Kulno
Kulno – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Kuryłówka[4]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 877.
wieś | |
Cerkiew prawosławna św. Michała Archanioła | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2015) |
559[2] |
Strefa numeracyjna |
17 |
Kod pocztowy |
37-303[3] |
Tablice rejestracyjne |
RLE |
SIMC |
0653162[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu leżajskiego | |
Położenie na mapie gminy Kuryłówka | |
50°19′50″N 22°29′12″E/50,330556 22,486667[1] |
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia św. Andrzeja Boboli w Bystrem[5]. We wsi jest kościół filialny św. Maksymiliana Kolbe (użytkowany wspólnie z parafią prawosławną św. Trójcy w Tarnogrodzie).
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0653179 | Góra | część wsi |
0653185 | Łaziska | część wsi |
0653191 | Majdanek | część wsi |
0653200 | Zagumienki | część wsi |
0653216 | Zarzeka | część wsi |
Historia
edytujMiejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w dokumentach w 1464[7] i 1515.
Wieś królewska Kulna położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym krzeszowskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[8].
- do 1955 w gminie Potok Górny powiatu biłgorajskiego woj. lubelskiego
- 1955-56 w gromadzie Kuryłówka powiatu łańcuckiego woj. rzeszowskiego
- 1956-73 w gromadzie Kuryłówka powiatu leżajskiego woj. rzeszowskiego
- 1975-98 w gminie Kuryłówka woj. rzeszowskiego
15 marca 1863 oddział pułkownika Czechowskiego przekroczył granicę zaborów.
14 sierpnia 1942 Niemcy zamordowali 22 Ukraińców i 73 Żydów w ramach pacyfikacji wsi[9].
19 marca 1945 oddział Narodowego Zjednoczenia Wojskowego pod dowództwem Józefa Zadzierskiego (ps. „Wołyniak”) po odparciu ataku grupy żołnierzy radzieckich i Ukraińców na Kuryłówkę ruszył za nimi do Kulna, po czym spalił wieś i zamordował od kilkunastu do 80 cywilnych mieszkańców narodowości ukraińskiej[10][11][12].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65134
- ↑ Strategia Rozwoju Gminy Kuryłówka na lata 2015-2022. Stan ludności w dn. 31.07.2015 str. 11 [dostęp 2022-01-12]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 633 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Program Opieki nad zabytkami Gminy Kuryłówka na lata 2010–2014 [online], Rada Gminy Kuryłówka, 11 grudnia 2009, s. 19 [dostęp 2018-08-12] .
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 24.
- ↑ Podkarpacki Portal Turystyczny - Gmina Kuryłówka, Turystyka, Historia, Zabytki, Atrakcje turystyczne, Agroturystyka, Noclegi, Przyroda, Nocleg, Walory turystyczne, Ożanna, Zal... [online], epodkarpacie.com [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-21] .
- ↑ Andrzej Daszkiewicz, Zarys zbrojnej działalności Narodowej Organizacji Wojskowej w województwie rzeszowskim w latach 1944–1948, „Prace Historyczno-Archiwalne”, 12, 2002, s. 207 .
- ↑ GTKRK, Kulno, [w:] Genocidium atrox. Ludobójstwo dokonane przez Ukraińców na Polakach. Dane za okres 1943–1947 [online], Parafia św. Zygmunta w Słomczynie [dostęp 2024-05-02] .
- ↑ Jakub Woroncow , Morderca na pomniku [online], Tygodnik Przegląd, 20 kwietnia 2020 .
Linki zewnętrzne
edytuj- Kulno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 867 .
- Kulno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 193 .