Erazm Jan Semkowicz[a] (ur. 8 listopada 1872 we Lwowie, zm. 15 marca 1945 w Sanoku) – polski prawnik, sędzia, adwokat, działacz społeczny, polityk, senator I kadencji w II RP.

Erazm Semkowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1872
Lwów

Data i miejsce śmierci

15 marca 1945
Sanok

Senator I kadencji (II RP)
Okres

od 1924
do 1927

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Odznaczenia
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Życiorys edytuj

Urodził się 8 listopada 1872 we Lwowie[1][2]. W 1891 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Wyższym Gimnazjum w Tarnopolu (w jego klasie był m.in. Feliks Joszt)[3][4]. Podczas studiów na Wydziale Prawa Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie na drugim roku w listopadzie 1892 został mianowany aplikantem w Krajowym Archiwum Aktów Grodzkich i Ziemskich we Lwowie[5], na trzecim roku w styczniu 1894 otrzymał stypendium z fundacji Głowińskiego[6]. Ukończył studia prawnicze[1].

Podjął służbę w galicyjskim sądownictwie jako praktykant sądowy, po czym we wrześniu 1896 został mianowany przez C. K. Wyższy Sąd Krajowy we Lwowie auskultantem sądowym[7]. W tym charakterze był przydzielony do C. K. Sądu Krajowego we Lwowie[8]. W sierpniu 1898 został mianowany adiunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Mielnicy[9], skąd na początku sierpnia 1899 w tym samym charakterze został przeniesiony do C. K. Sądu Obwodowego w Tarnopolu[10] i pracował tam przez kolejne lata[11]. W lutym 1905 mianowany sekretarzem sądowym i przeniesiony stamtąd do C. K. Sądu Powiatowego w Monasterzyskach[12]. W tym samym charakterze od około 1906 był zatrudniony w C. K. Sądzie Krajowym we Lwowie[13], gdzie od około 1909 pracował w charakterze sędziego powiatowego[14]. W styczniu 1911 został awansowany do rangi radcy sądu krajowego we Lwowie i przeniesiony do C. K. Sądu Obwodowego w Stryju[15]. Pracował tam w kolejnych latach[16][17] do końca I wojny światowej w 1918[18]. W okresie swojej służby funkcjonował w środowisku sędziowskim we Lwowie; w marcu 1907 wybrany zastępcą sekretarza Krajowego Związku Sędziów we Lwowie[19], 10 listopada 1907 wybrany członkiem i sekretarzem wydziału KZS[20][21][22][23].

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę do 1921 był sędzią powiatowym w Stryju[2]. Łącznie przez 25 lat pełnił funkcję sędziego powiatowego[24]. 19 marca 1921 został wpisany na listę adwokacką w Stryju[25] i od tego czasu prowadził tam kancelarię adwokacką[2][24]. Jako emerytowany radca sądu i adwokat w 1922 został członkiem Okręgowej Komisji Wyborczej dla Okręgu Wyborczego nr 52 w Stryju[26]. W tym mieście pełnił także stanowisko sędziego okręgowego[2]. 6 listopada 1924 objął mandat senatora po zrzeczeniu się mandatu przez Zygmunta Lewakowskiego w I kadencji Senatu II RP 1922-1927[2][24]. Formalnie był parlamentarzystą wybranym z listy nr 8 z województwa stanisławowskiego[2]. W dniu 5 listopada 1924 złożył ślubowanie[27]. W parlamencie przystąpił do Związku Ludowo-Narodowego[28]. Zasiadał w Komisji Prawniczej i m.in. referował ustawę o podatku przemysłowym w 1925[1]. Działał w organizacjach społecznych, narodowych i oświatowych[1]. 14 kwietnia 1929 został wybrany członkiem sądu honorowego Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Stryju[29][2]. W jego kancelarii w Stryju w 1929, 1930 odbywały się zebrania w sprawie kolei lokalnej Dolina-Wygoda[30]. Ponadto działał jako członek towarzystw narodowych, oświatowych i społecznych[2].

 
Grób Erazma Semkowicza po oznaczeniu jesienią 2022

Podczas II wojny światowej podjął pracę społeczną w Radzie Głównej Opiekuńczej i został pierwszym przewodniczącym Polskiego Komitetu Opiekuńczego w Stryju, założonego 25 października 1941, a działającego od 4 listopada tego roku[31][24]. U kresu wojny po nadejściu frontu wschodniego w styczniu 1945 został stamtąd repatriowany[24]. Do końca życia zamieszkiwał w Sanoku przy ulicy Elżbiety Granowskiej 24[32]. Zmarł w tym mieście 15 marca 1945[33][32][24]. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Jana Matejki w Sanoku[34][2]. Miał synów Zbigniewa (1914-1941, według jednej wersji zginął zamordowany przez NKWD w dniu 25 czerwca 1941 we więzieniu przy ul. Łąckiego we Lwowie[potrzebny przypis], a według innej po aresztowaniu zimą 1940/1941 został deportowany w głąb ZSRR, gdzie zaginął[24]), Jacka i Andrzeja oraz córki Annę i Marię (1920-2001)[35][2].

Został upamiętniony wśród 151 senatorów zamordowanych, bądź ofiar represji, umieszczonych na tablicy pamiątkowej odsłoniętej w gmachu Senatu III RP w 1999[36].

Odznaczenia edytuj

austro-węgierskie

Uwagi edytuj

  1. W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Erazm Johann Semkowicz” lub „Erazim Semkowicz” bądź „Erasmus Semkowicz”.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Parlament 1928 ↓, s. 135.
  2. a b c d e f g h i j Sejm RP ↓.
  3. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Tarnopolu za rok szkolny 1891. Tarnopol: 1891, s. 89, 90.
  4. Kronika. „Kurjer Lwowski”. Nr 198, s. 5, 19 lipca 1891. 
  5. Mianowania. „Kurjer Lwowski”. Nr 324, s. 4, 20 listopada 1892. 
  6. Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 4, s. 3, 6 stycznia 1894. 
  7. Mianowania. „Kurjer Lwowski”. Nr 216, s. 2, 19 września 1896. 
    Wiadomości urzędowe. „Kurjer Lwowski”. Dodatek do nr 216, s. 2, 20 września 1896. 
  8. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 52, 53.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 53, 56.
  9. „Telegramy Kurjera Lwowskiego”. „Kurjer Lwowski”. Nr 239, s. 3, 29 sierpnia 1898. 
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 95.
  10. Telegramy „Kurjera Lwowskiego”. „Kurjer Lwowski”. Nr 214, s. 5, 4 sierpnia 1899. 
  11. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 116.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 116.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 125.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 125.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 125.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 125.
  12. Przeniesienia. „Kurjer Lwowski”. Nr 60, s. 4, 1 marca 1905. 
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 132.
  13. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 84.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 84.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 96.
  14. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 95.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 96.
  15. Mianowania i przeniesienia w sądownictwie. „Kurjer Lwowski”. Nr 41, s. 6, 26 stycznia 1911. 
    Veränderungen im Justizdienst. „Die Zeit”. Nr 2997, s. 6, 27 stycznia 1911. (niem.). 
  16. a b c Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 152.
  17. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 155.
    Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 155.
  18. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1915. Wiedeń: 1915, s. 993.
    Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1916. Wiedeń: 1916, s. 945.
    Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1917. Wiedeń: 1917, s. 978.
    Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1034.
  19. Komitet organizacyjny Kraj. Związku Sędziów. „Reforma Sądowa”. Nr 6, 7, 8, s. 88, 1907. 
  20. Obrady „Krajowego Związku sędziów we Lwowie”. „Kurjer Lwowski”. Nr 526, s. 3-4, 11 listopada 1907. 
  21. Krajowy Związek Sędziów we Lwowie. „Reforma Sądowa”. Nr 11, s. 109, 1907. 
  22. Sprawozdanie. „Reforma Sądowa”. Nr 1, s. 3, 1908. 
  23. Adam Redzik: „Reforma Sądowa”. Od miesięcznika poświęconego nowym ustawom procesowym do organu Krajowego Związku Sędziów (10). Palestra 11-12/2008. [dostęp 2014-04-08].
  24. a b c d e f g Senat RP ↓.
  25. Rozmaite ogłoszenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 73, s. 6, 31 marca 1921. 
  26. 1. Obwieszczenie. „Dziennik Urzędowy Województwa Stanisławowskiego”. Nr 19, s. 1, 1 września 1922. 
  27. Debata budżetowa w Sejmie. „Gazeta Poranna 2 Grosze”. Nr 306, s. 2, 7 listopada 1924. 
  28. Nowy senator. „Gazeta Poranna 2 Grosze”. Nr 307, s. 2, 8 listopada 1924. 
  29. Walne Zgromadzenie Pol. Tow. Gimn. „Sokół” w Stryju. „Echo Karpackie”. Nr 16, s. 2, 21 kwietnia 1929. 
  30. Wiadomości dla akcjonariuszy. „Tygodnik Handlowy”. Nr 34, s. 5, 23 sierpnia 1929. 
    Wiadomości dla akcjonariuszy. „Tygodnik Handlowy”. Nr 27, s. 6, 4 lipca 1930. 
  31. Grzegorz Mazur: Pokucie w latach drugiej wojny światowej. Położenie ludności, polityka okupantów, działalność podziemia. Kraków: 1994, s. 91.
  32. a b Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 121 (poz. 1805).
  33. Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. S 1945, (Tom K, str. 237, poz. 50).
  34. Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. poz. 1805.
  35. Maria Semkowicz. gdynia.grobonet.com. [dostęp 2022-07-10].
  36. Odsłonięcie tablicy pamiątkowej. senat.pl. [dostęp 2014-04-08].

Bibliografia edytuj