Iwan Bilibin
Iwan Jakowlewicz Bilibin (ros. Иван Яковлевич Билибин; ur. 16 sierpnia 1876, zm. 7 lutego 1942 w Leningradzie) – jeden z najbardziej wpływowych ilustratorów i scenografów XX wieku. Uczestnik m.in. projektu „Świat Sztuki” (ros. „Мир искусства”), udziałowiec spółki baletowej Ballets Russes. Inspirował go folklor słowiański, a od strony formalnej secesja.
Portret Iwana Jakowlewicza Bilibina autorstwa Borysa Kustodiewa 1901 | |
Data i miejsce urodzenia |
16 sierpnia 1876 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 lutego 1942 |
Zawód, zajęcie |
ilustrator |
Życie i edukacja
edytujUrodzony w podpetersburskiej wsi Tarchowka. Syn lekarza wojskowego Jakowa Iwanowicza Bilibina (Яков Иванович Билибин) i Warwary Aleksandrowny Bilibin.
Uczęszczał do szkoły zawodowej, potem był studentem Uniwersytetu w St. Petersburgu na wydziale prawa. Po ukończeniu studiów w maju 1900r. udał się do Monachium, gdzie odbywał praktyki u słoweńskiego malarza Antona Ažbe. W międzyczasie kontynuował naukę pod kierownictwem Ilji Riepina w Szkole Artystycznej mieszczącej się w Sankt Petersburgu.
W latach 1902–1904 podróżował po północy Rosji, gdzie zafascynowała go stara, drewniana architektura i rosyjski folklor. Wnioski z tej podróży opublikował w monografii Folk Arts of the Russian North w 1904 r.
Bilibin fascynował się także tradycyjną japońską grafiką.
Gdy utworzono projekt „Świat sztuki”, natychmiast został jego członkiem. Jego zadaniem było projektowanie ilustracji książek. Pierwsze ilustracje pochodzą z 1899 roku z gazety wydawanej w ramach projektu „Świat Sztuki”. Bilibin zyskał światową renomę w 1899 r., kiedy opublikował innowacyjne ilustracje do rosyjskich bajek.
Podczas rewolucji rosyjskiej 1905 roku rysował karykatury o tematyce rewolucyjnej. W 1925 r. osiadł w Paryżu, gdzie zajął się ozdabianiem prywatnych posiadłości i cerkwi. W 1936 r. wrócił do ojczyzny. Iwan Bilibin umarł w 1942 r. podczas oblężenia Leningradu.
Życie prywatne
edytujW 1902 Bilibin ożenił się ze swoją dawną uczennicą, malarką Marią Jakowlewną Czembers (Мария Яковлевна Чемберс). Wspólnie wychowywali synów Aleksandra (ur. 1903) i Iwana (ur. 1908).
W 1912 roku ponownie ożenił się, także z byłą uczennicą, absolwentką Szkoły Artystycznej w St. Petersburgu, Renée Rudolfowną O’Konnel (Рене Рудольфовна О'Коннель).
W 1923 roku rozstał się z O’Konnel i poślubił Aleksandrę Wasiljewnę Szczekatichinę-Potocką (Александра Васильевна Щекатихина-Потоцкая), petersburską artystkę, razem z którą wystawiał w Amsterdamie dzieła sztuki.
-
Iwan Carewicz i Żar-ptak,1899
-
Baba Jaga, 1900
-
Czerwony jeździec, 1899
- ISNI: 0000000109076077
- VIAF: 61666423
- ULAN: 500030855
- LCCN: n50018017
- GND: 118510851
- NDL: 00433304
- LIBRIS: ljx00q74596bb7r
- BnF: 12590344m
- SUDOC: 053425200
- SBN: RAVV015555
- NLA: 35018632
- NKC: js20020805861
- DBNL: bili001
- RSL: 000095051
- BNE: XX848335
- NTA: 069141282
- BIBSYS: 90261899
- CiNii: DA06426162
- Open Library: OL7220953A, OL1316972A, OL5369872A
- PLWABN: 9810556122605606
- NUKAT: n00093980
- J9U: 987007303881705171
- PTBNP: 74771
- LNB: 000111745
- NSK: 000106687
- CONOR: 30508643
- ΕΒΕ: 328917
- KRNLK: KAC200004513
- LIH: LNB:V*355448;=BP