Kulno

wieś w województwie podkarpackim

Kulnowieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Kuryłówka[4]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 877.

Kulno
wieś
Ilustracja
Cerkiew prawosławna św. Michała Archanioła
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

leżajski

Gmina

Kuryłówka

Liczba ludności (2015)

559[2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

37-303[3]

Tablice rejestracyjne

RLE

SIMC

0653162[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kulno”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kulno”
Położenie na mapie powiatu leżajskiego
Mapa konturowa powiatu leżajskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kulno”
Położenie na mapie gminy Kuryłówka
Mapa konturowa gminy Kuryłówka, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kulno”
Ziemia50°19′50″N 22°29′12″E/50,330556 22,486667[1]

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia św. Andrzeja Boboli w Bystrem[5]. We wsi jest kościół filialny św. Maksymiliana Kolbe (użytkowany wspólnie z parafią prawosławną św. Trójcy w Tarnogrodzie).

Integralne części wsi Kulno[6][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0653179 Góra część wsi
0653185 Łaziska część wsi
0653191 Majdanek część wsi
0653200 Zagumienki część wsi
0653216 Zarzeka część wsi

Historia

edytuj

Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w dokumentach w 1464[7] i 1515.

Wieś królewska Kulna położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym krzeszowskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[8].

15 marca 1863 oddział pułkownika Czechowskiego przekroczył granicę zaborów.

14 sierpnia 1942 Niemcy zamordowali 22 Ukraińców i 73 Żydów w ramach pacyfikacji wsi[9].

19 marca 1945 oddział Narodowego Zjednoczenia Wojskowego pod dowództwem Józefa Zadzierskiego (ps. „Wołyniak”) po odparciu ataku grupy żołnierzy radzieckich i Ukraińców na Kuryłówkę ruszył za nimi do Kulna, po czym spalił wieś i zamordował od kilkunastu do 80 cywilnych mieszkańców narodowości ukraińskiej[10][11][12].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65134
  2. Strategia Rozwoju Gminy Kuryłówka na lata 2015-2022. Stan ludności w dn. 31.07.2015 str. 11 [dostęp 2022-01-12]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 633 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Opis parafii na stronie diecezji
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. Program Opieki nad zabytkami Gminy Kuryłówka na lata 2010–2014 [online], Rada Gminy Kuryłówka, 11 grudnia 2009, s. 19 [dostęp 2018-08-12].
  8. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 24.
  9. Podkarpacki Portal Turystyczny - Gmina Kuryłówka, Turystyka, Historia, Zabytki, Atrakcje turystyczne, Agroturystyka, Noclegi, Przyroda, Nocleg, Walory turystyczne, Ożanna, Zal... [online], epodkarpacie.com [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-21].
  10. Andrzej Daszkiewicz, Zarys zbrojnej działalności Narodowej Organizacji Wojskowej w województwie rzeszowskim w latach 1944–1948, „Prace Historyczno-Archiwalne”, 12, 2002, s. 207.
  11. GTKRK, Kulno, [w:] Genocidium atrox. Ludobójstwo dokonane przez Ukraińców na Polakach. Dane za okres 1943–1947 [online], Parafia św. Zygmunta w Słomczynie [dostęp 2024-05-02].
  12. Jakub Woroncow, Morderca na pomniku [online], Tygodnik Przegląd, 20 kwietnia 2020.

Linki zewnętrzne

edytuj