Czesław Michałowski

polski prawnik, minister sprawiedliwości

Czesław Paweł Michałowski (ur. 15 stycznia 1885 w Płocku, zm. 1940 w Mińsku[1]) – polski polityk i prawnik, minister sprawiedliwości i naczelny prokurator Rzeczypospolitej Polskiej.

Czesław Michałowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1885
Płock, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

1940
Mińsk, BSRR, ZSRR

Minister sprawiedliwości, naczelny prokurator
Okres

od 4 grudnia 1930
do 15 maja 1936

Poprzednik

Stanisław Car

Następca

Witold Grabowski

Odznaczenia
Wstęga Wielka Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

Urodził się w inteligenckiej rodzinie Władysława (1842–1922) i Anieli z Cisowskich. Absolwent Cesarskiego Uniwersytetu Moskiewskiego. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 był podprokuratorem przy Sądzie Okręgowym w Warszawie, od 1927 podprokuratorem w Sądzie Apelacyjnym i prokuratorem przy Sądzie Okręgowym w Warszawie. Od 4 grudnia 1930 do 15 maja 1936 (w sześciu kolejnych rządach) minister sprawiedliwości i naczelny prokurator. Wspierał prace Komisji Kodyfikacyjnej. W latach 1935–1936 senator RP IV kadencji (zrzekł się mandatu[2]).

We wrześniu 1939 ewakuował się z Warszawy do Kamienia Koszyrskiego, a następnie do Pińska, gdzie w październiku został aresztowany przez NKWD. 27 kwietnia 1940 przewieziony z Mozyrza do więzienia w Mińsku (Białoruś). Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, być może wiosną 1940 lub w czerwcu 1941 w Mińsku[1][3].

Żonaty od 29 lipca 1920. Miał córkę i syna.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Kto był kim w II RP, s. 54
  2. P. Zdzisław Wierzbicki senatorem. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 139 z 20 czerwca 1936. 
  3. Czesław Michałowski » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 2020-05-23].
  4. M.P. z 1936 r. nr 121, poz. 219 „za wybitne zasługi dla Państwa”.
  5. Odznaczenie b. ministra Michałowskiego. „Ilustrowana Republika”, s. 1, Nr 144 z 26 maja 1936. 
  6. M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu organizacji i administracji sądownictwa polskiego”.
  7. M.P. z 1926 r. nr 259, poz. 728 „za zasługi na polu organizacji sądownictwa i wydajną pracę zawodową”.