George Macartney (1. hrabia Macartney)
George Macartney, 1. hrabia Macartney (ur. 14 maja 1737, zm. 31 maja 1806) – brytyjski polityk, administrator i dyplomata.
| ||
![]() | ||
Rodzina | Macartneyowie z Auchinleick | |
Data i miejsce urodzenia | 14 maja 1737 Lissanoure | |
Data i miejsce śmierci | 31 maja 1806 Chiswick | |
Ojciec | George Macartney | |
Matka | Elisabeth Winder | |
Żona |
Jane Stuart | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() |
ŻyciorysEdytuj
George Macartney pochodził ze starej szkockiej rodziny Macartneyów z Auchinleck, którzy w 1649 osiedlili się w Lissanoure w pobliżu miejscowości Loughguile nieopodal Ballymoney (hrabstwo Antrim w Irlandii), gdzie George się urodził.
Po ukończeniu Trinity College w Dublinie w 1759 został studentem w Temple w Londynie. Dzięki poparciu Stephena Foxa, starszego brata Charlesa Jamesa Foxa, ówczesny Lord Holland skłonny był pokierować karierą Macartneya.
W 1764 Macartney został posłem nadzwyczajnym Wielkiej Brytanii w Rosji. Udało mu się wynegocjować z Katarzyną II alians brytyjsko-rosyjski. Z Petersburga korespondował z innymi ambasadorami brytyjskimi, a ponieważ polityka brytyjska była wtedy podporządkowana projektowi traktatu handlowego z Rosją, Macartney dawał im wskazówki, jak mają postępować. Do jego korespondentów należeli: sir John Goodricke (ambasador brytyjski w Sztokholmie), Robert Gunning (Kopenhaga), Ralph Woodford (Hamburg), Philip Stanhope (Drezno), Alexander Burnet (Berlin), sir Joseph Yorke (Haga), Thomas Wroughton (Warszawa), Trevor Corry (Gdańsk).
W 1766 powrócił do Anglii i zasiadał w parlamencie, w latach 1767-1768 znów był ambasadorem w Rosji, a od 1769 posłem w Irlandzkiej Izbie Gmin. W 1767 odznaczony Orderem Orła Białego[1].
W 1775 został gubernatorem Wysp Karaibskich i baronem Macartney.
Od 1780 pełnił funkcję gubernatora Madrasu w Indiach. W 1786 zrezygnował z urzędu i powrócił do Anglii.
Od 1792 hrabia (earl) Macartney, został w 1793 pierwszym ambasadorem Wielkiej Brytanii w Pekinie. Dyplomaci powrócili w 1794.
W 1795 został wysłany do Włoch z tajną misją. W 1796 został gubernatorem nowej kolonii - Kolonii Przylądkowej, z którego to stanowiska zrezygnował z powodu kłopotów zdrowotnych w listopadzie 1798. Do Pekinu docierały informacje, które przysyłali: Francis Drake z Genui, sir Morton Eden – ambasador przy wiedeńskim dworze, sir Gilbert Elliot - wicekról Korsyki, sir William Douglas Hamilton – ambasador na dworze Królestwa Neapolu, Thomas Jackson i John Trevor na sardyńskim dworze w Turynie, William Wickham – poseł w Szwajcarii, William Frederick Wyndham poseł na dworze Wielkiego Księstwa Toskanii, sir Charles Whitworth w Petersburgu, Thomas Walpole – poseł przy sejmie w Ratyzbonie, sir Richard Worsley (Wenecja), John Udny – oficer stacjonujący w Livorno.
George Macartney zmarł w Chiswick, Middlesex, 31 maja 1806. Tytuł hrabiego Macartney wygasł z braku potomków.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 207.
Linki zewnętrzneEdytuj
- ISNI: 0000 0001 1036 8245
- VIAF: 7399408
- LCCN: n79089394
- GND: 11899591X
- NDL: 00448321
- LIBRIS: rp36cfz94pc2dqb
- BnF: 119738754
- SUDOC: 027766551
- NKC: mzk2008463717
- BNE: XX1763955
- NTA: 069921563
- BIBSYS: 90542861
- Open Library: OL4925487A, OL5475559A, OL646178A, OL5762828A
- PLWABN: 9810598936205606
- NUKAT: n2005113387
- OBIN: 17341
- NLI: 000087190
- CANTIC: a10247609
- CONOR: 166029411
- WorldCat: lccn-n79089394