Jean Sibelius

kompozytor fiński

Jean Sibelius, właśc. Johan Julius Christian Sibelius (ur. 8 grudnia 1865 w Hämeenlinna, zm. 20 września 1957 w Järvenpää) – fiński kompozytor, wolnomularz[1]. Uważany jest za twórcę narodowego stylu w muzyce fińskiej.

Jean Sibelius
ilustracja
Imię i nazwisko

Johan Julius Christian Sibelius

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1865
Hämeenlinna

Pochodzenie

fińskie

Data i miejsce śmierci

20 września 1957
Järvenpää

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii
podpis
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Urodził się w szwedzkojęzycznej rodzinie jako Johan Julius Christian Sibelius. Pomimo szwedzkiego pochodzenia rodzice posłali go do fińskojęzycznej szkoły. Od 1885 roku studiował prawo na Uniwersytecie Helsińskim, następnie zaś kompozycję u Szweda M. Wegeliusa i grę na skrzypcach. Przez dwa lata (1889/1890) był uczniem A. Beckera w Berlinie. W 1890/1891 w Wiedniu u R. Fuchsa i K. Goldmarka, po czym wrócił do Finlandii. Niedługo potem stworzył pierwsze dzieła (Kullervo 1892, 4 legendy z Kalevali 1895), które odniosły duży sukces. Podróżował po Europie (Wielka Brytania, Niemcy, Włochy) i USA.

W swej twórczości nawiązywał do fińskiego folkloru, czerpał także inspirację z poezji i literatury narodowej. Komponował utwory na skrzypce, wiolonczelę, fortepian oraz poematy symfoniczne takie jak: Pieśń wiosenna i Finlandia. Ta ostatnia stała się bardzo popularna w Finlandii i rozbudziła uczucia patriotyczne wśród Finów. Poważnie zaniepokoiło to władze Imperium Rosyjskiego, które rozpoczęły rusyfikację należącej w tym czasie do terytorium rosyjskiego Finlandii. Inne dzieła kompozytora: Oceanidy(inne języki) op. 73 (1914), suita Karelia(inne języki) op. 11 (1893) i (ostatnie) poemat symfoniczny Tapiola op. 112 (1926).

Po roku 1926 Sibelius przestał komponować i osiadł w swoim domku (który nazwał imieniem swojej żony – Ainola), w pobliżu którego został też pochowany. W 1950 roku odznaczony został Krzyżem Wielkim Orderu Białej Róży Finlandii.

 
Sibelius w 1938 roku.

Upamiętnienia

edytuj

Nazwisko tego fińskiego kompozytora stało się nazwą planetoidy, odkrytej w 1936, przez Yrjö Väisälä – (1405) Sibelius. Na jego cześć nazwano również ulicę w Gdyni w dzielnicy Cisowa.

Przypisy

edytuj
  1. Ludwik Hass, Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905–1928, Warszawa 1984, s. 373.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj