Todd Martin

tenisista amerykański

Todd Christopher Martin (ur. 8 lipca 1970 w Hinsdale) – amerykański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).

Todd Martin
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1970
Hinsdale

Wzrost

198 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1990

Zakończenie kariery

2004

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8

Najwyżej w rankingu

4 (13 września 1999)

Australian Open

F (1994)

Roland Garros

4R (1991)

Wimbledon

SF (1994, 1996)

US Open

F (1999)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

30 (29 kwietnia 1996)

Australian Open

2R (1994)

Roland Garros

3R (1993)

Wimbledon

3R (1994)

US Open

2R (1990–1992)

Kariera tenisowa

edytuj

Karierę tenisową Martin rozpoczął w 1990 roku. Jako singlista odniósł wiele sukcesów zwyciężając w 8 turniejach rangi ATP World Tour oraz będąc w 12 kolejnych finałach, w tym wielkoszlemowych Australian Open 1994 oraz US Open 1999. W Australian Open Martin po drodze wyeliminował m.in. Stefana Edberga, natomiast w finale przegrał z ówczesnym liderem światowego rankingu, Pete’em Samprasem. Na kortach US Open w meczu 1/8 finału zdołał pokonać Grega Rusedskiego, pomimo tego że przegrywał w setach 0:2. Ostatecznie Martin wygrał pojedynek 5:7, 0:6, 7:6(3), 6:4, 6:4, a spotkanie o tytuł mistrzowski przegrał wynikiem 4:6, 7:6(5), 7:6(2), 3:6, 2:6 z Andre Agassim[1].

W grze podwójnej Amerykanin zwyciężył w 5 turniejach, m.in. w 2002 podczas zawodów ATP Masters Series w Cincinnati tworząc wówczas parę z Jamesem Blake. Ponadto Martin grał w 5 finałach.

Debiut Martina w reprezentacji USA w Pucharze Davisa miał miejsce w marcu 1994 roku z Indiami. Rok później zdobył wraz z zespołem tytuł mistrzowski. Martin w finale przeciwko Rosji rozegrał zwycięski mecz deblowy razem z Pete’em Samprasem z parą Jewgienij KafielnikowAndriej Olchowski. W 1997 roku Amerykanie ponownie awansowali do finału, lecz tym razem przegrali ze Szwecją. Martin wówczas z Jonathanem Starkiem przegrali z deblem Jonas BjörkmanNicklas Kulti.

We wrześniu 2000 roku zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Sydney, ponosząc porażkę w 1 rundzie z Niemcem Rainerem Schüttlerem[2].

W roku 2004 Amerykanin zakończył karierę, w przeciągu której zarobił na kortach ponad 8 milionów dolarów. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 4. miejscu we wrześniu 1999 roku, z kolei w zestawieniu deblistów pod koniec kwietnia 1996 roku zajmował 30. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (8–12)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 14 lutego 1993 Memphis Twarda (hala)   Jim Courier 7:5, 6:7(4), 6:7(4)
Zwycięzca 1. 16 maja 1993 Delray Beach Twarda   David Wheaton 6:3, 6:4
Finalista 2. 25 lipca 1993 Waszyngton Twarda   Amos Mansdorf 6:7(3), 5:7
Finalista 3. 1 sierpnia 1993 Montreal Twarda   Mikael Pernfors 6:2, 2:6, 5:7
Finalista 4. 17 października 1993 Tokio Dywanowa (hala)   Ivan Lendl 4:6, 4:6
Finalista 5. 30 stycznia 1994 Australian Open, Melbourne Twarda   Pete Sampras 6:7(4), 4:6, 4:6
Zwycięzca 2. 13 lutego 1994 Memphis Twarda (hala)   Brad Gilbert 6:4, 7:5
Finalista 6. 1 maja 1994 Atlanta Ceglana   Michael Chang 7:6(4), 6:7(4), 0:6
Finalista 7. 8 maja 1994 Pinehurst Ceglana   Jared Palmer 4:6, 6:7(5)
Zwycięzca 3. 12 czerwca 1994 Londyn Trawiasta   Pete Sampras 7:6(4), 7:6(4)
Zwycięzca 4. 19 lutego 1995 Memphis Twarda (hala)   Paul Haarhuis 7:6(2), 6:4
Finalista 8. 17 grudnia 1995 Monachium Dywanowa (hala)   Goran Ivanišević 6:7, 3:6, 4:6
Zwycięzca 5. 14 stycznia 1996 Sydney Twarda   Goran Ivanišević 5:7, 6:3, 6:4
Finalista 9. 25 lutego 1996 Memphis Twarda (hala)   Pete Sampras 4:6, 6:7(2)
Finalista 10. 10 listopada 1996 Sztokholm Twarda (hala)   Thomas Enqvist 5:7, 4:6, 6:7(0)
Zwycięzca 6. 19 kwietnia 1998 Barcelona Ceglana   Alberto Berasategui 6:2, 1:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca 7. 15 listopada 1998 Sztokholm Twarda (hala)   Thomas Johansson 6:3, 6:4, 6:4
Zwycięzca 8. 17 stycznia 1999 Sydney Twarda   Àlex Corretja 6:3, 7:6(5)
Finalista 11. 11 kwietnia 1999 Estoril Ceglana   Albert Costa 6:7(4), 6:2, 3:6
Finalista 12. 12 grudnia 1999 US Open, Nowy Jork Twarda   Andre Agassi 4:6, 7:6(5), 7:6(2), 3:6, 2:6

Gra podwójna (5–5)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 2 maja 1993 Atlanta Ceglana   Jared Palmer   Paul Annacone
  Richey Reneberg
4:6, 6:7
Zwycięzca 1. 9 maja 1993 Tampa Ceglana   Derrick Rostagno   Kelly Jones
  Jared Palmer
6:3, 6:4
Zwycięzca 2. 22 sierpnia 1993 Indianapolis Twarda   Scott Davis   Ken Flach
  Rick Leach
6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 23 kwietnia 1995 Bermudy Ceglana   Grant Connell   Brett Steven
  Jason Stoltenberg
7:6, 2:6, 7:5
Zwycięzca 4. 18 czerwca 1995 Londyn Trawiasta   Pete Sampras   Jan Apell
  Jonas Björkman
7:6, 6:4
Finalista 2. 21 sierpnia 1995 Indianapolis Twarda   Scott Davis   Mark Knowles
  Daniel Nestor
4:6, 4:6
Finalista 3. 5 listopada 1995 Paryż Dywanowa (hala)   Jim Grabb   Grant Connell
  Patrick Galbraith
2:6, 2:6
Finalista 4. 10 listopada 1996 Sztokholm Twarda (hala)   Chris Woodruff   Patrick Galbraith
  Jonathan Stark
6:7, 4:6
Finalista 5. 15 marca 1998 Indian Wells Twarda   Richey Reneberg   Jonas Björkman
  Patrick Rafter
4:6, 6:7
Zwycięzca 5. 11 sierpnia 2002 Cincinnati Twarda   James Blake   Mahesh Bhupathi
  Maks Mirny
7:5, 6:3

Przypisy

edytuj
  1. Sport: Agassi captures US Open. bbc.co.uk, 13 września 1999. [dostęp 2017-05-04]. (ang.).
  2. Todd Martin Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 listopada 2012)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj