Luis Walter Alvarez
Luis Walter Alvarez (ur. 13 czerwca 1911 w San Francisco, zm. 1 września 1988 w Berkeley[1]) – amerykański fizyk i wynalazca, laureat Nagrody Nobla z fizyki z 1968 roku.
 Luis Walter Alvarez (zdjęcie z identyfikatora używanego w Los Alamos) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor | |
| Specjalność: fizyka | |
| Uczelnia | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
| Nagrody | |
Życiorys edytuj
Urodził się w San Francisco (Kalifornii), jako syn lekarza Waltera Clementa Alvareza i nauczycielki Harriet Smyth. Alvarez studiował na Uniwersytecie w Chicago w latach 1928–1936, uzyskując tytuł licencjata z fizyki w 1932 r., tytuł magistra nauk ścisłych w 1934 r. i doktorat w 1936 r. Poślubił Geraldine Smithwick w dniu 15 kwietnia 1936 r. Miał z nią dwoje dzieci, w tym geologa Waltera Alvareza. Małżeństwo zakończyło się rozwodem. Alvarez poślubił następnie Janet Lucile Landis w 1958 r. i miał z nią kolejne dwoje dzieci[2].
Kariera naukowa edytuj
Uczestnik programu Projektu Manhattan w Los Alamos. W latach 1945–1978 profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, w latach 1954–1959 i 1975–1978 dyrektor Lawrence Radiation Laboratory. Specjalista w zakresie fizyki atomowej, fizyki jądrowej, cząstek elementarnych, promieniowania kosmicznego. Odkrywca w 1937 r. nowego typu przemiany promieniotwórczej tzw. wychwytu K. W 1940 r. wspólnie z F. Blochem wyznaczył magnetyczny moment dipolowy neutronu. Jest współodkrywcą w 1956 r. hiperonu Ξ (ksi). Jest odkrywcą wielu stanów rezonansowych (cząstek rezonansowych), dzięki opracowanej przez siebie nowej metodzie użycia komory pęcherzykowej. W 1968 r. otrzymał Nagrodę Nobla za prace poświęcone cząstkom elementarnym, a w szczególności za uruchomienie dużej wodorowej komory pęcherzykowej (bazującej na ciekłym wodorze). Alvarez posiadał łącznie 40 patentów na różnorodne wynalazki z zakresu: radaru, optyki i elektroniki[2].
Alvarez jest współautorem hipotezy, według której zagładę dinozaurów spowodował upadek na Ziemię dużego ciała kosmicznego. Utworzony przez niego zespół odkrył wysoką zawartość irydu w warstwie rozdzielającej sedymenty wapienia u schyłku okresu kredowego, co w 1980 r. skłoniło uczonego do wysunięcia przypuszczenia, że ok. 65 mln lat temu w Ziemię uderzyła planetoida o średnicy około 10 km (lub nieco mniejsze jądro komety), która spowodowała trzęsienie ziemi, falę uderzeniową, tsunami, orkan ognia i powstanie gigantycznej ilości popiołów, sadzy i gazów cieplarnianych, a później wielodniowych ciemności i „zimy”, czego następstwem były globalne zmiany klimatyczne i ostatecznie masowe wymieranie wielu gatunków roślin i zwierząt, zarówno morskich, jak i lądowych.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Alvarez Luis Walter, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-03-31].
- ↑ a b Craig Sean McConnell, Alvarez, Luis Walter (1911-1988), physicist and inventor, American National Biography Online, Oxford University Press, luty 2000, DOI: 10.1093/anb/9780198606697.article.1302145 [dostęp 2022-03-19].
Bibliografia edytuj
- Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.