Ken Duken
Ken Duken (ur. 17 kwietnia 1979 w Heidelbergu) – niemiecki aktor, reżyser, producent i scenarzysta[1].
.jpg) Ken Duken (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 kwietnia 1979 |
|---|---|
| Zawód |
aktor, reżyser, producent filmowy, scenarzysta |
| Współmałżonek |
Marisa Leonie Bach (od 2000) |
| Lata aktywności |
od 1997 |
| Strona internetowa | |
.jpg)
Życiorys
edytujWczesne lata
edytujUrodził się w Heidelbergu[2] jako syn aktorki teatralnej Christiny Loeb i lekarza[3][4]. Jego przodkowie byli niemieckimi marynarzami[5]. Dorastał ze starszą siostrą Annaleną (ur. 18 maja 1975)[6].
Kariera
edytujKarierę aktorską rozpoczął w 1997 od występu w spektaklu Friedricha Dürrenmatta Wizyta starszej pani. Rok później trafił na mały ekran w telewizyjnym filmie kryminalnym Krwawy serio (Blutiger Ernst, 1998) i dramacie Julia (Julia – Kämpfe für deine Träume!, 1998). Jego debiutem kinowym była drugoplanowa postać Lasera w dramacie sensacyjnym Schlaraffenland (1999) u boku Franki Potente.
Za rolę Maxa w melodramacie komediowym Pocałunek i bieg (Kiss and Run, 2002) otrzymał nagrodę im. Adolfa Grimme[7]. W telewizyjnym dramacie historycznym ZDF August pierwszy cesarz (Imperium: Augustus, 2003) z Peterem O’Toole i Benjaminem Sadlerem zagrał Marka Agrypę. Na planie dramatu Nitschewo (2003) spotkał się z Danielem Olbrychskim. Jego debiutancki film krótkometrażowy Według innego punktu widzenia (From Another Point of View, 2003) przyniósł mu nominację do nagrody na Festiwalu Max Ophüls w Saarbrücken[7]. W telewizyjnym thrillerze Tato (Entrusted, 2003) wystąpił u boku Klausa Maria Brandauera i Thierry'ego Lhermitte.
Za postać Adriana w dreszczowcu Śmiertelna dywersja (Tödlicher Umweg, 2004) odebrał nagrodę Undine w Baden (Austria)[7]. W biograficznym dramacie Karol. Człowiek, który został papieżem (Karol, un uomo diventato Papa, 2005) z główną rolą Piotra Adamczyka i udziałem Raoula Bovy wystąpił w roli Adama Zielińskiego. Za rolę trenera Toniego w dramacie sportowym Inna liga (Eine Andere Liga, 2005) został uhonorowany nagrodą Platinum na Monte-Carlo Comedy Film Festival w Monako[7]. Zagrał główną rolę pirata Klausa Störtebekera w telefilmie przygodowym Klaus Stoertebeker: Pirat z Północy (Störtebeker, 2006). W telewizyjnej adaptacji powieści Lwa Tołstoja Wojna i pokój (2007) u boku Alessio Boni, Benjamina Sadlera i Malcolma McDowella pojawił się jako Anatole Kuragin. W dramacie wojennym Quentina Tarantino Bękarty wojny (Inglourious Basterds, 2009) z udziałem Brada Pitta, Christopha Waltza i Tila Schweigera wystąpił jako niemiecki żołnierz[8][9].
Życie prywatne
edytujW 2000 ożenił się z Marisą Leonie Bach[10], z którą ma syna Viggo (ur. w październiku 2009)[11][12][13].
Nagrody i nominacje
edytuj| Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rola | Rezultat |
|---|---|---|---|---|---|
| 2000 | New Faces Award, Niemcy | Nowa Twarz | Schlaraffenland (1999) | Laser | Nominacja |
| 2004 | Undine Award, Austria | Najlepszy Młody aktor charakterystyczny | Śmiertelna dywersja (Tödlicher Umweg, 2004) | Adrian | Wygrana |
| 2005 | Max Ophüls Festival | Najlepszy film krótkometrażowy | Z innego punktu widzenia (From Another Point of View, 2003) | – | Nominacja |
| Adolf Grimme Award | Najlepszy aktor | Pocałunek i bieg (Kiss and Run, 2002) | Max | Wygrana | |
| Monte-Carlo Comedy Film Festival/Nagroda Jury | Najlepszy aktor | Inna liga (Eine Andere Liga, 2005) | Toni | Wygrana | |
| 2006 | Undine Awards, Austria | Najlepszy Młody Aktor | Nominacja | ||
| 2008 | Undine Awards, Austria | Najlepszy Młody Aktor | Wygrana | ||
| 2008 | Franz Hofer Ehren Award[14] | – | – | – | Wygrana |
| 2009 | Bavarian TV Award | Najlepszy Aktor w Filmie zrealizowanym dla telewizji | Willkommen zuhause (2008) | Ben Winter | Wygrana |
| 2011 | Monte-Carlo TV Festival/Złota Nimfa | Najlepszy Występ Aktora w miniserialu | Zatonięcie Laconii (The Sinking of the Laconia, 2010) | Werner Hartenstein | Nominacja |
| 2012 | Kurier ROMY | Najpopularniejszy Gwiazdor | – | – | Nominacja |
| Deutscher Fernsehpreis | Najlepszy miniserial | Tonąca Lakonia (The Sinking of the Laconia, 2011) | Werner Hartenstein | Nominacja | |
| 2013 | International Emmy Award | Najlepszy film TV/miniserial | Dzień na cud (Das Wunder von Kärnten, TV-2011) | Markus Höchstmann | Wygrana |
| Deutscher Fernsehpreis | Najlepszy miniserial | Tajemnice hotelu Adlon (Das Adlon. Eine Familiensaga, serial TV-2013) | Julian Zimmermann | Wygrana | |
| 2015 | Jupiter Award | Najlepszy Aktor w Filmie zrealizowanym dla telewizji | Dr. Gressmann zeigt Gefühle (TV, 2014) | prawnik dr Philipp Gressmann | Wygrana |
Wybrana filmografia
edytuj- 1998: Krwawy serio (Blutiger Ernst, TV)
- 1998: Julia (Julia – Kämpfe für deine Träume!, TV) jako Jens Leininger
- 1999: Schlaraffenland jako Laser
- 2000: Gran Paradiso jako Mark
- 2001: 100 Pro jako Floh
- 2002: Pocałunek i bieg (Kiss and Run) jako Max
- 2002: Telefon 110 (Polizeiruf 110, serial TV) jako Arndt Weinert
- 2003: Nitschewo jako Jim
- 2003: Tato (Entrusted, TV) jako Jürgen Müller
- 2003: August pierwszy cesarz (Imperium: Augustus, TV) jako Marek Agrypa
- 2004: Śmiertelna dywersja (Tödlicher Umweg) jako Adrian
- 2005: Inna liga (Eine Andere Liga) jako Toni
- 2005: Karol. Człowiek, który został papieżem (Karol, un uomo diventato Papa, TV) jako Adam Zieliński
- 2006: Klaus Stoertebeker: Pirat z Północy (Störtebeker, TV) jako Klaus Störtebeker
- 2007: Ali Baba i czterdziestu rozbójników (Ali Baba et les 40 voleurs, TV) jako Séraphin
- 2007: Wojna i pokój (War and Peace, TV) jako Anatole Kuragin
- 2008: Max Manus jako Siegfried Fehmer
- 2008: Król Drozdobrody (König Drosselbart, TV) jako książę Richard („Drozdobrody”)
- 2009: Dystans (Distanz) jako Daniel Bauer
- 2009: Ogień! (Fire!) jako Ian
- 2009: Bękarty wojny (Inglourious Basterds) jako Niemiecki żołnierz/Mata Hari
- 2009: Miłość z przedszkola 2 (Zweiohrküken) jako Ralf Berger
- 2010: Kajínek (Akte Kajínek) jako Bukovský
- 2010: Der Kriminalist (serial TV) jako Pfarrer Johannsen
- 2010: Pius XII. (TV) jako Hauptmann von Goedel
- 2011: Miejsce zbrodni (Tatort, serial TV) jako Christian Marschall
- 2011: Carl & Bertha (TV) jako Carl Benz
- 2011: Na desce (Chalet Girl) jako Mikki
- 2012: Dwa życia (Zwei Leben) jako Sven Solbach
- 2013: Die Männer der Emden (TV) jako porucznik Karl Overbeck
- 2013: Robin Hood jako Alexander Scholl
- 2013: Tajemnice hotelu Adlon (Das Adlon. Eine Familiensaga, serial TV) jako Julian Zimmermann
- 2014: Romeo i Julia (Romeo and Juliet, serial TV) jako Merkucjo
- 2014: Coming In jako Robert
- 2014: Saga Wikingów (Northmen – A Viking Saga) jako Thorald
- 2014: Telefon 110 (Polizeiruf 110, serial TV) jako Joachim von Cadenbach
- 2014: Dr. Gressmann zeigt Gefühle (TV) jako prawnik dr Philipp Gressmann
- 2015: Frau Müller muss weg! jako Patrick Jeskow
- 2019: Traumfabrik jako Alex Hellberg
- 2019: Wiking i magiczny miecz (Vic the Viking and the Magic Sword) jako Leif (wersja niemiecka, głos)
Przypisy
edytuj- ↑ Ken Duken. DieKinokritiker.de. [dostęp 2015-11-29]. (niem.).
- ↑ Ken Duken. Rotten Tomatoes. [dostęp 2015-11-29]. (ang.).
- ↑ Im Porträt: Der Marathon-Mann – Medien. Tagesspiegel. [dostęp 2015-11-29]. (ang.).
- ↑ Ken Duken – Auf dem Weg zum Weltstar?. SWR.de. [dostęp 2015-11-29]. (niem.).
- ↑ Ken Duken – der beste Kapitän seit Prochnow im „Boot“. Bild.de. [dostęp 2015-11-29]. (niem.).
- ↑ Annalena Duken. DieKinokritiker.de. [dostęp 2015-11-29]. (niem.).
- ↑ a b c d Ken Duken Awards. FamousFix. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
- ↑ Mann mit unbegrenzten Möglichkeiten. Faz.net. [dostęp 2015-11-29]. (niem.).
- ↑ Ken Duken – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2015-11-29]. (ang.).
- ↑ Ken Duken Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
- ↑ Ken Duken und Marisa Leonie Bach. „Glamour”. [dostęp 2015-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (niem.).
- ↑ Ken Duken: Völlig verändert durch Söhnchen Viggo. Bunte. [dostęp 2015-11-29]. (niem.).
- ↑ Ken Duken und Ehefrau Marisa Leonie Bach. Red Carpet. [dostęp 2015-11-29]. (niem.).
- ↑ Duken, Ken. Der Deutscher Fernsehpreis. [dostęp 2015-11-29]. (niem.).