Jeżogłówka pokrewna

Jeżogłówka pokrewna[5] (Sparganium angustifolium Michx.) – gatunek rośliny z rodziny jeżogłówkowatych (Sparganiaceae) (według systemu Reveala) lub pałkowatych (Typhaceae) według Angiosperm Phylogeny Website.

Jeżogłówka pokrewna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

pałkowate

Rodzaj

jeżogłówka

Gatunek

jeżogłówka pokrewna

Nazwa systematyczna
Sparganium angustifolium Michx.
Fl. bor.-amer. 2:189. 1803[3]
Synonimy
  • Sparganium affine Schnizl.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Występuje w Ameryce Północnej, Azji i Europie[6]. Największy zwarty obszar zasięgu ma w Ameryce Północnej, w Azji występuje tylko w rozproszeniu na Dalekim Wschodzie[6]. W Europie główny zwarty obszar jego zasięgu obejmuje Skandynawię, Wielką Brytanię i Islandię, poza tym występuje na rozproszonych stanowiskach głównie w górach: Alpach, Karpatach, górach Półwyspu Bałkańskiego i na Szumawie. W Polsce jest rzadkim reliktem polodowcowym i występuje tylko na Pomorzu Zachodnim oraz na jednym stanowisku w Tatrach (Toporowy Staw Wyżni)[7].

Morfologia

edytuj
Łodyga
Do 2,5 m długości[7].
Liście
Długie i wiotkie, pływające po powierzchni wody. Liście odziomkowe spodem wypukłe, o długości 1-2,5 m i szerokości do 5 mm. Liście łodygowe płaskie, pochwiaste w nasadzie.
Kwiaty
Zebrane w 2-3 dolne główki żeńskie i 3-6 górnych główek męskich[7].
Owoc
Pestkowiec długości 4-5,5 mm[7].

Biologia i ekologia

edytuj

Bylina, hemikryptofit, hydrofit. Rośnie w strefie przybrzeżnej jezior, na głębokości 0,5-1,5 m. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów 2n=30[7]. Gatunek charakterystyczny klasy Littorelletea uniflorae[8].

Zagrożenia

edytuj

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2017-03-25].
  4. Sparganium angustifolium, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  6. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
  7. a b c d e Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  8. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  9. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  10. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  11. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.