Józef Puchniewski

1848 - 1926 aktor; śpiewak; dyrektor teatru

Józef Puchniewski (ur. 1848, zm. 1 listopada 1926 w Sosnowcu)[1][2] – aktor, reżyser, dyrektor teatrów prowincjonalnych oraz warszawskich teatrów ogródkowych, organizator ruchu teatralnego.

Józef Puchniewski
Ilustracja
Józef Puchniewski (pierwszy z lewej) jako członek trupy warszawskiego teatru ogródkowego "Tivoli" (1875)
Data urodzenia

1848

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1926
Sosnowiec

Zawód

aktor, reżyser

Kariera aktorska edytuj

Prawdopodobnie debiutował w zespole Fryderyka Sellina w Łodzi (1866)[1]. W kolejnych latach występował w teatrach objazdowych, m.in. w zespołach Dionizego Feliksiewicza (1870), Marcelego Czesława Knapczyńskiego (1870), Pawła Ratajewicza (1871-1872), Juliana Grabińskiego (1873-1875), Anastazego Trapszy (1878), Jana Szymborskiego i Stanisława Trapszy (1884), Łucjana Kościeleckiego (1890-1891) i Kazimierza Kamińskiego (1892-1893). Występował także warszawskich teatrach ogródkowych: "Eldorado" (1872/1873), "Allhambra" (1873, 1876), "Tivoli" (1875), "Alkazar" (1875, 1877), "Wodewil" (1899), "Fantazja" (1900). W 1875 wystąpił Warszawskich Teatrach Rządowych, jednak nie nawiązał stałej współpracy. Okresowo współpracował z Teatrem we Lwowie[3] (1876, 1886), Teatrem Ludowym w Warszawie (1900), Teatrem Ludowym w Krakowie (1902) i Teatrem Polskim w Kijowie (1914). Występował chętnie w sztukach Aleksandra Fredry m.in. w rolach: Dolskiego (Wielki człowiek do małych interesów), Janusza (Pan Jowialski), a także w innych rolach komediowych m.in. Fikalskiego (Dom otwarty) i Zdzisława (Radcy pana radcy)[4][1].

Zarządzanie zespołami teatralnymi edytuj

W 1878 r. zorganizował własny zespół teatralny, wraz z którym dawał przedstawienia na prowincji (m.in. w Siedlcach, Piotrkowie Trybunalskim, Kaliszu, Płocku, Kielcach, Częstochowie i Łodzi) oraz w warszawskich teatrach ogródkowych. Zespół działał do ok. 1890 r. Po kilkuletniej przerwie (podczas której występował m.in. w Petersburgu, Moskwie i Rydze) Józef Puchniewski znów wystawiał przedstawienia z własnym zespołem. W 1895 r. zorganizował zespół we współpracy ze Stanisławem Staszewskim. W kolejnych latach prowadził zespoły teatralne samodzielnie, m.in. w Kijowie (1906) i Włocławku (1908). W 1886 r. przebywając przez dłuższy czas w Lublinie objął dyrekcję tamtejszego teatru[5][6]. W 1905 r. objął dyrekcję teatru w Sosnowcu[1][7][8]. W okresie I wojny światowej mieszkał w Zawierciu, gdzie reżyserował w amatorskim zespole teatralnym. Zespoły prowadzone przez Józefa Puchniewskiego miały formę teatrów wędrownych, jedynie przez krótkie okresy miały stałe siedziby w Łodzi (1886-1887) oraz Częstochowie (1898)[1]. Prezentowały głównie repertuar operowy i operetkowy. Józef Puchniewski zasłużył się jako propagator twórczości Stanisława Moniuszki.[9] Jego zespół był pierwszym, który wystawił adaptację teatralną Chaty za wsią (1884)[10].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Puchniewski Józef, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 575-576.
  2. W źródle: Teatr warszawski drugiej połowy XIX w., Wrocław: Zakład im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 1957, s. 384 podano daty życia Józefa Puchniewskiego: 1850-1925.
  3. Agnieszka Marszałek, Lwowskie przedsiębiorstwa teatralne 1872-1886, 1999, s. 137, ISBN 83-909094-7-2.
  4. Józef Puchniewski (w:) Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [online] [dostęp 2022-09-22]
  5. Teatr lubelski II poł. XIX w. – pocz. XX w. (w:) Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN – Leksykon [online] [dostęp 2022-10-04]
  6. Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie [online] [dostęp 2022-10-04]
  7. Teatr Zagłębia (w:) Spacerownik teatralny [online] [dostęp 2022-10-04]
  8. Anna Tokarska, Józef Puchniewski – człowiek teatru i działacz kulturalny w Zagłębiu Dąbrowskim (1885-1913), „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego. Studia Bibliologiczne” (nr 4 (1188)), 1991, s. 49-56.
  9. Puchniewski Józez (1850-1925) [biogram], [w:] Teatr warszawski drugiej połowy XIX w., Wrocław: Zakład im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 1957, s. 384.
  10. Ryszard Górski, Dramat ludowy XIX wieku, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1969, s. 151.

Linki zewnętrzne edytuj