Sandon Stolle
Sandon Frederick Stolle (ur. 13 lipca 1970 w Sydney) – australijski tenisista, zwycięzca US Open 1998 w grze podwójnej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 lipca 1970 |
Wzrost |
193 cm |
Gra |
praworęczny |
Status profesjonalny |
1991 |
Zakończenie kariery |
2004 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
50 (13 stycznia 1997) |
Australian Open |
2R (1992, 1994, 1996) |
Roland Garros |
2R (1997) |
Wimbledon |
3R (1992, 1996, 1997) |
US Open |
2R (1992) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
22 |
Najwyżej w rankingu |
2 (5 marca 2001) |
Australian Open |
QF (2001) |
Roland Garros |
F (2000) |
Wimbledon |
F (2000) |
US Open |
W (1998) |
Jest synem Freda Stolle, zwycięzcy dziewiętnastu turniejów wielkoszlemowych[1].
Kariera tenisowa
edytujJako zawodowy tenisista występował w latach 1991–2004.
W grze pojedynczej jego najlepszym wynikiem jest finał turnieju ATP World Tour w Nottingham z 1996 roku. Pojedynek finałowy przegrał z Janem Siemerinkiem 3:6, 6:7. Najwyższą pozycję w rankingu singlistów osiągnął w styczniu 1997 roku, 50. miejsce.
W grze podwójnej Stolle jest mistrzem US Open z roku 1998. W parze z Cyrilem Sukiem wyeliminowali w drodze po tytuł m.in. debel Todd Woodbridge–Mark Woodforde oraz Mahesh Bhupathi–Leander Paes, a w finale pokonali Marka Knowlesa i Daniela Nestora 4:6, 7:6, 6:2. Ponadto jest finalistą US Open 1995 (grał w parze z Alexem O’Brienem), French Open 2000 (z Paulem Haarhuisem) oraz Wimbledonu 2000 (z Paulem Haarhuisem). Łącznie w rozgrywkach deblowych ATP World Tour Stolle wygrał 22 turnieje oraz 29 razy grał w finałach. Na początku marca 2001 roku był sklasyfikowany na 2. miejscu w indywidualnym zestawieniu deblistów.
W roku 1997 zadebiutował w reprezentacji Australii w Pucharze Davisa. Najlepszym wynikiem Stolle'a z zespołem jest finał rozgrywek z roku 2000, kiedy to Australijczycy ulegli Hiszpanom 1:3. W barwach narodowych rozegrał 6 meczów, z których 2 wygrał.
W sezonie 1999 był w składzie zespołu, który wygrał Drużynowy Puchar Świata. W finale Australijczycy pokonali Szwecję 2:1.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 23 czerwca 1996 | Nottingham | Trawiasta | Jan Siemerink | 3:6, 6:7(0) |
Gra podwójna (22–29)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 25 października 1992 | Tajpej | Dywanowa (hala) | John Fitzgerald | Patrick Baur Christo Van Rensburg |
7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 16 stycznia 1993 | Sydney | Twarda | Jason Stoltenberg | Luke Jensen Murphy Jensen |
6:3, 6:4 |
Finalista | 1. | 28 lutego 1993 | Scottsdale | Twarda | Luke Jensen | Mark Keil Dave Randall |
5:7, 4:6 |
Finalista | 2. | 18 kwietnia 1993 | Hongkong | Twarda | Jason Stoltenberg | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
1:6, 3:6 |
Zwycięzca | 3. | 16 stycznia 1994 | Sydney | Twarda | Darren Cahill | Mark Kratzmann Laurie Warder |
6:1, 7:6 |
Finalista | 3. | 27 lutego 1994 | Scottsdale | Twarda | Alex O’Brien | Jan Apell Ken Flach |
0:6, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 3 kwietnia 1994 | Osaka | Twarda | Martin Damm | David Adams Andriej Olchowski |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 14 sierpnia 1994 | Cincinnati | Twarda | Alex O’Brien | Wayne Ferreira Mark Kratzmann |
6:7, 6:3, 6:2 |
Finalista | 4. | 12 lutego 1995 | San Jose | Twarda (hala) | Alex O’Brien | Jim Grabb Patrick McEnroe |
6:3, 5:7, 0:6 |
Finalista | 5. | 14 maja 1995 | Pinehurst | Ceglana | Alex O’Brien | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
2:6, 4:6 |
Finalista | 6. | 31 lipca 1995 | Montreal | Twarda | Brian MacPhie | Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski |
4:6, 4:6 |
Finalista | 7. | 9 września 1995 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Alex O’Brien | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
3:6, 3:6 |
Finalista | 8. | 14 stycznia 1996 | Sydney | Twarda | Patrick McEnroe | Ellis Ferreira Jan Siemerink |
7:5, 4:6, 1:6 |
Finalista | 9. | 14 kwietnia 1996 | Nowe Delhi | Twarda | Byron Black | Jonas Björkman Nicklas Kulti |
6:4, 4:6, 4:6 |
Finalista | 10. | 11 sierpnia 1996 | Cincinnati | Twarda | Cyril Suk | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:3, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 20 października 1996 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | Ján Krošlák Karol Kučera |
7:6, 6:3 |
Finalista | 11. | 16 lutego 1997 | Dubaj | Twarda | Cyril Suk | Sander Groen Goran Ivanišević |
6:7, 3:6 |
Finalista | 12. | 23 lutego 1997 | Antwerpia | Twarda (hala) | Cyril Suk | David Adams Olivier Delaître |
6:3, 1:6, 2:6 |
Finalista | 13. | 15 czerwca 1997 | Londyn | Trawiasta | Cyril Suk | Mark Philippoussis Patrick Rafter |
2:6, 6:4, 5:7 |
Zwycięzca | 7. | 12 lipca 1998 | Newport | Trawiasta | Doug Flach | Scott Draper Jason Stoltenberg |
6:2, 4:6, 7:6 |
Zwycięzca | 8. | 2 sierpnia 1998 | Los Angeles | Twarda | Patrick Rafter | Jeff Tarango Daniel Vacek |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 9. | 11 września 1998 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Cyril Suk | Mark Knowles Daniel Nestor |
4:6, 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 10. | 14 lutego 1999 | Dubaj | Twarda | Wayne Black | David Adams John-Laffnie de Jager |
4:6, 6:1, 6:4 |
Finalista | 14. | 7 marca 1999 | Scottsdale | Twarda | Mark Knowles | Justin Gimelstob Richey Reneberg |
4:6, 7:6(4), 3:6 |
Zwycięzca | 11. | 14 marca 1999 | Indian Wells | Twarda | Wayne Black | Ellis Ferreira Rick Leach |
7:6(4), 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 28 marca 1999 | Miami | Twarda | Wayne Black | Boris Becker Jan-Michael Gambill |
6:1, 6:1 |
Zwycięzca | 13. | 17 października 1999 | Wiedeń | Twarda (hala) | David Prinosil | Piet Norval Kevin Ullyett |
6:3, 6:4 |
Finalista | 15. | 24 października 1999 | Lyon | Dywanowa (hala) | Wayne Ferreira | Piet Norval Kevin Ullyett |
6:4, 6:7(5), 6:7(4) |
Finalista | 16. | 10 stycznia 2000 | Adelaide | Twarda | Lleyton Hewitt | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
4:6, 2:6 |
Finalista | 17. | 16 stycznia 2000 | Sydney | Twarda | Lleyton Hewitt | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
5:7, 4:6 |
Finalista | 18. | 26 marca 2000 | Indian Wells | Twarda | Paul Haarhuis | Alex O’Brien Jared Palmer |
4:6, 6:7(5) |
Finalista | 19. | 23 kwietnia 2000 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Wayne Ferreira Jewgienij Kafielnikow |
3:6, 6:2, 1:6 |
Finalista | 20. | 30 kwietnia 2000 | Barcelona Open | Ceglana | Paul Haarhuis | Nicklas Kulti Mikael Tillström |
2:6, 7:6(2), 6:7(5) |
Finalista | 21. | 21 maja 2000 | Hamburg | Ceglana | Wayne Arthurs | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
7:6(4), 4:6, 3:6 |
Finalista | 22. | 10 czerwca 2000 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
6:7(7), 4:6 |
Finalista | 23. | 25 czerwca 2000 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Paul Haarhuis | Martin Damm Cyril Suk |
4:6, 7:6(5), 6:7(5) |
Finalista | 24. | 8 lipca 2000 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
3:6, 4:6, 1:6 |
Zwycięzca | 14. | 30 lipca 2000 | Los Angeles | Twarda | Paul Kilderry | Jan-Michael Gambill Scott Humphries |
walkower |
Zwycięzca | 15. | 20 sierpnia 2000 | Indianapolis | Twarda | Lleyton Hewitt | Jonas Björkman Maks Mirny |
6:2, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 16. | 12 listopada 2000 | Lyon | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Ivan Ljubičić Jack Waite |
6:1, 6:7, 7:6 |
Zwycięzca | 17. | 14 stycznia 2001 | Sydney | Twarda | Daniel Nestor | Jonas Björkman Todd Woodbridge |
2:6, 7:6(4), 7:6(5) |
Zwycięzca | 18. | 4 marca 2001 | Dubaj | Twarda | Joshua Eagle | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
6:4, 6:4 |
Finalista | 25. | 13 maja 2001 | Rzym | Ceglana | Daniel Nestor | Wayne Ferreira Jewgienij Kafielnikow |
4:6, 6:7(6) |
Finalista | 26. | 20 maja 2001 | Hamburg | Ceglana | Daniel Nestor | Jonas Björkman Todd Woodbridge |
6:7(2), 6:3, 3:6 |
Zwycięzca | 19. | 17 czerwca 2001 | Halle | Trawiasta | Daniel Nestor | Maks Mirny Patrick Rafter |
6:4, 6:7(5), 6:1 |
Zwycięzca | 20. | 7 października 2001 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Maks Mirny | Mahesh Bhupathi Jeff Tarango |
6:3, 6:0 |
Zwycięzca | 21. | 21 października 2001 | Stuttgart | Twarda (hala) | Maks Mirny | Ellis Ferreira Jeff Tarango |
7:6, 7:6(4) |
Finalista | 27. | 13 stycznia 2002 | Sydney | Twarda | Joshua Eagle | Donald Johnson Jared Palmer |
4:6, 4:6 |
Finalista | 28. | 3 marca 2002 | Dubaj | Twarda | Joshua Eagle | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:3, 3:6, 11–13 |
Finalista | 29. | 6 października 2002 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Joshua Eagle | Roger Federer Maks Mirny |
4:6, 6:7(0) |
Zwycięzca | 22. | 13 października 2002 | Wiedeń | Twarda (hala) | Joshua Eagle | Jiří Novák Radek Štěpánek |
6:4, 6:3 |
Przypisy
edytuj- ↑ Sandon Stolle [online], Tennis Australia [dostęp 2018-06-24] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).