Karol Stanisław Radziwiłł (1669–1719)

kanclerz wielki litewski

Karol Stanisław Radziwiłł herbu Trąby (ur. 27 listopada 1669 w Krakowie, zm. 2 sierpnia 1719 w Białej Podlaskiej) – kanclerz wielki litewski od 1698, podkanclerzy litewski od 1690, koniuszy wielki litewski od 1686, stolnik wielki litewski od 1685, ciwun wileński, starosta przemyski (1687–1719), starosta człuchowski w latach 1689–1719[1], kawaler Orderu Orła Białego.

Karol Stanisław Radziwiłł
Ilustracja
Herb
Trąby
Rodzina

Radziwiłłowie herbu Trąby

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1669
Kraków

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1719
Biała Podlaska

Ojciec

Michał Kazimierz Radziwiłł

Matka

Katarzyna Sobieska

Żona

Anna Katarzyna Sanguszko

Dzieci

z Anną Katarzyną Sanguszko:
Katarzyna Barbara Radziwiłł
Mikołaj Krzysztof Radziwiłł
Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybenko"
Konstancja Franciszka Radziwiłł
Karolina Teresa Radziwiłł
Tekla Róża Radziwiłł
Anna Aleksandra Radziwiłł
Albrecht Stanisław Radziwiłł
Krystyna Elena Radziwiłł
Ludwik Dominik Radziwiłł
Stanisław Jerzy Radziwiłł
Hieronim Florian Radziwiłł

Odznaczenia
Order Orła Białego

Życiorys

edytuj

Był synem Michała Kazimierza, ojcem Michała Kazimierza Rybeńko i Hieronima Floriana. Gorliwy stróż praw, usposobienia pojednawczego, godził zatargi między magnatami, w czasie wojny północnej stronnik Augusta II Mocnego.

Poseł sejmiku mielnickiego na sejm zwyczajny 1688 roku, poseł sejmiku brzeskolitewskiego na sejm nadzwyczajny 1688/1689 roku, sejm 1690 roku[2]. Poseł sejmiku nowogródzkiego na sejm konwokacyjny 1696 roku[3]. Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[4]. 5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[5]. Był członkiem konfederacji olkienickiej 1700 roku[6]. W styczniu 1702 roku podpisał akt pacyfikacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[7]. Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[8]. Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[9].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Arkadiusz Kamiński,Starostowie człuchowscy (1454-1772), s. 2
  2. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 632.
  3. Ewa Gąsior, Sejm konwokacyjny po śmierci Jana III Sobieskiego, Warszawa 2017, s. 87.
  4. Konfederacya Generalna Ordinvm Regni & Magni Dvcatus Lithvaniæ Po niedoszłey Konwokacyey głowney Warszawskiey umowiona Roku Pańskiego 1696. dnia 29 Miesiąca Sierpnia, [1696], [b.n.s.]
  5. Obwieszczenie do poparcia wolney elekcyey roku Pańskiego tysiącznego sześćsetnego dziewięćdziesiątego siodmego. [Inc.:] Actum in castro Ravensi sub interregno feria quinta post festum sanctae Margarethae [...] proxima anno Domini millesimo sexcentesimo nonagesimo septimo. [b.n.s]
  6. Józef Szujski, Dzieje Polski, t. IV, Lwów 1866, s. 174.
  7. Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 305.
  8. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
  9. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.

Linki zewnętrzne

edytuj