Kazimieras Būga

Kazimieras Būga (ur. 6 listopada 1879 w Pažiegė, zm. 2 grudnia 1924 w Królewcu) – litewski językoznawca i filolog. Był profesorem lingwistyki, zajmującym się głównie językiem litewskim.

Kazimieras Būga

Państwo działania	Litwa
Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1879 Pažiegė, Litwa
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 1924 Królewiec, Republika Weimarska
Specjalność: językoznawstwo, filologia, leksykografia
Alma Mater	Petersburski Uniwersytet Państwowy, Uniwersytet Albrechta w Królewcu
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Witolda Wielkiego

Biografia

Urodził się w Pažiegė, niedaleko Dusiatów, wówczas części Imperium Rosyjskiego. Mianowany osobistym sekretarzem litewskiego językoznawcy Kazimierasa Jauniusa, wykazywał duże zainteresowanie tematem. W latach 1905–1912 studiował na Państwowym Uniwersytecie w Sankt Petersburgu. Następnie kontynuował prace nad językiem indoeuropejskim pod kierunkiem Jana Niecisława Baudouina de Courtenay. Później przeniósł się do Królewca, by kontynuować studia pod kierunkiem Adalberta Bezzenbergera. W 1914 uzyskał tytuł magistra lingwistyki. Od 1922 r. był profesorem Uniwersytetu Witolda Wielkiego.

Słownik akademicki języka litewskiego, zainicjowany przez Būgę

Jego badania nad litewskimi nazwami osobistymi doprowadziły go do badania nazw miejscowości. Na ich podstawie był w stanie ustalić, że ojczyzna Litwinów i innych ludów bałtyckich do VI do IX wieku n.e. znajdowała się na północ od Ukrainy, w rejonie rzeki Prypeć. Ponadto studiował kolejność chronologiczną słowiańskich zapożyczeń w językach bałtyckich.

Dokonał także językowej rekonstrukcji imion pierwszych książąt Wielkiego Księstwa Litewskiego i obalił teorie o ich słowiańskim pochodzeniu. Stało się to głównym impulsem dla koncepcji Słownika akademickiego języka litewskiego (Didysis Lietuvių Kalbos Žodynas). Zmarł w Królewcu i został pochowany na cmentarzu Pietraszuńskim w Kownie.