François Fénelon
François de Salignac de la Mothe, znany jako François Fénelon (ur. 6 sierpnia 1651, zm. 7 stycznia 1715[1]) – francuski arcybiskup, teolog, pisarz i pedagog[1].
Data i miejsce urodzenia |
6 sierpnia 1651 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 stycznia 1715 |
Arcybiskup Cambrai | |
Okres sprawowania |
1695-1715 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1675 |
Sakra biskupia |
10 lipca 1695 |
Życiorys
edytujUrodził się w Château de Fénelon, w Sainte-Mondane, Périgord, w Akwitanii. W latach 1686–1687 odbywał misję wśród hugenotów. W tym to okresie zaprzyjaźnił się z Jacques-Bénigne Bossuetem, z którym w późniejszym czasie jego drogi się rozeszły. To pod wpływem Bossueta Fenelona przydzielono do grupy największych mówców katolickich (wraz z takimi sławami jak Louis Bourdaloue czy Esprit Fléchier) wysłanych do regionów Francji z największą liczbą hugenotów. Spędził trzy lata w rejonie Saintonge i choć początkowo namówił króla, aby wycofać oddziały z regionu, to później skłaniał się do poglądu, że lepiej jest namówić schizmatyków siłą do słuchania jego przesłania, aby w końcu odrzucili swoje błędy. Od 1689 roku był wychowawcą wnuka Ludwika XIV – Ludwika, księcia Burgundii, ojca przyszłego Ludwika XV[1].
W roku 1695 Fénelon został arcybiskupem Cambrai[1]. Poznał wtedy Madame Guyon i był odtąd pod wpływem jej kwietystycznych poglądów. Bronił kwietyzmu w Wyjaśnieniu mów świętych, które potępił papież Innocenty XII, a Ludwik XIV skazał autora na banicję.
Fénelon jest autorem dzieła Przygody Telemaka (1699, wyd. pol. 1750), atakującego francuską monarchię absolutną. Jest także autorem Doskonałości chrześcijanina i Maksym Świętych. Tezy Fenelona zwalczał absolutysta Jacques-Bénigne Bossuet.
- Pedagog
W latach 1679–1687 był dyrektorem zakładu wychowawczego dla dziewcząt protestanckich, które przeszły na katolicyzm. Jako pedagog napisał O wychowaniu młodzieży płci żeńskiej (1687, wyd. pol. 1823) przeciwstawiając się wychowywaniu dziewcząt w klasztorach. W swoich poglądach domagał się dostępu dla dziewcząt do szkolnictwa na poziomie podstawowym, a za właściwe wychowanie – wychowanie zgodnie z prawami natury opartymi na zasadzie humanizmu chrześcijańskiego[1].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- François de Salignac de la Mothe-Fénelon. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
- Archbishop François de Salignac de La Mothe-Fénelon. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Biografia Francois Fenelona. czytelnia.jezus.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-02-27)]. (pol.).
- Avis Chretiens "Christian Counsel" (1810) (ang.)
- Dzieła François Fénelona w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000121017416
- VIAF: 61539997
- ULAN: 500317587
- LCCN: n78095815
- GND: 118532464
- NDL: 00439384
- LIBRIS: mkz112n521qfg6g
- BnF: 11886277x
- SUDOC: 026655713
- SBN: RMRV168357
- NLA: 35080427
- NKC: jn20000700527
- DBNL: fene004
- BNE: XX855928
- NTA: 068557221
- BIBSYS: 90596173
- CiNii: DA0203008X
- Open Library: OL65062A
- PLWABN: 9810568870805606
- NUKAT: n01014207
- J9U: 987007261298005171
- PTBNP: 27718
- CANTIC: a10304885
- LNB: 000039690
- NSK: 000050300
- CONOR: 49598563
- ΕΒΕ: 64883
- BLBNB: 000201544
- KRNLK: KAC200504392, KAC201505268
- LIH: LNB:V*324675;=BN
- RISM: people/30031300
- PWN: 3900337
- Britannica: biography/Francois-de-Salignac-de-La-Mothe-Fenelon
- Treccani: francois-de-salignac-de-la-mothe-fenelon
- Universalis: fenelon-la-mothe
- БРЭ: 4708436
- NE.se: francois-de-salignac-de-la-mothe-fenelon
- SNL: François_de_Salignac_Fénelon
- VLE: fenelon
- Catalana: 0026410
- DSDE: François_de_Salignac_de_La_Mothe_Fénelon
- Hrvatska enciklopedija: 19211