Grecja w Konkursie Piosenki Eurowizji
Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974 roku. Udziałem kraju w konkursie zajmuje się grecki nadawca publiczny Ellinikí Radiofonía Tileórasi (ERT).
| |||||||||||
Informacje ogólne | |||||||||||
Rok i miejsce debiutu | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba udziałów |
43 (40 finałów) | ||||||||||
Organizacja konkursu |
1 raz w 2006 | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Strona internetowa |
W historii swojego udziału w konkursie Grecja wystawiła w sumie 41 reprezentantów, z czego jeden wygrał – zwyciężczynią jubileuszowego, 50. Konkursu Piosenki Eurowizji została Elena Paparizou z utworem „My Number One”[1], dzięki czemu za organizację konkursu w 2006 roku odpowiedzialna była telewizja ERT[2]. Kraj czekał 31 lat na wygraną, ustanawiając nowy rekord najdłuższego okresu między debiutem a zwycięstwem[3].
W 1975 roku nadawca nie wziął udziału w imprezie z nieznanych powodów[4]. Rok później powrócił do stawki konkursowej[5]. W 1982 roku Grecja miała wystartować w konkursie z piosenką „Sarantapente kopelies” Themisa Adamantidisa, jednak minister kultury tego kraju, Melina Mercouri, podjęła decyzję o wycofaniu jej dwa tygodnie przed konkursem uznając, że utwór nie spełnia jej standardów jakości[6][7]. Po powrocie na konkurs rok później[8], nadawca ponownie zrezygnował z udziału w konkursie w 1984 roku[9]. Kraj powrócił do konkursu w 1985 roku[10], a już rok później ponownie wycofał się z udziału z powodów politycznych[11]. Wówczas reprezentantką Grecji miała być Polina z utworem „Wagon-lit”[12]. W 1999 roku nadawca nie mógł wystawić swojego reprezentanta z powodu osiągnięcia słabego wyniku podczas 43. Konkursu Piosenki Eurowizji[13]. Rok później ERT wycofał się z udziału w konkursie z powodów finansowych[14][15].
Historia Grecji w Konkursie Piosenki Eurowizji edytuj
Uczestnictwo edytuj
Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974 roku. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich greckich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[16]:
Rok | Artysta | Piosenka | Finał | Punkty | Półfinał | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
1974 | Marinella | „Krasi, talassa ke t ’agori mu” | 11 | 7 | Brak rundy półfinałowej | |
1975 | Brak reprezentanta | |||||
1976 | Mariza Koch | „Panaya mu, panaya mu” | 13 | 20 | ||
1977 | Paschalis, Marianna, Robert i Bessy | „Mathima solfège” | 5 | 92 | ||
1978 | Tania Tsanaklidu | „Charlie Chaplin” | 8 | 66 | ||
1979 | Elpida | „Sokrati” | 8 | 69 | ||
1980 | Ana Wisi | „Autostop” | 13 | 30 | ||
1981 | Yiannis Dimitras | „Feggari kalokerino” | 8 | 55 | ||
1982 | Temis Adamantidis | „Sarantapente kopelies” | Rezygnacja | |||
1983 | Kristi Stassinopulu | „Mu les” | 14 | 32 | ||
1984 | Brak reprezentanta | |||||
1985 | Takis Biniaris | „Miazume” | 16 | 15 | ||
1986 | Polina | „Wagon-lit” | Rezygnacja | |||
1987 | Bang | „Stop” | 10 | 64 | ||
1988 | Afroditi Frida | „Clown” | 17 | 10 | ||
1989 | Mariana Efstratiu | „To diko su asteri” | 9 | 56 | ||
1990 | Christos Callow & Wave | „Horis skopo” | 19 | 11 | ||
1991 | Sophia Vossu | „I anixi” | 13 | 36 | ||
1992 | Kleopatra | „Olu tu kosmu i elpida” | 5 | 94 | ||
1993 | Katerina Garbi | „Ellada, hora tu fotos” | 9 | 64 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1994 | Kostas Bigalis | „To Trehandiri” | 14 | 44 | Brak rundy półfinałowej | |
1995 | Elina Konstantopulu | „Pia prosefhi” | 12 | 68 | ||
1996 | Mariana Efstratiu | „Emis forame to himona aniksiatika” | 14 | 36 | 12[a] | 45 |
1997 | Marianna Zorba | „Horepse” | 12 | 39 | Brak rundy półfinałowej | |
1998 | Talassa | „Mia krifi ewestisia” | 20 | 12 | ||
Brak reprezentanta w latach 1999–2000 | ||||||
2001 | Antique | „(I Would) Die for You” | 3 | 147 | ||
2002 | Michalis Rakindzis | „S.A.G.A.P.O.” | 17 | 27 | ||
2003 | Mando | „Never Let You Go” | 17 | 25 | ||
2004 | Sakis Ruwas | „Shake It” | 3 | 252 | 3 | 238 |
2005 | Elena Paparizou | „My Number One” | 1 | 230 | Top 12[b] | |
2006 | Anna Wisi | „Everything” | 9 | 128 | Organizator[c] | |
2007 | Sarbel | „Yassou Maria” | 7 | 139 | Top 10 | |
2008 | Kalomira | „Secret Combination” | 3 | 218 | 1 | 156 |
2009 | Sakis Ruwas | „This Is Our Night” | 7 | 120 | 4 | 110 |
2010 | Jorgos Alkieos i Przyjaciele | „Opa!” | 8 | 140 | 2 | 133 |
2011 | Lukas Jorkas i Stereo Mike | „Watch My Dance” | 7 | 120 | 1 | 133 |
2012 | Elefteria Elefteriu | „Aphrodisiac” | 17 | 64 | 4 | 116 |
2013 | Koza Mostra i Agatonas Jakowidis | „Alcohol Is Free” | 6 | 152 | 2 | 121 |
2014 | Freaky Fortune (feat. Riskykidd) | „Rise Up” | 20 | 35 | 7 | 74 |
2015 | Maria Elena Kiriaku | „One Last Breath” | 19 | 23 | 6 | 81 |
2016 | Argo | „Utopian Land” | – | 16 | 44 | |
2017 | Demy | „This Is Love” | 19 | 77 | 10 | 115 |
2018 | Janna Terzi | „Oniro mu” | – | 14 | 81 | |
2019 | Katerine Duska | „Better Love” | 21 | 74 | 5 | 185 |
2020 | Stefania | „SUPERG!RL” | Konkurs odwołany | |||
2021 | „Last Dance” | 10 | 170 | 6 | 184 | |
2022 | Amanda Tenfjord | „Die Together” | 8 | 215 | 3 | 211 |
2023 | Wiktor Wernikos | „What They Say” | – | 13 | 14 | |
2024 | Marina Satti |
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1974–2023) edytuj
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Grecja przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw greccy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[17].
Kraje, którym Grecja przyznała najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Grecja otrzymała najwięcej punktów:
|
Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane w Grecji edytuj
Grecja była gospodarzem 50. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2005 roku, który odbył się w Olympic Indoor Hall w Atenach[16]:
Rok | Miasto | Miejsce | Prowadzący |
---|---|---|---|
2006 | Ateny | Olympic Indoor Hall | Maria Menounos Sakis Ruwas |
Nagrody im. Marcela Bezençona edytuj
Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowanego w Tallinnie w Estonii. Pomysłodawcami nagrody byli: Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku, obecny Szef Delegacji Szwecji) oraz Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, który wygrał Konkurs Piosenki Eurowizji 1984). Statuetka nosi nazwisko twórcy Konkursu Piosenki Eurowizji – Marcela Bezençona[18].
Nagrody przyznawane są w trzech kategoriach[18]:
- Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
- Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
- Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)
Greccy reprezentanci otrzymali następujące wyróżnienia:
Rok | Artysta | Piosenka |
---|---|---|
2005[18] | Elena Paparizou | „My Number One” |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji edytuj
W październiku 2005 roku odbył się specjalny koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w całej historii imprezy. W stawce konkursowej znalazła się m.in. grecka propozycja „My Number One” Eleny Paparizou, która wygrała 50. Konkurs Piosenki Eurowizji w 2005 roku. Utwór zajął ostatecznie czwarte miejsce ze 245 punktami na koncie[19].
Uwagi edytuj
- ↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
- ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004–2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
- ↑ Kraj wygrał finał konkursu w 2005, dlatego nie musiał rywalizować w półfinale w 2006.
Przypisy edytuj
- ↑ Eurovision Song Contest 2005 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2006 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ John Egan: A night to remember. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-05-22. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1975. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1976. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1982. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Glen Webb: 29 years ago today – Germany get their first win with Nicole. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-04-24. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1983. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1984. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1985. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Βιογραφία. polina.biz. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: The end of a decade: Stockholm 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-12-21. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Greece in the Eurovision SSong Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Points to and from GREECE. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ a b c Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).