Jared Palmer

tenisista amerykański

Jared Eiseley Palmer (ur. 2 lipca 1971 w Nowym Jorku) – amerykański tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, lider rankingu ATP deblistów, olimpijczyk z Sydney (2000).

Jared Palmer
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1971
Nowy Jork

Wzrost

190 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1991

Zakończenie kariery

2005

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

35 (14 listopada 1994)

Australian Open

2R (1994)

Roland Garros

2R (1994, 1995)

Wimbledon

3R (1995)

US Open

4R (1995)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

28

Najwyżej w rankingu

1 (20 marca 2000)

Australian Open

W (1995)

Roland Garros

SF (1996)

Wimbledon

W (2001)

US Open

F (2001)

Kariera tenisowa edytuj

Rozpoczynał karierę jako reprezentant Uniwersytetu Stanforda w amerykańskich rozgrywkach uczelnianych; w 1989 roku dotarł do finału juniorskiego turnieju French Open w grze pojedynczej (przegrał z Fabrice’em Santoro). W tym samym roku został mistrzem Wimbledon w grze podwójnej chłopców wspólnie z Jonathan Starkiem.

W latach 1991–2005 Palmer występował jako tenisista zawodowy.

W 1994 roku Palmer odniósł swoje jedyne zwycięstwo turniejowe w grze pojedynczej rangi ATP World Tour, pokonując w finale w Pinehurst Todda Martina. Również jest uczestnikiem 1 finału, w sezonie 1994 w Tuluzie.

W grze podwójnej Amerykanin dwukrotnie wygrywał turnieje wielkoszlemowe – w 1995 roku Australian Open (w parze z Richeyem Renebergiem) i w 2001 roku Wimbledon (z Donaldem Johnsonem)[1]. Również dwukrotnie kończył wielkoszlemowe finały deblowe porażką – Wimbledon w 1999 roku (w parze z Paulem Haarhuisem) i US Open w 2001 roku (w parze z Johnsonem). Łącznie w turniejach gry podwójnej Palmer odniósł 28 triumfów oraz osiągnął 23 finały.

Pod koniec stycznia 2000 roku Palmer wraz z Rennae Stubbs wygrał Australian Open w grze mieszanej, po zwycięstwie w finale z parą Arantxa Sánchez VicarioTodd Woodbridge[2]. Również w sezonie 2000 odniósł zwycięstwo mikstowe podczas US Open, partnerując Arantxcie Sánchez Vicario, pokonując w decydującym meczu Annę Kurnikową i Maksa Mirnego.

Amerykanin wielokrotnie reprezentował kraj w Pucharze Davisa. Występował również na igrzyskach olimpijskich w Sydney z 2000 roku. Grając w parze z Alexem O’Brienem odpadli w 2 rundzie rywalizacji deblistów (w 1 rundzie mieli wolny los).

Dnia 20 marca 2000 roku został sklasyfikowany jako lider rankingu deblistów (indywidualnie)[3]. Na szczycie listy utrzymywał się łącznie przez 39 tygodni.

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 maja 1994 Pinehurst Ceglana   Todd Martin 6:4, 7:6(5)
Finalista 1. 9 października 1994 Tuluza Twarda (hala)   Magnus Larsson 1:6, 3:6

Gra mieszana (2–0) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 29 stycznia 2000 Australian Open, Melbourne Twarda   Rennae Stubbs   Arantxa Sánchez Vicario
  Todd Woodbridge
7:5, 7:6(3)
Zwycięzca 2. 9 września 2000 US Open, Nowy Jork Twarda   Arantxa Sánchez Vicario   Anna Kurnikowa
  Maks Mirny
6:4, 6:3

Gra podwójna (28–23) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 5 stycznia 1992 Wellington Twarda   Jonathan Stark   Michiel Schapers
  Daniel Vacek
6:3, 6:3
Finalista 1. 10 maja 1992 Charlotte Ceglana   Bret Garnett   Steve DeVries
  David Macpherson
4:6, 6:7
Zwycięzca 2. 19 lipca 1992 Waszyngton Twarda   Bret Garnett   Ken Flach
  Todd Witsken
6:2, 6:3
Finalista 2. 23 sierpnia 1992 New Haven Twarda   Patrick McEnroe   Kelly Jones
  Rick Leach
6:7, 7:6, 2:6
Finalista 3. 15 listopada 1992 Antwerpia Dywanowa (hala)   Patrick McEnroe   John Fitzgerald
  Anders Järryd
2:6, 2:6
Finalista 4. 2 maja 1993 Atlanta Ceglana   Todd Martin   Paul Annacone
  Richey Reneberg
4:6, 6:7
Finalista 5. 9 maja 1993 Tampa Ceglana   Kelly Jones   Todd Martin
  Derrick Rostagno
3:6, 4:6
Zwycięzca 3. 16 stycznia 1994 Auckland Twarda   Patrick McEnroe   Grant Connell
  Patrick Galbraith
6:2, 4:6, 6:4
Zwycięzca 4. 6 lutego 1994 San Jose Twarda (hala)   Rick Leach   Byron Black
  Jonathan Stark
4:6, 6:4, 6:4
Finalista 6. 13 lutego 1994 Memphis Twarda (hala)   Jim Grabb   Byron Black
  Jonathan Stark
6:7, 4:6
Finalista 7. 20 lutego 1994 Filadelfia Dywanowa (hala)   Jim Grabb   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
3:6, 4:6
Finalista 8. 20 marca 1994 Miami Twarda   Mark Knowles   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
6:7, 6:7
Zwycięzca 5. 1 maja 1994 Atlanta Ceglana   Richey Reneberg   Francisco Montana
  Jim Pugh
4:6, 7:6, 6:4
Finalista 9. 8 maja 1994 Pinehurst Ceglana   Richey Reneberg   Todd Woodbridge
  Mark Woodforde
2:6, 6:3, 3:6
Finalista 10. 31 lipca 1994 Toronto Twarda   Patrick McEnroe   Byron Black
  Jonathan Stark
4:6, 4:6
Zwycięzca 6. 2 października 1994 Bazylea Twarda (hala)   Patrick McEnroe   Lan Bale
  John-Laffnie de Jager
6:3, 7:6
Finalista 11. 9 października 1994 Tuluza Twarda (hala)   Patrick McEnroe   Menno Oosting
  Daniel Vacek
6:7, 7:6, 3:6
Zwycięzca 7. 28 stycznia 1995 Australian Open, Melbourne Twarda   Richey Reneberg   Mark Knowles
  Daniel Nestor
6:3, 3:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca 8. 19 lutego 1995 Memphis Twarda (hala)   Richey Reneberg   Tommy Ho
  Brett Steven
4:6, 7:6, 6:1
Finalista 12. 7 maja 1995 Atlanta Ceglana   Richey Reneberg   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
7:6, 3:6, 6:7
Zwycięzca 9. 15 października 1995 Tel Awiw-Jafa Twarda   Jim Grabb   Kent Kinnear
  David Wheaton
6:4, 7:5
Zwycięzca 10. 12 listopada 1995 Moskwa Dywanowa (hala)   Byron Black   Tommy Ho
  Brett Steven
6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca 11. 15 listopada 1998 Moskwa Dywanowa (hala)   Jeff Tarango   Jewgienij Kafielnikow
  Daniel Vacek
6:4, 6:7, 6:2
Zwycięzca 12. 10 stycznia 1999 Doha Twarda   Alex O’Brien   Piet Norval
  Kevin Ullyett
6:3, 6:4
Finalista 13. 9 maja 1999 Hamburg Ceglana   Paul Haarhuis   Wayne Arthurs
  Andrew Kratzmann
6:2, 6:7(5), 2:6
Finalista 14. 13 czerwca 1999 Halle Trawiasta   Paul Haarhuis   Jonas Björkman
  Patrick Rafter
3:6, 5:7
Finalista 15. 3 lipca 1999 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Paul Haarhuis   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes
7:6(10), 3:6, 4:6, 6:7(4)
Zwycięzca 13. 22 sierpnia 1999 Indianapolis Twarda   Paul Haarhuis   Olivier Delaître
  Leander Paes
6:3, 6:4
Finalista 16. 7 listopada 1999 Paryż Dywanowa (hala)   Paul Haarhuis   Sébastien Lareau
  Alex O’Brien
6:7(7), 5:7
Finalista 17. 9 stycznia 2000 Doha Twarda   Alex O’Brien   Mark Knowles
  Maks Mirny
3:6, 4:6
Zwycięzca 14. 12 marca 2000 Scottsdale Twarda   Richey Reneberg   Patrick Galbraith
  David Macpherson
6:3, 7:5
Zwycięzca 15. 19 marca 2000 Indian Wells Twarda   Alex O’Brien   Paul Haarhuis
  Sandon Stolle
6:4, 7:6(5)
Zwycięzca 16. 20 sierpnia 2000 Waszyngton Twarda   Alex O’Brien   Andre Agassi
  Sarkis Sarksjan
7:5, 6:1
Zwycięzca 17. 11 marca 2001 Scottsdale Twarda   Donald Johnson   Marcelo Ríos
  Sjeng Schalken
7:6(3), 6:2
Zwycięzca 18. 29 kwietnia 2001 Barcelona Ceglana   Donald Johnson   Tommy Robredo
  Fernando Vicente
7:6(2), 6:4
Zwycięzca 19. 6 maja 2001 Majorka Ceglana   Donald Johnson   Feliciano López
  Francisco Roig
7:5, 6:3
Zwycięzca 20. 24 czerwca 2001 Nottingham Trawiasta   Donald Johnson   Paul Hanley
  Andrew Kratzmann
6:4, 6:2
Zwycięzca 21. 7 lipca 2001 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Donald Johnson   Jiří Novák
  David Rikl
6:4, 4:6, 6:3, 7:6(6)
Finalista 18. 5 sierpnia 2001 Montreal Twarda   Donald Johnson   Jiří Novák
  David Rikl
4:6, 6:3, 3:6
Finalista 19. 8 września 2001 US Open, Nowy Jork Twarda   Donald Johnson   Wayne Black
  Kevin Ullyett
6:7(9), 6:2, 3:6
Zwycięzca 22. 28 października 2001 Sztokholm Twarda (hala)   Donald Johnson   Jonas Björkman
  Todd Woodbridge
6:3, 4:6, 6:3
Zwycięzca 23. 6 stycznia 2002 Doha Twarda   Donald Johnson   Jiří Novák
  David Rikl
6:3, 7:6(5)
Zwycięzca 24. 13 stycznia 2002 Sydney Twarda   Donald Johnson   Joshua Eagle
  Sandon Stolle
6:4, 6:4
Finalista 20. 31 marca 2002 Miami Twarda   Donald Johnson   Mark Knowles
  Daniel Nestor
3:6, 6:3, 1:6
Finalista 21. 23 czerwca 2002 Nottingham Trawiasta   Donald Johnson   Mike Bryan
  Mark Knowles
6:0, 6:7(3), 4:6
Zwycięzca 25. 27 października 2002 Petersburg Twarda (hala)   David Adams   Irakli Labadze
  Marat Safin
7:6(8), 6:3
Finalista 22. 4 maja 2003 Monachium Ceglana   Joshua Eagle   Wayne Black
  Kevin Ullyett
3:6, 5:7
Finalista 23. 22 czerwca 2003 Nottingham Trawiasta   Joshua Eagle   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:7(3), 6:4, 6:7(4)
Zwycięzca 26. 15 lutego 2004 Mediolan Dywanowa (hala)   Pavel Vízner   Daniele Bracciali
  Giorgio Galimberti
6:4, 6:4
Zwycięzca 27. 3 października 2004 Szanghaj Twarda   Pavel Vízner   Rick Leach
  Brian MacPhie
4:6, 7:6(4), 7:6(11)
Zwycięzca 28. 10 października 2004 Tokio Twarda   Pavel Vízner   Jiří Novák
  Petr Pála
5:1 krecz

Przypisy edytuj

  1. Johnson, Palmer first U.S. pair to win since 1990. sportsillustrated.cnn.com. [dostęp 2009-12-08]. (ang.).
  2. Stubbs, Palmer win mixed doubles title. sportsillustrated.cnn.com. [dostęp 2000-01-29]. (ang.).
  3. South African Airways ATP Rankings History. atpworldtour.com. [dostęp 2009-12-08]. (ang.).

Bibliografia edytuj