David Wheaton

tenisista amerykański

David Wheaton (ur. 2 czerwca 1969 w Minneapolis) – amerykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

David Wheaton
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1969
Minneapolis

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1988

Zakończenie kariery

2001

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

12 (22 lipca 1991)

Australian Open

QF (1990)

Roland Garros

3R (1995)

Wimbledon

SF (1991)

US Open

QF (1990)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

24 (24 czerwca 1991)

Australian Open

F (1991)

Roland Garros

SF (1995)

Wimbledon

2R (1990, 1993)

US Open

F (1990)

Strona internetowa

Kariera tenisowa

edytuj

Zaczął grać w tenisa mając cztery lata. Trenował u Nicka Bolletieriego z Jimem Courierem i Andre Agassim.

W cyklu juniorów został mistrzem US Open 1987 w grze pojedynczej chłopców, po zwycięstwie w finale z Andriejem Czerkasowem 7:5, 6:0.

Zawodowym tenisistą Wheaton był w latach 1987–2001. W roku 1990 został ćwierćfinalistą Australian Open i US Open. Rok później osiągnął półfinał Wimbledonu. W grudniu 1991 w Monachium wygrał Puchar Wielkiego Szlema po pokonaniu 7:5, 6:2, 6:4 w finale Michaela Changa. W sumie w przeciągu całej kariery wygrał 3 turnieje rangi ATP World Tour oraz osiągnął 4 finały.

W grze podwójnej Amerykanin został triumfatorem 3 imprez ATP World Tour oraz uczestnikiem 12 finałów. W 1990 roku przegrał finał US Open tworząc parę z Paulem Annacone. Amerykanie w finale nie sprostali Piterowi Aldrichowi i Daniemu Visserowi. W sezonie 1991 Wheaton został finalistą Australian Open wspólnie z Patrickiem McEnroe w decydującym meczu ulegając parze Scott DavisDavid Pate.

W marcu 1993 roku zagrał w Pucharze Davisa w rywalizacji 1 rundy grupy światowej przeciwko Australii, najpierw przegrywając z Toddem Woodbridge, a potem wygrywając z Wallym Masurem.

Ofensywny zawodnik, lubujący się w graniu half–wolejów. Zawsze występował w czapce lub opasce (swego czasu w barwach USA).

Najwyżej w rankingu ATP World Tour singlistów zajmował 12. miejsce (22 lipca 1991), a w rankingu deblistów 24. miejsce (24 czerwca 1991).

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (3–4)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 13 maja 1990 Kiawah Island Ceglana   Mark Kaplan 6:4, 6:4
Finalista 1. 24 marca 1991 Miami Twarda   Jim Courier 6:4, 3:6, 4:6
Finalista 2. 16 czerwca 1991 Londyn Trawiasta   Stefan Edberg 2:6, 3:6
Zwycięzca 2. 22 grudnia 1991 Monachium Dywanowa (hala)   Michael Chang 7:5, 6:2, 6:4
Finalista 3. 16 maja 1993 Delray Beach Twarda   Todd Martin 3:6, 4:6
Zwycięzca 3. 10 lipca 1994 Newport Trawiasta   Todd Woodbridge 6:4, 3:6, 7:6(5)
Finalista 4. 16 lipca 1995 Newport Trawiasta   David Prinosil 6:7(3), 7:5, 2:6

Gra podwójna (3–12)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 29 lipca 1990 Toronto Twarda   Paul Annacone   Broderick Dyke
  Peter Lundgren
6:1, 7:6
Finalista 1. 9 września 1990 US Open, Nowy Jork Twarda   Paul Annacone   Pieter Aldrich
  Danie Visser
2:6, 6:7, 2:6
Finalista 2. 27 stycznia 1991 Australian Open, Melbourne Twarda   Patrick McEnroe   Scott Davis
  David Pate
7:6, 6:7, 3:6, 5:7
Finalista 3. 19 maja 1991 Umag Ceglana   Richey Reneberg   Gilad Blum
  Javier Sánchez
6:7, 6:2, 1:6
Finalista 4. 12 lipca 1992 Newport Trawiasta   Paul Annacone   Royce Deppe
  David Rikl
4:6, 4:6
Finalista 5. 9 sierpnia 1992 Los Angeles Twarda   Francisco Montana   Patrick Galbraith
  Jim Pugh
6:7, 6:7
Zwycięzca 2. 18 kwietnia 1993 Hongkong Twarda   Todd Woodbridge   Sandon Stolle
  Jason Stoltenberg
6:1, 6:3
Finalista 6. 10 lipca 1994 Newport Trawiasta   Kent Kinnear   Alex Antonitsch
  Greg Rusedski
4:6, 6:3, 4:6
Finalista 7. 23 kwietnia 1995 Nicea Ceglana   Luke Jensen   Cyril Suk
  Daniel Vacek
6:3, 6:7, 6:7
Finalista 8. 15 października 1995 Tel Awiw-Jafa Twarda   Kent Kinnear   Jim Grabb
  Jared Palmer
4:6, 5:7
Zwycięzca 3. 5 maja 1996 Atlanta Ceglana   Christo Van Rensburg   Bill Behrens
  Matt Lucena
7:6, 6:2
Finalista 9. 12 maja 1996 Pinehurst Ceglana   Ken Flach   Pat Cash
  Patrick Rafter
2:6, 3:6
Finalista 10. 8 marca 1998 Scottsdale Twarda   Kent Kinnear   Michael Tebbutt
  Cyril Suk
6:4, 1:6, 6:7
Finalista 11. 11 kwietnia 1999 Hongkong Twarda   Andre Agassi   James Greenhalgh
  Grant Silcock
walkower
Finalista 12. 17 czerwca 2001 Londyn Trawiasta   Eric Taino   Bob Bryan
  Mike Bryan
3:6, 6:3, 1:6

Bibliografia

edytuj