Ewa Fleszar
Ewa Fleszar (ur. 18 października 1966 w Szczecinku jako Ewa Mikulska) – polska artystka rzeźbiarka, działaczka na rzecz kultury i sztuki. Żona Romana Fleszara[1].
| Data i miejsce urodzenia |
18 października 1966 |
|---|---|
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Urodziła się 18 października 1966 w Szczecinku jako córka Bolesława i Lidii Mikulskich[1][2]. W 1986 r. ukończyła Liceum Plastyczne w Koszalinie. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu na Wydziale Rzeźby, gdzie w 1992 r. uzyskała dyplom magisterski w pracowni Józefa Kopczyńskiego. W latach 1998-1999 była stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki, w 2018 r. otrzymała Stypendium Prezydenta Miasta Tarnowa[3], a w 2019 została odznaczona Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości za zasługi w służbie państwu i społeczeństwu[4].
Aktywnie uczestniczy w życiu artystycznym. Jej twórczość prezentowana była na kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą i została doceniona przez krytyków, m.in. redaktora naczelnego czasopisma Sztuka[5]. Tworzy małe formy rzeźbiarskie, statuetki, realizacje sakralne oraz pomniki. Jest autorką min. Ławeczki Paderewskiego w Ciężkowicach, ławeczki Mari Dąbrowskiej w Komorowie. Projektuje formy rzeźbiarskie w przestrzeni miast.
Obecnie wraz z mężem mieszka i tworzy w Karwodrzy koło Tuchowa[6]. Jej dzieła dostępne są również w galerii sztuki Wirydarz w Lublinie[7]. Jej odcisk dłoni znajduje się w Alei Artystów w Nałęczowie[2].
Twórczość edytuj
Rzeźby Ewy Fleszar określane są jako metaforyczne i aluzyjne. Wiele z nich przedstawia ludzką postać zatrzymaną w dynamicznej scenie. Rzeźby powstają z różnorodnych materiałów, takich jak brąz, mosiądz, drewno, kamień i szkło. Pierwsze formy powstają często w technice traconego wosku. Rzeźbiarka wykazuje zainteresowanie rzeźbą z wielu okresów historii, od starożytnej Mezopotamii, przez dynamiczne rzeźby barokowe, po XX-wieczny surrealizm, m.in. strukturami Giacomettiego czy Botero[8], a także teatrem i „sytuacjami dramatycznymi”, co znajduje odbicie w jej pracach. Główną inspiracją i pretekstem do tworzenia jest dla Artystki wizerunek osoby ludzkiej, jako "niewyczerpane źródło inspiracji i dosłownie temat wieczny"[5]. Wiele z jej dzieł można podziwiać w przestrzeni publicznej miast w Polsce jak i za granicą, w tym prace wielkoformatowe, takie jak drzwi z brązu do katedry w Webster, USA[9][2].
„Twórczość rzeźbiarską Ewy Fleszar charakteryzuje specyficzne podejście do detalu oraz śmiałe zderzanie różnych materii, łączonych często, jak muzyczny kontrapunkt, w zaskakujący sposób. (...) Kameralne rzeźby urzekają swoistą estetyką, w pewnym zakresie jakby nie z naszej epoki. W całej tej twórczości bardzo ważny jest portret, ludzka sylwetka oraz rola i postawa, jaką przyjmują bohaterowie i bohaterki rzeźb. Wiele rzeźb Ewy Fleszar ma swoje jakby podwójne dno (...). To bardzo dobra cecha sztuki, która powinna przemawiać w sposób uniwersalny i ciekawy, a nawet zagadkowy i tajemniczy” – pisał o rzeźbie mniejszego formatu Profesor Stanisław Tabisz, rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[10].
Wybrane pomniki edytuj
- Stulecie Odzyskania Niepodległości w Dębicy[11];
- Ofiar II Wojny Światowej w Tuchowie[12];
- Ławeczka Paderewskiego w Ciężkowicach[13];
- Maksymilian Maria Kolbe w Tarnowie[14];
- Kaczki i rower w Nałęczowie[15];
- Maria Dąbrowska w Komorowie[16];
- Jan Paweł II w Krośnie;
- Andrzej Bobola w Laskowej;
- Pomnik Dziecka Utraconego w Tuchowie[17][18][6].
Wybrane wystawy indywidualne edytuj
- 1995: Galeria BWA, Tarnów;
- 1996: Galeria BWA, Bydgoszcz;
- 1997: BWA, Piła;
- 1998: Galeria Quarto, Rzeszów; BWA, Krynica;
- 1999: Hotel Gołębiewski, Mikołajki;
- 2000: BWA: Sandomierz, Gorlice, Nowy Sącz, Rzeszów; Galeria Wirydarz, Lublin;
- 2001: Międzynarodowe Targi Poznańskie, Poznań; Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa; Muzeum Archeologiczne, Głogów; BWA, Gorzów Wielkopolski; Salon Sztuki Współczesnej BWA, Bydgoszcz;
- 2002: BWA, Sieradz;
- 2004: Galeria Wirydarz, Lublin;
- 2005: Galeria Sukiennice, Kraków[19]; Pałac Małachowskich, Nałęczów;
- 2007: Alexandria, USA; BWA, Tarnów;
- 2008: Galeria Sztuki, Kazimierz Dolny;
- 2012: Galeria Wirydarz, Lublin;
- 2015: Muzeum Okręgowe, Tarnów[20];
- 2017: Zamek w Wiśniczu, Stary Wiśnicz[21];
- 2018: Muzeum im. S. Fischera, Bochnia;
- 2019: BWA Tarnów[22]; Dwór Karwacjanów, Gorlice[3]; Muzeum Sztuki Adżarii, Batumi, Gruzja[23]; Art Gallery Heron Live Hotel, Gródek nad Dunajcem;
- 2020: Płocka Galeria Sztuki, Płock[8]; Galeria Sztuki Miejski Ośrodek Kultury, Dębica[24][25]; Miejska Galeria Sztuki MM, Chorzów[26];
- 2021: BWA Rzeszów[27].
Wybrane wystawy zbiorowe edytuj
- 1996: III Biennale Plastyki Bydgoskiej, BWA Bydgoszcz;
- 1998: Wystawa Rzeźby ZPAP, Warszawa; IV Biennale Plastyki Bydgoskiej, BWA Bydgoszcz;
- 1999: Artyści Polski Południowo-Wschodniej, Rzeszów;
- 2001: Wystawa twórców tarnowskich, Schoten, Belgia;
- 2005: Saint-Jean de Braye, Francja;
- 2017: Salon Wiosenny, BWA Tarnów;
- 2022: Salon Jesienny BWA Tarnów[6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Ewa Fleszar - rzeźba, Roman Fleszar - malarstwo, [w:] Mosart - Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim, www.mosart.pl [dostęp 2023-01-26].
- ↑ a b c Ralph Hübner, Who is who w Polsce : leksykon biograficzny z ok. 7.800 nowymi wprowadzeniami, z ok. 12.700 zmianami i z ok. 67.370 wymienionymi nazwiskami znanych polskich osobistości, częściowo ze zdjęciami, Wyd. 7. uzupełnione, Zug: Who is Who, Verlag für Personenenzyklopädien, 2008, ISBN 978-3-7290-0072-8, OCLC 1154504708 [dostęp 2023-02-07].
- ↑ a b EWA FLESZAR / RZEŹBA [online], Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ Zasłużeni dla Niepodległej z Medalami Stulecia Odzyskanej Niepodległości [online], sp.powiat.tarnow.pl [dostęp 2023-01-26].
- ↑ a b Andrzej Skoczylas, Ewa i Roman Fleszarowie, „Sztuka”, (51) XXIII, 1999, ISSN 0324-8232.
- ↑ a b c Ewa Fleszar - Nota biograficzna - Najważniejsze realizacje - Wystawy [online], fleszar.art.pl [dostęp 2023-01-17].
- ↑ Wirydarz Galeria Sztuki Współczesnej | EWA FLESZAR [online] [dostęp 2023-01-26] (pol.).
- ↑ a b Przestrzenie równoległe [online], Płocka Galeria Sztuki, 29 stycznia 2020 [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ Ewa Fleszar, Przestrzenie równoległe : Ewa Fleszar Rzeźba : Roman Fleszar Malarstwo, Wydanie I, Tarnów: BWA Tarnów, 2019, ISBN 978-83-61984-96-2, OCLC 1249978123 [dostęp 2023-01-26].
- ↑ Ewa Fleszar, Roman Fleszar, Przestrzenie Równoległe, Płock: Płocka Galeria Sztuki, 2020, ISBN 978-83-66446-04-5.
- ↑ Pomnik Niepodległości uroczyście odsłonięty < News - Urząd Miejski w Dębicy - oficjalna strona internetowa [online], archiwum.umdebica.pl [dostęp 2023-01-17].
- ↑ Odsłonięcie i poświęcenie pomnika Ofiar II Wojny Światowej – Tuchów – prawa miejskie od 1340 roku [online] [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ Mistrz Paderewski zasiadł przy fortepianie na ciężkowickim rynku [online], Pogórze24.pl [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ Tarnowskie pomniki, rzeźby i instalacje [online], Tarnów [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ BW, Pamiątki z Nałęczowa [online], www.naleczow.com.pl [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ Proszę, Komorów – Maria Dąbrowska na ławeczce przed swoim domem [online], Proszę wycieczki, 27 października 2017 [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ Kamil W, Poświęcenie Pomnika Dziecka Utraconego i pierwszy pochówek dzieci zmarłych przed urodzeniem [online], Bazylika Mniejsza w Tuchowie - Sanktuarium Maryjne [dostęp 2023-01-17] (pol.).
- ↑ Realizacje - Ewa & Roman Fleszar [online], fleszar.art.pl [dostęp 2023-01-17].
- ↑ Redakcja, Wystawa z celem [online], Dziennik Polski, 24 października 2005 [dostęp 2023-01-26] (pol.).
- ↑ Rzeźba Ewy Fleszar [online], TARNÓW - Polski Biegun Ciepła [dostęp 2023-01-26] (pol.).
- ↑ Wernisaż wystawy „Światy Równoległe” na Zamku w Nowym Wiśniczu – Zamek Wiśnicz [online] [dostęp 2023-01-26] (pol.).
- ↑ Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie [online], www.bwa.tarnow.pl [dostęp 2023-01-26].
- ↑ NPLG Online Catalogs : The arts. Recreation. Entertainment. Sport. [online], cat.bpl.ge [dostęp 2023-01-26].
- ↑ Ewa Fleszar, Roman Fleszar Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK [online], Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK [dostęp 2023-01-26] (pol.).
- ↑ Najdłuższa wystawa w historii Galerii Sztuki MOK < News - Urząd Miejski w Dębicy - oficjalna strona internetowa [online], archiwum.umdebica.pl [dostęp 2023-01-26].
- ↑ Ewa i Roman Fleszarowie - malarstwo i rzeźba. [dostęp 2023-01-26].
- ↑ 27.05.2021 - 27.06.2021 - Ewa, Roman Fleszar - rzeźba, malarstwo - BWA Rzeszów - Biuro Wystaw Artystycznych. Galeria Sztuki, wystawy i aukcje dzieł sztuki, konkursy i zajęcia plastyczne [online], www.bwa.rzeszow.pl [dostęp 2023-01-26].