Ludwig Hilberseimer
Ludwig Karl Hilberseimer (ur. 14 września 1885 w Karlsruhe, zm. 5 maja 1967 w Chicago) – niemiecki urbanista i architekt modernistyczny, publicysta, działający także w USA.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
niemiecka |
| Alma mater | |
| Praca | |
| Styl | |
Życiorys
edytujW latach 1906–1911 studiował architekturę w Wyższej Szkole Technicznej w Karlsruhe[1] pod kierownictwem Friedricha Ostendorfa. W latach 1910–1928 pracował w Berlinie jako architekt[2]. Od 1916 do 1918 pracował w biurze projektowania szkoły lotnictwa[2].
Od 1919 zajmował się również publicystyką i krytyką – od 1920 pracował jako recenzent m.in. dla pisma "Sozialistische Monatshefte"[2]. Związał się ze środowiskami awangardy, m.in. od 1919 był członkiem Novembergruppe[1]. Od 1925 członek niemieckiego Werkbundu, a od 1926 berlińskiego stowarzyszenia nowoczesnych architektów "Der Ring"[2].
W latach 1929–1932 uczył w Bauhausie najpierw budownictwa a później projektowania osiedli i miast[1]. Po zamknięciu uczelni nauczał w Berlinie na prywatnej uczelni Miesa van der Rohe, a w 1938 wyjechał do Chicago, gdzie uczył planowania przestrzennego w Illinois Institute of Technology[1]. W 1955 został tam dyrektorem Katedry Planowania Urbanistycznego i Regionalnego[2].
Wybrane publikacje
edytuj- Großstadtbauten. Hannover: Aposs-Verlag, 1925. (niem.).
- Großstadtarchitektur. Stuttgart: Julius Hoffman Verlag, 1927. (niem.).
- Beton als Gestalter. Stuttgart: Julius Hoffmann Verlag, 1928. (niem.). (z Juliusem Vischerem)
- Internationale neue Baukunst. Stuttgart: Julius Hoffmann Verlag, 1928. (niem.).
- Hallenbauten. Leipzig: J. M. Gerhardt, 1931. (niem.).
- The New City. Principles of Planning. Chicago: Paul Theobald, 1944. (ang.).
- The New Regional Pattern. Industries and Gardens. Workshops and Farms. Chicago: Paul Theobald, 1949. (ang.).
- The Nature of Cities. Origin, Growth, and Decline. Pattern and Form. Planning Problems. Chicago: Paul Theobald, 1955. (ang.).
- Mies van der Rohe. Chicago: Paul Theobald, 1956. (ang.).
- Entfaltung einer Planungsidee; Bauwelt Fundamente 6. Berlin, Frankfurt, Wien: 1963. (niem.).
- Contemporary Architecture, It´s Roots and Trends. Chicago: Paul Theobald, 1964. (ang.).
- Berliner Architektur der 20er Jahre. Mainz: Florian Kupferberg Verlag, 1967. (niem.).
Wybrane dzieła architektoniczne
edytuj- 1926–1927 – dom jednorodzinny w Stuttgarcie przy Rathenaustrasse 5 na osiedlu Weißenhofsiedlung (zniszczony)[3]
- 1929–1930 – osiedle Süßer Grund w Berlinie
- 1932 – dom Blumenthala przy Wilskistrasse 66 w Berlinie[4]
- 1955–1963 – Park Lafayette przy Lafayette Plaisance Street w Detroit (razem z Miesem van der Rohe)[5]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Bauhaus-Archiv Museum für Gestaltung: Ludwig Hilberseimer. [dostęp 2010-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-28)]. (niem.).
- ↑ a b c d e Weißenhofsiedlung Stuttgart: Ludwig Hilberseimer. [dostęp 2010-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-23)]. (niem.).
- ↑ Weißenhofsiedlung Stuttgart: Ludwig Hilberseimer: Einfamilienhaus. [dostęp 2010-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (niem.).
- ↑ Archinform: Haus Blumenthal. [dostęp 2010-08-07]. (niem.).
- ↑ Archinform: Lafayette Park. [dostęp 2010-08-07]. (niem.).