Franz Waxman
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Franz Waxman (ur. 24 grudnia 1906 w Królewskiej Hucie[1], dzisiejszy Chorzów), zm. 24 lutego 1967 w Los Angeles), niemiecko-amerykański kompozytor, dyrygent i autor muzyki filmowej pochodzący z Górnego Śląska. Zdobywca Oscara.
| ||
| Imię i nazwisko | Franz Wachsmann | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1906 Chorzów | |
| Data i miejsce śmierci | 24 lutego 1967 Los Angeles | |
| Przyczyna śmierci | Nowotwór złośliwy | |
| Instrumenty | fortepian | |
| Gatunki | muzyka filmowa | |
| Zawód | muzyk jazzowy, kompozytor, dyrygent | |
| Instrument | ||
| fortepian | ||
| Strona internetowa | ||
Urodził się jako Franz Wachsmann w niemiecko-śląskiej rodzinie pochodzenia żydowskiego. Wraz z rodziną przeprowadził się ok. 1915 roku do Opola, gdzie przyjmował pierwsze lekcje muzyki. Pracował jako kasjer w jednym z opolskich banków, jednak jako siedemnastolatek wyjechał – na studia muzyczne do Drezna, później do Berlina. Podczas studiów grywał w jazzbandach, przygodę z filmem rozpoczynał od dyrygowania orkiestrą w czasie nagrywania muzyki do legendarnego Błękitnego anioła z Marleną Dietrich w roli głównej.
W następnych latach był autorem muzyki do wielu filmów niemieckich. W 1933 – po dojściu nazistów do władzy – wyemigrował do Paryża. W stolicy Francji poznał Billy'ego Wildera[2], współpracował także z Fritzem Langem. W 1935 wyjechał do USA, gdzie szybko zyskał sławę jednego z najzdolniejszych kompozytorów muzyki filmowej. Napisał muzykę do ponad 200 filmów. Wielokrotnie nominowano go do Oscara, a statuetkę odebrał dwukrotnie – za muzykę do Bulwaru Zachodzącego Słońca Wildera (1951) i Miejsca pod słońcem George'a Stevensa (1952). Zmarł na raka w wieku 60 lat.
Filmografia (wybór)Edytuj
- 1938: Młode serca - nominacja do Oscara za najlepszą muzykę i najlepszą muzykę oryginalną
- 1940: Rebeka - nominacja do Oskara za najlepszą muzykę
- 1941: Podejrzenie - nominacja do Oskara za najlepszą muzykę w dramacie
- 1941: Doktor Jekyll i pan Hyde - nominacja do Oskara za najlepszą muzykę
- 1945: Operacja Birma - nominacja do Oskara za najlepszą muzykę
- 1946: Humoreska - nominacja do Oskara za najlepszą muzykę w dramacie
- 1950: Bulwar Zachodzącego Słońca - Oskar za najlepszą muzykę, Złoty Glob za najlepszą muzykę
- 1951: Miejsce pod słońcem - Oskar za najlepszą muzykę
- 1954: Srebrny kielich - nominacja do Oskara za najlepszą muzykę
- 1959: Historia zakonnicy - nominacja do Oskara za najlepszą muzykę, Nagroda Grammy
- 1962: Taras Bulba - nominacja do Oskara za najlepszą muzykę, nominacja do Złotego Globu za najlepszą muzykę
BibliografiaEdytuj
- Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 119. ISBN 83-60353-11-5.
- Franz Waxman Awards (ang.). [dostęp 25 lipca 2015].
PrzypisyEdytuj
- ↑ wówczas niemieckim Königshütte
- ↑ Chorzowski zdobywca Oscarów<
Linki zewnętrzneEdytuj
- Franz Waxman w bazie IMDb (ang.)