Józef Kijowski

polski polityk

Józef Kijowski (ur. 17 sierpnia 1923 w Miesiącach, zm. 18 lipca 1983) – polski polityk ruchu ludowego i ekonomista, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji.

Józef Kijowski
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1923
Miesiące

Data śmierci

18 lipca 1983

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 18 lipca 1983

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Partyzancki Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal 10-lecia Polski Ludowej
Data urodzenia

17 sierpnia 1923

Data śmierci

18 lipca 1983

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Bataliony Chłopskie
Ludowe Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Życiorys

edytuj

Urodził się 17 sierpnia 1923 w Miesiącach k. Garbowa na Lubelszczyźnie jako syn Stanisława i Feliksy[1][2]. Uczestniczył w kampanii wrześniowej od 1 do 25 września 1939[1][2], sfałszował datę urodzenia, żeby się dostać do wojska[3]. W 1944 wstąpił do Wojska Polskiego wraz z oddziałem Batalionów Chłopskich „Szarugi”[2]. Brał udział w szturmie na Wał Pomorski i na Berlin, ranny pod Kołobrzegiem[4]. Represjonowany w czasach stalinowskich[4].

Po zakończeniu działań wojennych, jako oficer WP, brał do marca 1946 udział w walkach z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii na południowej Lubelszczyźnie[3]. Według informacji opublikowanych przez Instytut Pamięci Narodowej jego oddział miał zabezpieczać państwowe akcje polityczne i gospodarcze[1].

W 1946 przystąpił do Stronnictwa Ludowego[1]. Działał w spółdzielczości wiejskiej (od połowy 1948 do końca 1956 był kierownikiem działu i wykładowcą w Centralnej Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Warszawie, od grudnia 1956 do połowy 1965 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Handlu i Spółdzielczości[1]). Od połowy 1965 do grudnia 1971 był prezesem zarządu Ogólnokrajowej Spółdzielni Turystycznej „Gromada”[1]. Od grudnia był przewodniczącym Rady Głównej Ludowych Zespołów Sportowych[1]. Został absolwentem Wydziału Handlu Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. W 1967 został doktorem nauk ekonomicznych na Wydziale Finansów tej uczelni[2].

Zasiadał także w radach narodowych. Przewodniczył Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Olsztynie[2] od 1980 do 1981. Działał w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym. Od marca 1969 do kwietnia 1973 był zastępcą członka Naczelnego Komitetu, następnie został jego członkiem. Od listopada 1981 do 1983 zasiadał w prezydium NK, od listopada 1981 do lipca 1983 był jego sekretarzem. Ponadto od grudnia 1971 do października 1981 był prezesem Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Olsztynie[1]. W 1972 uzyskał mandat posła w okręgu Bartoszyce. W Sejmie zasiadał do końca życia (w 1976 i 1980 uzyskiwał reelekcję w okręgu Olsztyn)[2]. W Sejmie VIII kadencji był wiceprzewodniczącym Klubu Poselskiego ZSL. Od 1981 zasiadał w prezydium Naczelnego Komitetu ZSL jako jego sekretarz[5]. Pełnił funkcję wiceprezesa Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz wiceprzewodniczącego zarządu wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w Olsztynie[1].

Zmarł 18 lipca 1983[1]. Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera A32-tuje-21(20))[6]. Ojciec Janusza i Jerzego, dziadek Mateusza i Julii.

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j Informacje w BIP IPN. [dostęp 2017-06-09].
  2. a b c d e f g h i j k l m Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2016-02-04].
  3. a b Stanisław Stupkiewicz, Niezapomniana Czarna Jedynka (rozmowa z prof. Jerzym Kijowskim) [online], Studio Opinii, 4 lutego 2016 [dostęp 2016-02-05].
  4. a b Agnieszka Kublik, „Resortowa rodzina Kijowskich”? No to Gowin popłynął. Janusz Kijowski: To siepacz, bez zdolności honorowej, „Gazeta Wyborcza”, wyborcza.pl, 3 lutego 2016, ISSN 0860-908X [dostęp 2016-02-04].
  5. Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, wyd. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1991, s. 283–285, ISBN 978-83-01-10386-6.
  6. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
  7. M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 422