Mały Wołowiec lub Mały Kozioł (niem. Kleiner Ochsenkopf, 720 m n.p.m.) – wzniesienie w Sudetach Środkowych, w Górach Wałbrzyskich, w pasmie Gór Czarnych.

Mały Wołowiec
Ilustracja
Kamień na szczycie Małego Wołowca
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Pasmo

Sudety,
Góry Wałbrzyskie,
Góry Czarne

Wysokość

720 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mały Wołowiec”
Ziemia50°44′12″N 16°18′22″E/50,736667 16,306111

Położenie

edytuj

Wzniesienie położone na terenie w południowo-wschodniej części Gór Wałbrzyskich, w paśmie Gór Czarnych, na południowy wschód od Wałbrzycha.

Jest to powulkaniczne wzniesienie zbudowane ze skał wylewnychporfirów oraz ich tufów, w kształcie małego stożka wyrastającego z północnego zbocza Wołowca, z kopulastą częścią szczytową i niewyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem. Zbocze wschodnie i zachodnie jest strome. Zbocze południowe w części grzbietowej, opada w dół około 20 m względem wierzchołka i przechodzi w strome północne zbocze Wołowca (776 m n.p.m.), a zbocze północne opada łagodnie i przechodzi w niewielkie południowe zbocze Dłużyny (685 m n.p.m.).

Wzniesienie w całości porośnięte jest lasem regla dolnego, a na skalistym szczycie rosną zniekształcone buki.

Poniżej szczytu u podnóża północno-zachodniego zbocza na wysokości około 600 m n.p.m. wyrobisko kamieniołomu porfirów.

Poniżej szczytu pod północnym zboczem góry, na poziomie 540 m n.p.m. przechodzą dwa równoległe tunele na trasie kolejowej WałbrzychKłodzko (tunele pod Małym Wołowcem). Pierwszy tunel o długości 1560 m drążono w latach 1876–1879, drugi tunel równoległy o długości 1601 m wykonano w latach 1909–1911. W okresie II wojny światowej tunele wykorzystywano jako schron dla specjalnych pociągów.

Wzniesienie położone na terenie Parku Krajobrazowego Sudetów Wałbrzyskich.

Turystyka

edytuj

Przez górę prowadzą szlaki turystyczne[1]:

Przypisy

edytuj
  1. Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-10-14].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj