Henry Hallett Dale
Henry Hallet Dale OBE (ur. 9 czerwca 1875 w Londynie, zm. 23 lipca 1968 w Nowym Jorku) − brytyjski fizjolog oraz farmakolog, profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor | |
Specjalność: fizjologia, farmakologia | |
Alma Mater | |
Uczelnia |
Uniwersytet w Würzburgu, |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny |
Życiorys
edytujAbsolwent Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Od 1928 roku był dyrektorem National Institute for Medical Research w Hampstead. Był autorem histaminowej teorii przyczyn schorzeń alergicznych, odkrywcą acetylocholiny (1914), a w swojej działalności naukowej zajmował się także badaniami nad działaniem acetylocholiny, adrenaliny i histaminy. Stworzył podział układu nerwowego na współczulny i przywspółczulny. W 1936 roku, wraz z Otto Loewim, został uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii za odkrycie przenoszenia impulsów nerwowych. Laureat Medalu Copleya.
Linki zewnętrzne
edytujBibliografia
edytuj- Mała Encyklopedia Medycyny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 209. ISBN 83-01-00200-X.