Ernest Meissonier

francuski malarz akademicki i ilustrator, batalista

Jean-Louis-Ernest Meissonier (ur. 21 lutego 1815 w Lyonie, zm. 21 stycznia 1891 w Paryżu) – francuski malarz akademicki, przedstawiciel francuskiego realizmu, batalista, znany głównie z obrazów związanych z wojnami napoleońskimi. Był również ilustratorem, tworzył drzeworyty i litografie, rzeźbił.

Jean-Louis-Ernest Meissonier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1815
Lyon, Francja

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1891
Paryż, Francja

Narodowość

Francuz

Dziedzina sztuki

malarstwo, rzeźbiarstwo

Epoka

akademizm, realizm

Ważne dzieła
  • Kampania francuska
  • Napoleon III pod Solferino
  • Oblężenie Paryża
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Życiorys

edytuj

Urodził się w Lyonie w zamożnej rodzinie kupieckiej. W 1818 zamieszkał w Paryżu. Od dziecka wyróżniał się talentem do rysowania. Rodzice nakłonili go do podjęcia studiów chemicznych i chcieli, by został aptekarzem. Meissonier zdecydował się jednak na karierę artystyczną, studiował m.in. u Leona Cognieta. Początkowo zajął się ilustratorstwem, z tego okresu wyniósł zamiłowanie do małych form i miniaturyzacji przedstawień. Na jego twórczość mieli wpływ mistrzowie holenderscy, tacy jak Gerard ter Borch i Philips Wouwerman. Szczególnie upodobał sobie sceny rodzajowe, odznaczał się dbałością o szczegóły i wierność historyczną. Nad obrazami pracował długo (np. Rok 1807 powstawał 10 lat).

Meissonier osiągnął znaczny sukces artystyczny i finansowy, był protegowanym Napoleona III, jego obrazy uzyskiwały wysokie ceny i były kupowane również przez Anglików i Amerykanów. Brał udział w kampanii francuskiej we Włoszech w 1859, w stopniu pułkownika służył w sztabie cesarskim w czasie wojny francusko-pruskiej w 1870. Nie udało mu się zrobić kariery politycznej, bez powodzenia zabiegał o mandat senatora. Zmarł 21 stycznia 1891 w Paryżu.

Kontrowersje i oceny

edytuj
 
Oblężenie Paryża (1884)

Już za życia malarz był ostro krytykowany, zarzucano mu konserwatyzm i anachroniczny warsztat. Wykpiwano jego niewielkie obrazy, nazywając go malarzem tabakierek. Wytykano służalczość wobec władzy i obojętność na najnowsze trendy w sztuce. Po upadku Komuny Paryskiej Meissonier ostro ją krytykował, zarzucając organizatorom niszczenie pomników historii i burzenie porządku społecznego. Domagał się nawet surowego ukarania malarza Gustava Courbeta za zniszczenie kolumny Napoleona I na placu Vendôme[1]. Wzbudziło to falę niechęci szczególnie ze strony artystów młodego pokolenia.

Pomimo ostrej krytyki, Meissonier wywarł znaczny wpływ na malarstwo przełomu XIX i XX w. Jego najbliższym uczniem i kontynuatorem był Édouard Detaille. Do jego wielbicieli, ku zdziwieniu otoczenia, zaliczał się Salvador Dalí[2]. Wśród polskich artystów inspirował Maksymiliana Gierymskiego, Władysława Bakałowicza i wczesnego Wojciecha Kossaka.

Ważniejsze prace

edytuj
 
Napoleon III pod Solferino (1863)

Odznaczenia

edytuj
  • Krzyż Wielki Legii Honorowej (29 października 1889, Francja)
  • Wielki Oficer Legii Honorowej (12 lipca 1880, Francja)
  • Komandor Legii Honorowej (29 czerwca 1867, Francja)
  • Oficer Legii Honorowej (1856, Francja)
  • Kawaler Legii Honorowej (1846, Francja)

Przypisy

edytuj
  1. Georges Riat: Les Maîtres de 'Art: Gustave Courbet, peintre, Paryż 1906, cyt. za: Courbet w oczach własnych i w oczach przyjaciół (red. P. Courthion), Warszawa 1963, s. 182-183.
  2. Gala-Salvador Dalí Foundation

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 273. ISBN 83-214-0048-5.

Linki zewnętrzne

edytuj