Kazimierz Alchimowicz

polski malarz

Kazimierz Alchimowicz (ur. 20 grudnia 1840 w Dziembrowie, zm. 31 grudnia 1916 w Warszawie) – polski malarz[1] i rzeźbiarz. Był starszym bratem malarza Hiacynta Alchimowicza (1841–1897).

Kazimierz Alchimowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1840
Dziembrów

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1916
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie (kw. 172-III-22)

Zawód, zajęcie

malarz

Grób malarza Kazimierza Alchimowicza na Starych Powązkach w Warszawie

Życiorys

edytuj

Wychowywał się i ukończył szkołę w Wilnie[2], a następnie pracował jako zarządca majątku ziemskiego pod Kijowem. W 1863 walczył w powstaniu styczniowym na Litwie, za co został zesłany za Ural do Wierchutorii, gdzie zaczął rysować.

Około roku 1869 wrócił do Warszawy. Uczył się w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona pod patronatem Akademii Petersburskiej. Jego prace szkolne były dwukrotnie nagradzane przez Akademię srebrnym medalem. W latach 1873–1875 studiował w Monachium pod kierunkiem Alexandra Wagnera (w połowie października 1873 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych - Malklasse)[3]. Od 1876 do 1877 przebywał we Francji, wystawiając swoje prace w Salonie Paryskim, a także w Gandawie. W 1877 przez krótki czas pełnił funkcję kierownika pracowni ozdób artystycznych w Fontainebleau, ale zrezygnował i w tym samym roku zamieszkał na stałe w Warszawie. W 1880 otworzył tam swoją pracownię. Od 1890 uczył rysunku w prywatnej szkole malarstwa i rzeźby Bronisławy Poświkowej.

Zmarł 31 grudnia 1916[2] w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 172-3-24)[4].

Twórczość

edytuj

Alchimowicz był malarzem historycznym i rodzajowym, pod wpływem Wojciecha Gersona i Aleksandra Lessera. Malował późnoromantyczne pejzaże Wileńszczyzny, Tatr i Francji oraz obrazy z litewskimi wątkami historycznymi i legendarnymi. Malował również portrety, obrazy i polichromie o tematyce religijnej, tworzył rzeźby z gliny i drewna[5]. Zajmował się także malarstwem na porcelanie i fajansie oraz malarstwem ściennym[6][7].

Swoje prace wystawiał w Krakowie (1873–1902), Warszawie (1874–1912), Paryżu (1881–1900), Wiedniu (1882, Międzynarodowa Wystawa Sztuki), Wilnie (1888-1915), Odessie i Monachium[5].

Został dwukrotnie nagrodzony za obraz Pogrzeb Gedymina (1888, Kraków, Muzeum Narodowe).

Sławę zyskał tworząc obrazy i ilustracje do poematu „Pan TadeuszAdama Mickiewicza[5][8], wydanego w 1898[9][10][11].

W latach 1908–1910 stworzył polichromię zdobiącą wnętrze kościoła w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Starej Błotnicy. Inne jego dzieła o tematyce religijnej to m.in. obrazy Najświętsza Maria Panna dla kościoła w Zakopanem i Święta Trójca dla katedry w Lublinie.

Jego prace cieszyły się ogromną popularnością zarówno w kraju, jak i za granicą. Duży zbiór prac Alchimowicza znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie.

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 649.
  2. a b Jarosław Godlewski, Obraz "Obrona Olsztyna 1587" Kazimierza Alchimowicza [online], Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie [dostęp 2017-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-18].
  3. I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H. Stępień, M. Liczbińska, Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 11, ISBN 83-903086-1-4.
  4. Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ ALCHIMOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-29].
  5. a b c Axel Feuß, Alchimowicz, Kazimierz [online], Porta Polonica [dostęp 2024-07-17] (pol. • ang. • niem.).
  6. Artyzm ↓.
  7. Czartoryski-Sziler 2009 ↓.
  8. DESA ↓.
  9. Małgorzata Rowicka, O neurotycznym cenzorze, przebiegłym wydawcy i manipulowanym czytelniku, czyli Pan Tadeusz w Warszawie w okresie zaborów, Biblioteka Narodowa, 2004, s. 84, ISBN 978-83-7009-403-4 [dostęp 2024-07-17] (pol.).
  10. Maria Podlodowska-Reklewska, Jerzy T. Petrus, Dorota Gabryś, Pan Tadeusz Adama Mickiewicza: pokaz autografu dzieła ze zbiorów Ossolineum w dwusetną rocznicę urodzin poety : Zamek Królewski na Wawelu, 18-29 listopada 1998, Zamek Królewski na Wawelu, 1998, s. 35, ISBN 978-83-908491-2-6 [dostęp 2024-07-17] (pol.).
  11. Alicja Karwowska-Bajdor, "Pan Tadeusz" w ilustracjach, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984, s. 20, ISBN 978-83-03-00174-0 [dostęp 2024-07-17] (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Literatura uzupełniająca

edytuj