Jerzy Kowarski

polski architekt

Jerzy Feliks Kowarski, ps. „Murarz” (ur. 21 sierpnia 1917 w Petersburgu, zm. 3 lipca 2004 w Zakopanem)[1] – polski architekt.

Jerzy Kowarski
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jerzy Feliks Kowarski

Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1917
Petersburg

Data i miejsce śmierci

3 lipca 2004
Zakopane

Narodowość

polska

Alma mater

Politechnika Warszawska

Praca
Styl

modernizm

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Polska ambasada w Pekinie – proj. Jerzy Kowarski i Zbigniew Karpiński
Grób Jerzego Kowarskiego na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

edytuj

Od początku okupacji niemieckiej Polski uczestniczył w ruchu oporu. Należał do Armii Krajowej. Przybrał pseudonim „Murarz”. Uczestniczył w powstaniu warszawskim, podczas którego brał udział w akcji ratowania dzieł sztuki[1].

W 1948 ukończył Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. W tym samym roku wstąpił do Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenie Architektów Polskich (SARP), które po wojnie współorganizował. Był aktywnym członkiem stowarzyszenia, pełniąc w nim funkcje: sekretarza Oddziału Warszawskiego (1951–1953), sekretarza generalnego (1954–1957), członka Zarządu Głównego (1957–1959) i Głównego Sądu Koleżeńskiego (1961–1963), oraz wiceprezesa (1957–1958 i 1959–1969)[1]. Od 1969 do 1972 sprawował stanowisko prezesa SARP. Ponadto w 1972 został członkiem honorowym Stowarzyszenia Architektów Meksykańskich. Otrzymał także szereg odznaczeń i nagród.

Henryk Buszko: Jurek był człowiekiem wrażliwym, powściągliwym w ocenach, potrzebującym ludzkiej życzliwości. Był człowiekiem prawym, rzetelnym, pracowitym. Był patriotą, traktującym swoje obywatelskie obowiązki z całą konsekwencją. Jako architekt swój obowiązek starał się realizować w twórczości architektonicznej i służeniu celom wytyczanym przez SARP. W czasie największej swej aktywności zawodowej, w tych trudnych czasach socrealizmu i destrukcji architektury przez odgórne sterowanie, bronił godności zawodu z nieczęsto wtedy spotykaną odwagą cywilną.[1]

Ostatnie lata życia spędził w Zakopanem, gdzie zmarł. Został pochowany w Warszawie. Spoczął w grobie rodzinnym w alei zasłużonych na cmentarzu Stare Powązki (kwatera AZ-1-33)[2].

Małżeństwo

edytuj

Był mężem architektki Barbary z d. Stołągiewicz (1918–2007)[3].

Dokonania

edytuj

Konkursy

edytuj
  • SARP nr 192 – Projekty szkicowe wnętrza stacji metra „Targowa” w Warszawie (1953) – współautorzy: Jan Sokołowski, Jerzy Staniszkis i Zofia Czarnecka-Kowalska (II nagroda równorzędna)
  • SARP nr 213 – Projekt ambasady PRL w Pekinie (1955) – współautor: Zbigiew Karpiński (III nagroda)
  • Projekt gmachu ambasady PRL w Moskwie (1969) – wyróżnienie równorzędne

Odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Jerzy Feliks Kowarski. SARP. [dostęp 2024-05-27]. (pol.).
  2. Cmentarz Stare Powązki: Felicjan Szczęsny Kowarski, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-05-27].
  3. Barbara Hanna Kowarska. SARP. [dostęp 2024-05-27]. (pol.).
  4. „Architektura”, nr 1, 1961. mbc.cyfrowemazowsze.pl. [dostęp 2024-05-27]. (pol.).
  5. „Universal”. fotopolska.eu. [dostęp 2024-05-27]. (pol.).
  6. Chmielna 34. fotopolska.eu. [dostęp 2024-05-27]. (pol.).
  7. Chmielna 36. fotopolska.eu. [dostęp 2024-05-27]. (pol.).

Bibliografia

edytuj