Kościoły ewangelickie

klasyczne Kościoły protestanckie
(Przekierowano z Ewangelicy)

Kościoły ewangelickie, ewangelicyzm[1] – nazwa organizacji kościelnych powstałych w wyniku reformacji w XVI wieku, głoszących odnowę chrześcijaństwa w duchu Ewangelii. Słowo „ewangelicki” ma na celu zaakcentowanie potrzeby życia w zgodzie z Ewangelią, czyli zgodnie z wolą Jezusa Chrystusa. Większość Kościołów ewangelickich w Europie tworzy wspólnotę kościelną na mocy przyjętej w 1973 roku Konkordii Leuenberskiej, będącej wyrazem ich jedności eklezjologicznej (z zachowaniem swoistych dla własnej tradycji zróżnicowań w zakresie nauki czy kultu). Historycznie stanowią najstarszy nurt w łonie protestantyzmu[1].

Doktryna edytuj

Wierni Kościołów ewangelickich, zwani ewangelikami, wyznają tzw. pięć zasad protestantyzmu sformułowanych w XVI wieku podczas reformacji. Są to[2]:

  • Sola scriptura („Tylko pismo”) zakładająca, że jedynym, nieomylnym i samowystarczalnym źródłem wiary chrześcijańskiej jest Biblia. W efekcie wszelkie dogmaty i praktyki religijne, które nie są zgodne z Pismem Świętym należy odrzucić. Określaniem tego, które nauki są błędne, a które właściwe, zajmuje się skrypturologia, będąca jednym z działów teologii. Przykładem zastosowania zasady Sola scriptura jest odrzucenie przez protestantów dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny oraz Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny.
  • Sola fide („Tylko wiarą”) zakładająca, że grzeszny człowiek może być usprawiedliwiony wobec Boga tylko przez swoją wiarę w Jezusa Chrystusa, a nie przez dobre uczynki; dobre uczynki stanowią natomiast owoc wiary i potwierdzają jej autentyczność, ale same w sobie nie zapewniają odpuszczenia grzechów.
  • Sola gratia („Tylko łaska”) opierająca się na założeniu, że człowiek może być zbawiony tylko z łaski Boga, przy czym owa łaska jest darem, a nie wynagrodzeniem za dobre uczynki. Tym samym grzesznik na swoje zbawienie nie może w żaden sposób zapracować, a protestanci odrzucają zarówno naukę o czyśćcu, jak i odpustach.
  • Solus Christus („Tylko Chrystus”) mówiąca o tym, że jedynym pośrednikiem między Bogiem Ojcem a człowiekiem jest Jezus Chrystus. Na podstawie tej zasady wyznania protestanckie odrzucają zatem zarówno kult Maryi, jak i kult świętych oraz możliwość ich wstawiennictwa za ludzi u Boga.
  • Soli Deo gloria („Tylko Bogu chwała”) zakładająca, że wszelka chwała należna jest jedynie Bogu. Na podstawie tej zasady protestantyzm odrzuca nie tylko kult świętych, ale również kult relikwii i obrazów.

Praktyki religijne edytuj

Organizacja edytuj

Kościoły ewangelickie w Polsce edytuj

W Polsce funkcjonują cztery Kościoły, które określają się mianem ewangelickich[2]:

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Kościoły ewangelickie, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-09-15].
  2. a b c d e f g h i j k l Czym różni się kościół ewangelicki od katolickiego?. msze.info. [dostęp 2019-09-15].
  3. Rites and Ceremonies. [w:] Rituals and Worship [on-line]. patheos.com. [dostęp 2019-09-16]. (ang.).
  4. O Kościele – Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w RP, metodysci.pl [dostęp 2020-02-19].