Camargue (czytaj: kamárg) – kraina geograficzna na południu Francji położona między dwiema głównymi odnogami Rodanu w delcie tej rzeki i wybrzeżem Morza Śródziemnego. Znajduje się na terenie departamentu Bouches-du-Rhône, w gminach Arles i Saintes-Maries-de-la-Mer. Tzw. Mała Camargue (la Petite Camargue) jest bagienną niziną na zachód od Camargue, w departamencie Gard.

Étang de Vaccarès
Flamingi w Camargue

Camargue ma powierzchnię ponad 930 km² i jest praktycznie dużą nizinną wyspą (otoczoną rzeką i morzem), położoną w jednej z największych delt rzecznych w Europie. 1/3 powierzchni zajmują jeziora - największe to Étang de Vaccarès. Wybrzeże morskie stanowią piaszczyste wydmy, środkową część zajmują bagna i jeziora, północna część to tereny rolnicze (uprawa ryżu). Gleba to głównie słonawe namuły rzeczne; teren jest regularnie podtapiany i zalewany; większość jezior to pozostałości starorzeczy.

Na terenie Camargue żyje około 400 gatunków rzadkich w Europie ptaków (m.in. największa na kontynencie kolonia lęgowa flamingów), a także innych zwierząt (w tym słynne dzikie białe "konie z Camargue"). Roślinność to głównie słonorośla i tamaryszek. Plagą regionu są komary.

Krajobraz Camargue został w dużym stopniu przekształcony przez człowieka (budowa grobli i kanałów odwadniających, osuszanie torfowisk i rozlewisk). Inicjatorami tych przedsięwzięć były zakony benedyktynów i cystersów, których opactwa - Ulmet, Franquevaux i Psalmody, zwane były "solnymi opactwami". Region jest słabo zaludniony, ze względu na niesprzyjające warunki; nieliczna ludność utrzymuje się z turystyki, pozyskiwania soli morskiej (w sztucznych jeziorach o fioletowej barwie; w Girard Saint zbiera się jej milion ton rocznie) i hodowli byków do course camarguaise - bezkrwawej odmiany korridy. Położona nad morzem miejscowość Saintes-Maries-de-la-Mer jest celem słynnej corocznej pielgrzymki Cyganów (Romów) do cudownej figury świętej Sary (uważanej za ich protektorkę).

Historia

edytuj

Już w XIX w. próbowano bezskutecznie założyć uprawy ryżu w regionie, jednak udało się to dopiero w latach 40. XX w. przy wykorzystaniu przez reżim Vichy pracy i specjalistycznej wiedzy imigrantów z francuskich Indochin (głównie z terenu dzisiejszego Wietnamu)[1]. Tutejszy ryż różni się od azjatyckiego - ziarna mają kolor brązowo - czerwony, a smak lekko orzechowy[2].

Ochrona przyrody

edytuj

Niemal cały obszar Camargue jest objęty ochroną zarówno na szczeblu regionalnym, narodowym, jak i międzynarodowym. Do najważniejszych form ochrony należy wymienić:

Narodowy rezerwaty przyrody Camargue założony w 1928 r., podniesiony do obecnej rangi w 1975 r. chroni najcenniejszą, centralną część krainy na powierzchni 13117,50 ha i jest jednym z największych rezerwatów przyrody w Europie[3] (dla porównania  tylko 7 polskich parków narodowych ma większy obszar, a największy polski rezerwat przyrody Stawy Milickie zajmuje 5324 ha w pięciu częściach[4]). Trzy mniejsze regionalne rezerwaty przyrody (Mahistre et Musette, Scamandre i Tour du Valat) chronią dodatkowe 2250 ha[5].

Na arenie międzynarodowej 1930 km² Camargue jest zaklasyfikowane jako rezerwat biosfery UNESCO[6], a 1140 km² jest wpisanych na listę ekosystemów wodnych o znaczeniu międzynarodowym konwencji ramsarskiej. Dodatkowo większość terenu należy do sieci Natura 2000[7].

Park regionalny Camargue (fr. Parc naturel régional de Camargue) powołano do istnienia 25 września 1970 r. na powierzchni 1200 km². Jego celem jest rozwój zrównoważony regionu oparty o ochronę bogactwa przyrodniczego i kulturalnego.

Przypisy

edytuj
  1. Antoine Lannuzel. Camargue: Les forçats du riz. „L'Express”, s. 46-48, 2009-12-10. [dostęp 2009-12-14]. (fr.). 
  2. Katarzyna Boni "Kowboye z delty Rodanu", Gazeta Wyborcza 31 marca - 1 kwietnia 2013
  3. Camargue | Reserves Naturelles De France [online], reserves-naturelles.org [dostęp 2017-11-22] (fr.).
  4. Największy rezerwat w Polsce - Wrocław - NaszeMiasto.pl [online], katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  5. Les réserves naturelles | RESERVES NATURELLES DE FRANCE [online], reserves-naturelles.org [dostęp 2017-11-22] (fr.).
  6. Réserve de biosphère de Camargue (delta du Rhône) – MAB France [online], mab-france.org [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-21] (ang.).
  7. Parc naturel régional de Camargue : Des informations pour la découverte de la nature (oiseaux, espèces protégés, biodiversité, paysages...), l'élevage du taureau et du cheval ... [online], parc-camargue.fr [dostęp 2017-11-22] (fr.).


Linki zewnętrzne

edytuj