Kotlina Chodelska
Kotlina Chodelska (343.14) – mezoregion fizycznogeograficzny we wschodniej Polsce, w zachodniej części Wyżyny Lubelskiej.
| |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Kotlina Chodelska |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Położenie edytuj
Kotlina Chodelska ma kształt trójkąta i graniczy od północnego wschodu z Równiną Bełżycką, od południa ze Wzniesieniami Urzędowskimi, a od zachodu z Małopolskim Przełomem Wisły.
Pochodzenie i forma terenu edytuj
Region jest obniżeniem wypreparowanym w mało odpornych marglach kredowych o łagodnie nachylonych stokach. Kotlina Chodelska osiąga wysokość od 130 do 180 m n.p.m. Dno kotliny wypełniają czwartorzędowe piaski (wydmy). Południową część regionu stanowi martwa zatorfiona dolina, oddzielona od rzeki Chodelki wałem. Największą rzeką jest Chodelka.
Wykorzystanie gospodarcze edytuj
Zachodnia część kotliny jest zalesiona, z rozległymi stawami. Kotlina Chodelska jest regionem rolniczym z dość rozwiniętym przemysłem rolnospożywczym (przetwórstwo owoców i warzyw, mleczarnie, dawniej także cukrownie).
Miasta edytuj
Głównymi miastami mezoregionu są Opole Lubelskie i Poniatowa, ponadto wieś gminna Chodel.
Bibliografia edytuj
- Kondracki J.: Geografia regionalna Polski