Epidot

Epidot
	; Epidot
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	zasadowy krzemian wapnia, żelaza i glinu; (Ca2(Fe3+,Al)Al2[O/OH/SiO4/Si2O7])
Twardość w skali Mohsa	6–7
Przełam	nierówny, muszlowy
Łupliwość	doskonała, jednokierunkowa
Pokrój kryształu	słupkowy, pręcikowy
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość	3,25–3,50 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	zazwyczaj zielony z licznymi odmianami, bywa również jasnożółty, pistacjowozielony, żółtozielony sporadycznie czerwony
Rysa	biała, jasnoszara
Połysk	szklisty
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Epidot – pospolity minerał z grupy krzemianów o szeroko rozpowszechnionym zasięgu. Nazwa pochodzi od greckiego epidosis = dodatek, ponieważ przez długi czas był uważany za odmianę turmalinu i po wyodrębnieniu konieczne było uzupełnienie klasyfikacji.

Właściwości

Tworzy kryształy słupkowe, tabliczkowe, igiełkowe. Często z poprzecznymi zbrużdzeniami. Wykształca ponad 200 różnych postaci. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, włóknistych. Dobrze wykształcone kryształy spotykane są w druzach i szczelinach skalnych, gdzie tworzą szczotki krystaliczne. Jest kruchy, przezroczysty, w zależności od kierunku obserwacji zmienia swoją barwę od ciemnozielonej do żółtozielonej.

Odmiany

Allanit – brunatnoczarny lub czarny z domieszkami ceru, lantanu, itru, toru i uranu.
Piemontyt – czerwonobrunatny, fioletowobrunatny lub czerwony z domieszką manganu.
Pistacyt – żółtozielony (pistacjowozielony) bogaty w żelazo.
Puszkinit – ciemnozielony z domieszką sodu i litu.
Tawmawit – czerwonozielony z domieszką chromu.

Występowanie

Występuje w druzach pegmatytów oraz w zmienionych granitach, granodiorytach i diorytach, gdzie stanowi produkt przeobrażeń hydrotermalnych.

Miejsca występowania: Austria – okolice Salzburga w Alpach (kryształy ciemnozielone o długości do 40 cm); Rosja – Ural (kryształy do 20 cm), USA – okolice Jeziora Górnego, Kalifornia, Massachusetts (kryształy do 15 cm); Meksyk, Brazylia – Minas Gerais, Mozambik, Francja, Włochy, Szwajcaria, Czechy, Norwegia, Finlandia.

W Polsce występuje na Dolnym Śląsku wśród granitów i pegmatytów okolic Strzegomia, Strzelina oraz w Tatrach.

Zastosowanie

Ta sekcja od 2015-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

kryształy epidotu znajdują zastosowanie w jubilerstwie – szlif fasetkowy
ma znaczenie naukowe – wskaźnik warunków i charakteru metamorfizmu
kamień wysoko ceniony i poszukiwany przez kolekcjonerów

Bibliografia

Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 214. ISBN 83-7129-194-9.