Fred Gil

portugalski tenisista

Fred Gil, Frederico Gil (ur. 24 marca 1985 w Lizbonie) – portugalski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Fred Gil
Ilustracja
Państwo

 Portugalia

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1985
Lizbona

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

aktywny

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

62 (25 kwietnia 2011)

Australian Open

3R (2012)

Roland Garros

1R (2008, 2009, 2011)

Wimbledon

1R (2008, 2009, 2011)

US Open

1R (2008–2011)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

105 (20 września 2010)

Australian Open

1R (2010, 2012)

Roland Garros

1R (2011)

Wimbledon

2R (2008)

US Open

3R (2010)

Kariera tenisowa edytuj

Status profesjonalisty uzyskał w roku 2003. Karierę zaczynał startując w turniejach rangi ITF Futures w Hiszpanii i Portugalii, odnosząc sukcesy. W 2004 roku zadebiutował w Pucharze Davisa, gdzie wygrał z Tunezyjczykiem Haithem Abidem.

W turniejach rangi ATP World Tour zadebiutował w sezonie 2006 podczas imprezy w Estoril. W I rundzie pokonał wtedy Hiszpana Davida Luque'a w trzech setach, w drugiej wygrał z Dmitrijem Tursunowem w tym samym stosunku setów. W 1/4 finału przegrał z 4. zawodnikiem rankingu – Argentyńczykiem Davidem Nalbandianem. Tegoż samego roku wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP Challenger Tour, we włoskim Sassuolo.

Debiut w eliminacjach do zawodów wielkiego szlema Gil zaliczył podczas kwalifikacji do Rolanda Garrosa w 2007 roku. We wrześniu 2007 roku wygrał swój drugi turniej kategorii ATP Challenger Tour, na kortach w Sewilli.

W roku 2008 awansował do ćwierćfinału turnieju w Estoril, pokonując Nicolasa Mahuta oraz João Sousę; przegrał z liderem światowego rankingu ATP Rogerem Federerem. W maju zakwalifikował się do Rolanda Garrosa, jednak przegrał w I rundzie turnieju głównego z Jérémym Chardym. W czerwcu ponownie wygrał rozgrywki ATP Challenger Tour w Sassuolo oraz przeszedł eliminacje do Wimbledonu, jednak w I rundzie ponownie został wyeliminowany przez Chardy’ego. W sierpniu wygrał turniej ATP Challenger Tour w Stambule oraz wystąpił, bez konieczności rozgrywania kwalifikacji, w US Open, lecz przegrał w I rundzie z Chardym.

W lutym 2009 roku osiągnął półfinały turniejów ATP World Tour w Johannesburgu (porażka z Jo-Wilfriedem Tsongą) oraz Costa do Sauipe (porażka z Thomazem Belluccim). W kwietniu osiągnął ćwierćfinał turnieju w Casablance. Przez dalszą część sezonu wystąpił w Rolandzie Garrosie, Wimbledonie oraz US Open, jednak za każdym razem przegrywał w I rundzie. Pod koniec września zwyciężył w zawodach ATP Challenger Tour w Neapolu, gdzie w finale pokonał Potito Starace.

W roku 2010 po raz pierwszy zagrał w Australian Open, lecz odpadł w I rundzie po porażce z Davidem Ferrerem. W maju doszedł do finału turnieju ATP World Tour w Estoril, eliminując m.in. Guillermo Garcíę Lópeza. Pojedynek finałowy przegrał z Albertem Montañésem 2:6, 7:6(4), 5:7. W połowie czerwca zwyciężył w rozgrywkach ATP Challenger Tour w Mediolanie. Mecz o tytuł rozstrzygnął na swoją korzyść, wygrywając z Máximo Gonzálezem.

W kwietniu 2011 roku Gil po raz pierwszy osiągnął ćwierćfinał rozgrywek kategorii ATP World Tour Masters 1000, na ziemnych kortach w Monte Carlo. Przechodząc najpierw eliminacje pokonał w turnieju głównym m.in. będącego w czołowej „dziesiątce” rankingu, Gaëla Monfilsa. Spotkanie o awans do półfinału przegrał z Andym Murrayem.

W 2012 roku w parze z Danielem Gimeno-Traverem wygrał turniej w Viña del Mar, pokonując w finale debel AndújarBerlocq 1:6, 7:5, 12-10[1].

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w kwietniu 2011 roku na 62. miejscu.

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Masters 1000
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour 500
ATP World Tour 250

Gra pojedyncza (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 9 maja 2010 Estoril Ceglana   Albert Montañés 2:6, 7:6(4), 5:7

Gra podwójna (1–0) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 5 lutego 2012 Viña del Mar Ceglana   Daniel Gimeno-Traver   Pablo Andújar
  Carlos Berlocq
1:6, 7:5, 12–10

Przypisy edytuj

  1. ATP Staff: Monaco Ends Drought With Fourth Title. [w:] VTR OPEN 2012 [on-line]. atpworldtour.com, 2012-02-05. [dostęp 2012-02-06]. (ang.).

Bibliografia edytuj