowych Lewis kalibru 7,7 mm strzelca pokładowego zamocowanego na obrotnicy T.O.3 i pojedynczego karabinu maszynowego Lewis umieszczonego w wycięciu w dole kadłuba, również obsługiwanego przez strzelca pokładowego[1][2].

Uwagi edytuj

  1. Taylor 1989 ↓, s. 198 podaje, że samolot został oblatany w listopadzie 1918 roku.
  2. Parmentier 2018 ↓ podaje, że zbudowano kilkadziesiąt egzemplarzy Breguet 17, zaś Nemsch 2003 ↓, s. 46 podaje, że około 100.
  3. Grey 1990 ↓, s. 107 podaje, że pułap wynosił 7000 metrów.
  4. Grey 1990 ↓, s. 107 podaje, że samolot osiągał wysokość 5000 metrów w 24 minuty i 51 sekund.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y Davilla i Soltan 1997 ↓, s. 129.
  2. a b c d e f g h Green i Swanborough 1995 ↓, s. 89.
  3. a b Parmentier 2018 ↓.
  4. a b Taylor 1989 ↓, s. 198.
  5. a b Nemsch 2003 ↓, s. 46.
  6. Grey 1990 ↓, s. 107.

Bibliografia edytuj

  • James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
  • William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
  • Jane’s Encyclopedia of Aviation. Michael J.H. Taylor (red.). London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1. (ang.).
  • Jane’s Fighting Aircraft of World War I. C.G. Grey (red.). London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-347-0. (ang.).
  • Volker Nemsch: Die Fliegerei des Ersten Weltkrieges. Germany: QAU, 2003. ISBN 3-930571-71-4. (niem.).
  • Bruno Parmentier: Breguet Bre 17. aviafrance.com, 2018-04-01. [dostęp 2024-03-09]. (fr.).

Linki zewnętrzne edytuj