Caspar Neher
Caspar Neher (ur. 11 kwietnia 1897 w Augsburgu, zm. 30 czerwca 1962 w Wiedniu[1][2]) – niemiecki scenograf i librecista.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujW trakcie I wojny światowej służył w piechocie, w 1917 roku został ciężko ranny na froncie[3]. Za męstwo w boju odznaczony został Krzyżem Żelaznym[3]. Po wojnie ukończył studia w Akademii Sztuki w Monachium[1]. W latach 1924–1926 pracował w Deutsches Theater w Berlinie jako asystent Maxa Reinhardta[1][2]. Od 1926 do 1928 roku związany był z berlińskim Schauspielhaus[1]. Jako scenograf operowy debiutował w 1927 roku w Essen, wystawiając Idomeneusza W.A. Mozarta[1]. W kolejnych latach działał w berlińskiej Krolloper, gdzie współpracował z Otto Klempererem (1928–1931) i Carlem Ebertem (1931–1933)[2], realizując scenografię m.in. do Carmen Bizeta (1928) i Z martwego domu Janáčka (1931)[1]. W tym czasie nawiązał też współpracę z Bertoltem Brechtem i Kurtem Weillem, był odpowiedzialny za scenografie do prapremierowych przedstawień Opery za trzy grosze (1928), Rozkwitu i upadku miasta Mahagonny (1930) oraz Siedmiu grzechów głównych (1933)[1][2][3].
W latach 1934–1941 związany był z teatrem we Frankfurcie nad Menem, gdzie zrealizował scenografię m.in. do Makbeta Giuseppe Verdiego[1][2]. W 1945 roku przygotował przedstawienie Fidelia Ludwiga van Beethovena w Monachium, pierwszy operowy spektakl w Niemczech po zakończeniu II wojny światowej[1]. W latach 1947–1962 działał na festiwalu w Salzburgu[2], gdzie przygotował scenografie do prapremierowych przedstawień wielu oper współczesnych, m.in. Rolfa Liebermanna, Gottfrieda von Einema i Wernera Egka[1]. Gościnnie współpracował ze scenami w Londynie, Mediolanie, Hamburgu, Wiedniu, Berlinie, Stuttgarcie, Kolonii i Nowym Jorku[2].
Był autorem librett do oper Kurta Weilla i Rudolfa Wagnera-Régeny[1][2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 254. ISBN 83-224-0334-8.
- ↑ a b c d e f g h John Warrack, Ewan West: The Concise Oxford Dictionary of Opera. Oxford: Oxford University Press, 1996, s. 359. ISBN 0-19-280028-0.
- ↑ a b c William Grange: Historical Dictionary of German Theater. Lanham: Rowman & Littlefield, 2015, s. 285–286. ISBN 978-1-4422-5019-2.