Karolina Brunszwicka
Karolina z Brunszwiku-Wolfenbüttel (ur. 17 maja 1768 w Brunszwiku, zm. 7 sierpnia 1821 w Londynie) – królowa Wielkiej Brytanii i Hanoweru jako żona króla Jerzego IV, wcześniej księżna Walii.
| ||
![]() | ||
![]() | ||
Księżna Walii | ||
Okres | od 1795 do 1820 | |
Jako żona | Jerzego IV | |
Poprzedniczka | Augusta Sachsen-Gotha | |
Następczyni | Aleksandra Duńska | |
królowa Wielkiej Brytanii i Hanoweru | ||
Okres | od 1820 do 1821 | |
Jako żona | Jerzego IV | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Welfowie | |
Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1768 Brunszwik | |
Data i miejsce śmierci | 7 sierpnia 1821 Londyn | |
Ojciec | Karol Wilhelm (książę Brunszwiku) | |
Matka | Augusta Charlotta | |
Mąż | Jerzy IV Hanowerski | |
Dzieci | Charlotta Augusta Hanowerska |
Była córką Karola Wilhelma, księcia Brunszwiku-Lüneburga-Wolfenbüttel oraz Augusty Charlotty, księżniczki Walii, siostry króla Jerzego III.
Wyszła za mąż za swojego kuzyna, przyszłego króla Jerzego IV. Uroczystość odbyła się 8 kwietnia 1795 roku, w St. James’s Palace w Londynie. Jej małżonek uważał Karolinę za kobietę brzydką i niedbającą o higienę, poza tym podejrzewał, że w chwili ślubu Karolina nie była już dziewicą. On sam był już raz żonaty – w sekrecie ożenił się z Marią Fitzherbert, ale to małżeństwo było nieważne, ponieważ ojciec Jerzego nie wyraził na nie zgody.
Król Jerzy IV i Karolina mieli tylko jedno dziecko – córkę Charlottę Augustę (późniejszą żonę Leopolda I Koburga). Mąż notorycznie zdradzał Karolinę, jedną z jego kochanek była Grace Elliott. Ona również nie pozostawała mu dłużna i miała wielu kochanków, m.in. Włocha Bartolomea Pergamiego. Król wykorzystał to jako pretekst do wytoczenia małżonce procesu w oparciu o przyjętą przez parlament ustawę Pains and Penalties Bill z 1820 roku. Ustawę wycofano z parlamentu, gdyż królowa była popularna, natomiast króla obwiniano o spadek autorytetu rodziny królewskiej. Jerzy IV zabronił Karolinie uczestnictwa w jego koronacji 19 lipca 1821 roku.
Karolina zmarła kilka tygodni później w wieku 53 lat w Brandenburg House w Hammersmith i była ostatnią królową-małżonką, która nie przeżyła swojego króla-męża. Została pochowana w katedrze w Brunszwiku, jednak przejściu konduktu żałobnego z Londynu do portu w Harwich towarzyszyły blokady i demonstracje.
William Hone napisał satyryczny poemat o królowej, zatytułowany Caroline.
- ISNI: 0000 0003 8223 0151
- VIAF: 264655824
- LCCN: n80061163
- GND: 119161060
- NDL: 01044173
- LIBRIS: hftwx6r159bc6pc
- BnF: 12201542b
- SUDOC: 030639573, 17739451X
- NLA: 35592194
- NKC: jx20090114008
- BNE: XX5438223
- NTA: 073213748
- Open Library: OL518154A, OL2531149A
- PLWABN: 9810572612605606
- NUKAT: n2012068690
- OBIN: 4722
- NLI: 000293741
- CANTIC: a11253459
- WorldCat: lccn-n80061163