Józef Kijowski
Józef Kijowski (ur. 17 sierpnia 1923 w Miesiącach, zm. 18 lipca 1983) – polski polityk ruchu ludowego i ekonomista, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia 1923 |
|---|---|
| Data śmierci |
18 lipca 1983 |
| Poseł VIII kadencji Sejmu PRL | |
| Okres |
od 23 marca 1980 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
       
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Życiorys
edytujUrodził się 17 sierpnia 1923 w Miesiącach k. Garbowa na Lubelszczyźnie jako syn Stanisława i Feliksy[1][2]. Uczestniczył w kampanii wrześniowej od 1 do 25 września 1939[1][2], sfałszował datę urodzenia, żeby się dostać do wojska[3]. W 1944 wstąpił do Wojska Polskiego wraz z oddziałem Batalionów Chłopskich „Szarugi”[2]. Brał udział w szturmie na Wał Pomorski i na Berlin, ranny pod Kołobrzegiem[4]. Represjonowany w czasach stalinowskich[4].
Po zakończeniu działań wojennych, jako oficer WP, brał do marca 1946 udział w walkach z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii na południowej Lubelszczyźnie[3]. Według informacji opublikowanych przez Instytut Pamięci Narodowej jego oddział miał zabezpieczać państwowe akcje polityczne i gospodarcze[1].
W 1946 przystąpił do Stronnictwa Ludowego[1]. Działał w spółdzielczości wiejskiej (od połowy 1948 do końca 1956 był kierownikiem działu i wykładowcą w Centralnej Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Warszawie, od grudnia 1956 do połowy 1965 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Handlu i Spółdzielczości[1]). Od połowy 1965 do grudnia 1971 był prezesem zarządu Ogólnokrajowej Spółdzielni Turystycznej „Gromada”[1]. Od grudnia był przewodniczącym Rady Głównej Ludowych Zespołów Sportowych[1]. Został absolwentem Wydziału Handlu Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. W 1967 został doktorem nauk ekonomicznych na Wydziale Finansów tej uczelni[2].
Zasiadał także w radach narodowych. Przewodniczył Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Olsztynie[2] od 1980 do 1981. Działał w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym. Od marca 1969 do kwietnia 1973 był zastępcą członka Naczelnego Komitetu, następnie został jego członkiem. Od listopada 1981 do 1983 zasiadał w prezydium NK, od listopada 1981 do lipca 1983 był jego sekretarzem. Ponadto od grudnia 1971 do października 1981 był prezesem Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Olsztynie[1]. W 1972 uzyskał mandat posła w okręgu Bartoszyce. W Sejmie zasiadał do końca życia (w 1976 i 1980 uzyskiwał reelekcję w okręgu Olsztyn)[2]. W Sejmie VIII kadencji był wiceprzewodniczącym Klubu Poselskiego ZSL. Od 1981 zasiadał w prezydium Naczelnego Komitetu ZSL jako jego sekretarz[5]. Pełnił funkcję wiceprezesa Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz wiceprzewodniczącego zarządu wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w Olsztynie[1].
Zmarł 18 lipca 1983[1]. Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera A32-tuje-21(20))[6]. Ojciec Janusza i Jerzego, dziadek Mateusza i Julii.
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Srebrny Krzyż Zasługi[2]
- Krzyż Partyzancki[2]
- Krzyż Walecznych[2]
- Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”[2]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[7]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j Informacje w BIP IPN. [dostęp 2017-06-09].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2016-02-04].
- ↑ a b Stanisław Stupkiewicz, Niezapomniana Czarna Jedynka (rozmowa z prof. Jerzym Kijowskim) [online], Studio Opinii, 4 lutego 2016 [dostęp 2016-02-05].
- ↑ a b Agnieszka Kublik, „Resortowa rodzina Kijowskich”? No to Gowin popłynął. Janusz Kijowski: To siepacz, bez zdolności honorowej, „Gazeta Wyborcza”, wyborcza.pl, 3 lutego 2016, ISSN 0860-908X [dostęp 2016-02-04].
- ↑ Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, wyd. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1991, s. 283–285, ISBN 978-83-01-10386-6.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 422