Breslauer Ruder Verein Wratislavia

Breslauer Ruder Verein „Wratislavia” (pol. Wrocławskie Towarzystwo Wioślarskie „Wratislavia”) – niemiecki klub wioślarski z siedzibą we Wrocławiu, założony w 1878, rozwiązany po II wojnie światowej. Jeden z najstarszych klubów sportowych w mieście.

BRV Wraitislavia
Ilustracja
Klubowa bandera
Pełna nazwa

Breslauer Ruder Verein „Wratislavia”

Data założenia

1878

Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Siedziba

Wrocław

Adres

ul. Na Grobli 30

Sekcje

wioślarska

Historia edytuj

Okres do końca I wojny edytuj

Klub powstał w wyniku podziału Erste Breslauer Ruder-Verein w roku 1878. Pierwsza, pływająca przystań (hangar zbudowany na barce) zacumowana była przy Moście Lessinga. W nocy z 23/24 czerwca 1883 roku powódź porwała barkę z łódkami i uszkodziła ją o pobliski most. W związku z tym, rok później zdjęto hangar z uszkodzonej barki i posadowiono go na stałym lądzie – przy ulicy Na Grobli 9 (obecnie ul. Na Grobli 30-32)[1]. W klubie nie tylko trenowano wioślarstwo, ale też uczono pływania i uprawiano sporty zimowe. Poza sezonem wioślarskim przystań była miejscem koncertów i wieczorów klubowych połączonych z tańcami. Corocznie urządzano wielki bal kostiumowy[2].

W roku 1891 wybudowano nową przystań – budynek murowany zaprojektowany przez architekta Koehlera. Na parterze znajdowały się pomieszczenia pomocnicze, na piętrze reprezentacyjna sala klubowa, a na poddaszu pokoje klubowe. Łodzie przechowywane były w hangarze usytuowanym w przyziemiu[1].

Kolejna, trzecia przystań, została wybudowana w 1910 roku według projektu C. Helbiga. W nowym, okazałym budynku w przyziemiu znajdował się basen wioślarski, na parterze pomieszczenia zarządu, na pierwszym piętrze sala reprezentacyjna, recepcja oraz pokój gier i pokój wypoczynkowy dla kobiet. Na drugim piętrze znajdowały się pokoje gościnne. Na dziedzińcu budynku zbudowano kręgielnię. Uroczystego otwarcia dokonał książę Fryderyk Wilhelm, następca tronu Prus. On też został honorowym przewodniczącym RV Wratislavia, co znacząco podniosło prestiż klubu[1][2].

W roku 1912 klub odniósł największy swój sukces sportowy przed I wojną światowąjedynkarz Martin Stahnke, wystartował w Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie.

Galeria zdjęć – okres do 1918 edytuj

Okres dwudziestolecia międzywojennego edytuj

Po krótkiej przerwie związanej z I wojną światową RV Wratislavia wznowiła działalność.

W latach 20. była dużym, silnym klubem, o czym może świadczyć jego liczebność (w 1920 roku liczył aż 600 członków) oraz wygrana w Mistrzostwach Niemiec w 1925 roku w prestiżowej konkurencji ósemki.

Pod koniec lat 30. klub odnosił liczne sukcesy na mistrzostwach Niemiec, a klubowa czwórka ze sternikiem została w roku 1938 Mistrzami Europy[3][4].

II wojna i zakończenie działalności edytuj

Pomimo rozpoczęcia II wojny światowej, w okresie 1939-1944 klub kontynuował działalność sportową, odnosząc dalsze sukcesy na arenie krajowej.

Kres istnienia towarzystwa nastał po II wojnie światowej – w związku z wysiedleniem Niemców z Polski po roku 1945.

Galeria zdjęć okres do 1919-1945 edytuj

Osiągnięcia sportowe edytuj

RV Wratislavia był przed II wojną światową najsilniejszym wrocławskim klubem wioślarskim. Jego zawodnicy liczyli się nie tylko w rywalizacji lokalnej, lecz również na arenie krajowej – zdobywając medale na mistrzostwach Niemiec. Największym sukcesem był jednak złoty medal Mistrzostw Europy z 1938 klubowej czwórki ze sternikiem oraz udział jedynkarza w igrzyskach olimpijskich.

Najwybitniejsi zawodnicy edytuj

 
Klubowa czwórka ze sternikiem, Mistrzowie Europy w 1938
 
Martin Stahnke - olimpijczyk z 1912

Ulrich Kleiner, Heinz Lückenga, Walter Gotthardt, Paul Jung oraz sternik Fritz Bauer – zawodnicy czwórki ze sternikiem, mistrzowie Europy i Niemiec. Ich sukcesy[5]:

Martin Stahnke – jedynkarz, olimpijczyk. Podczas reprezentowania RV Wratislavia odniósł następujące sukcesy[6][7]:

Klubowa ósemka z 1925 – Richard Kentsch, Hans Mosch, Ullrich Safft, Johannes Dressler, Max Seeling, Dr. Gustav Brantin, Fritz Weber, Karl Blasig, sternik Walter Schuppe:

  • 1925 – Mistrzostwa Niemiec, Hanower – złoty medal[8].

Susi Folgar – mistrzyni Niemiec. Jako zawodniczka RV Wratislavia, odniosła następujący sukces:

  • 1943 – Mistrzostwa Niemiec, Berlin – jedynka – złoty medal,
  • wcześniej, w barwach Brünner RC Brno, niemieckiego klubu w okupowanej Czechosłowacji, wicemistrzyni Niemiec w jedynkach w 1941 i 1942[9].

Ciekawostki edytuj

Przystań RV Wratislavia przetrwała II wojnę w stanie pozwalającym polskim wioślarzom na jej remont i dalsze użytkowanie. Do roku 1986 korzystała z niego sekcja wioślarska Juwenii Wrocław[10].

W drugiej dekadzie XXI wieku – po wieloletnim remoncie zdewastowanego budynku – siedzibę znaleźli tam wioślarze AZS Politechnika Wrocław. W roku 2015 klub ten zmienił nazwę na AZS Wratislavia, co stanowi nawiązanie do wielokulturowej historii Wrocławia i wioślarskich poprzedników[11][12].

Przypisy edytuj

  1. a b c Henryk Klamecki,Klub Wioślarski Wratislavia Kalendarz Wrocławski 1992, s. 87-90.
  2. a b Henryk Klamecki,Siedziby wrocławskich Stowarzyszeń i klubów wodnyc, [w:] Mieszczaństwo wrocławskie: Materiały sesji naukowej zorganizowanej przez Muzeum Miejskie Wrocławia w dniach 7-9.12.200, pod red. H. Okólskiej, Wrocław 2003, s. 227-237, ISBN 83-917909-5-9.
  3. Aleksander Srebrakowski, Wioślarstwo wrocławskie po II wojnie światowej, [w:] Z dziejów sportu na Ziemiach Zachodnich i Północnych Polski po II wojnie światowej, pod red. J, Maliniaka, P. Sroki i G. Srtauchodla, Wrocław 2014, str. 186-187, hist.uni.wroc.pl [dostęp: 2020-04-21]
  4. Deutsches Meisterschaftsrudern (DMR) der Frauen und Männer rrk-online.de (niem.) [dostęp: 2020-04-21]
  5. Deutsches Meisterschaftsrudern - Vierer mit Steuermann Deutsches Meisterschaftsrudern (niem.) [dostęp: 2023-10-12]
  6. Deutsches Meisterschaftsrudern – Einer - Männer Deutsches Meisterschaftsrudern (niem.) [dostęp: 2020-04-21]
  7. Wyniki zawodnika za: sports-reference.com (ang.) [dostęp: 2023-10-12]
  8. Deutsches Meisterschaftsrudern - Achter Deutsches Meisterschaftsrudern (niem.) [dostęp: 2023-10-12]
  9. Deutsches Meisterschaftsrudern – Einer Frauen Deutsches Meisterschaftsrudern (niem.) [dostęp: 2023-10-12]
  10. Aleksander Srebrakowski, Wioślarstwo wrocławskie po II wojnie światowej, [w:] Z dziejów sportu na Ziemiach Zachodnich i Północnych Polski po II wojnie światowej, pod red. J, Maliniaka, P. Sroki i G. Srtauchodla, Wrocław 2014, str. 207, hist.uni.wroc.pl [dostęp: 2020-04-21]
  11. Jubileusz 70-lecia wioślarstwa we Wrocławiu. To już w weekend, gazetawroclawska.pl [dostęp: 2020-04-21]
  12. Zmiana nazwy klubu zatwierdzona w KRS, azswratislavia.pl [dostęp: 2020-04-21]

Bibliografia edytuj

  • Henryk Klamecki, Klub Wioślarski Wratislavia, Kalendarz Wrocławski 1992, s. 87-90.
  • Henryk Klamecki, Siedziby wrocławskich Stowarzyszeń i klubów wodnych, [w:] Mieszczaństwo wrocławskie: Materiały sesji naukowej zorganizowanej przez Muzeum Miejskie Wrocławia w dniach 7-9.12.2000, pod red. H. Okólskiej, Wrocław 2003, s. 227-237, ISBN 83-917909-5-9.