Liadroporus – wymarły rodzaj chrząszczy z rodziny pływakowatych i podrodziny Liadytiscinae. Obejmuje tylko jeden gatunek, Liadroporus elegans. Żył w kredzie na terenie współczesnych Chin.

Liadroporus
Prokin et Ren, 2010
Okres istnienia: kreda wczesna
145/100.5
145/100.5
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Infrarząd

Hydradephaga

Nadrodzina

Dytiscoidea

Rodzina

pływakowate

Podrodzina

Liadytiscinae

Plemię

Mesoderini

Rodzaj

Liadroporus

Typ nomenklatoryczny

Liadroporus elegans Prokin et Ren, 2010

Taksonomia

edytuj

Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały po raz pierwszy w 2010 roku przez Aleksandra Prokina i Ren Donga. Opisu dokonano na podstawie skamieniałości odnalezionych w Formacji Yixian na terenie chińskiego Huanbanjigou. Pochodzą one z kredy wczesnej. Nazwa rodzajowa to połączenie nazw Liadytiscus i Hydroporus, zaś epitet gatunkowy oznacza po łacinie „elegancki”[1].

Autorzy opisu sklasyfikowali ten rodzaj w podrodzinie Liadytiscinae[1]. W 2013 roku została ona zrewidowana przez Prokina, Piotra Petrowa, Wang Bo i Aleksandra Ponomarenkę. Wówczas rodzaj ten umieszczono wraz z rodzajami Liadytiscus i Liadyxianus w plemieniu Liadytiscini, a pozostałe rodzaje podrodziny w plemieniu Mesoderini[2].

Morfologia

edytuj

Chrząszcz o jajowatym w zarysie ciele długości 10 mm i szerokości 4,3 mm. Głowa jego była częściowo wycofana w głąb przedtułowia[1], zaopatrzona w oczy złożone o niewyciętych przednich krawędziach[2] oraz nitkowate czułki zbudowane z 11 członów. 3,7 raza szersze niż dłuższe przedplecze miało lekko zaokrąglone i rozwarte kąty przednie, zaokrąglone boki i ostre kąty tylne[1]. Tarczka była od zewnątrz widoczna. Pokrywy były nie szersze od przedplecza, o równoległych bokach, pozbawione wcięcia czy kolca na wierzchołku i miały gładką powierzchnię[2]. Epipleury były szerokie u nasady i dalej stopniowo się zwężające, zanikając na wysokości środka piątego z widocznych sternitów odwłoka. Przedpiersie zaopatrzone było w żeberko. Zapiersie (metawentryt) miało część środkową wyniesioną i zaokrągloną. Płytki zabiodrzy były nieco dłuższe od skrzydełek bocznych zapiersia. Wyrostki zabiodrzy miały zaokrągloną krawędź tylną. Genitalia samca cechowały się obecnością trzech kępek włosków na lewej paramerze oraz rozszerzonym u podstawy i spiczastym u szczytu prąciem z lekko zafalowaną krawędzią grzbietową[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e A.A. Prokin, D. Ren. New Mesozoic diving beetles (Coleoptera, Dytiscidae) from China. „Paleontological Journal”. 44 (5), s. 526–533, 2010. 
  2. a b c Alexander A. Prokin, Pyotr N. Petrov, Bo Wang, Alexander G Ponomarenko. New fossil taxa and notes on the Mesozoic evolution of Liadytidae and Dytiscidae (Coleoptera). „Zootaxa”. 3666, s. 137-159, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3666.2.2.