Malacosoma americanum

Malacosoma americanum – gatunek motyla nocny z rodziny barczatkowatych.

Malacosoma americanum
(Fabricius, 1793)
imago
gąsienice w oprzędzie
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	barczatkowate
Podrodzina	Lasiocampinae
Plemię	Lasiocampini
Rodzaj	Malacosoma
Gatunek	Malacosoma americanum
Synonimy
Bombyx americana Fabricius, 1793 Bombyx pensylvanica Guérin-Méneville, [1832] Clisiocampa decipiens Walker, 1855 Bombyx frutetorum Boisduval, 1869

Zasięg występowania

Gatunek ten występuje we wsch. i centralnej części USA po Góry Skaliste na zach., oraz w płd.- wsch. Kanadzie od Nowej Szkocji po Albertę.

Budowa ciała

Rozpiętość skrzydeł u imago wynosi 22 do 44 mm. Gąsienice osiągają do 57 mm długości.

Ubarwienie ciała i skrzydeł u osobników dorosłych ciepło-płowobrązowe. Na przedniej parze skrzydeł dwie poprzeczne, białe pręgi, ich środkowa część czasem jest biaława. U samca skrzydła są ciemniejsze i bardziej brązowawe, u samicy zaś jaśniejsze i bardziej żółtawe. Gąsienice z charakterystyczną, kremową lub białą, linią biegnącą wzdłuż grzbietu, boki ciała z niebieskim, czarnym, pomarańczowym i białym deseniem. Głowa ciemna.

Biologia i ekologia

złoże z jajami

Odżywianie

Larwy żerują na wielu gatunkach drzew i krzewów, szczególnie z rodziny różowatych (np. na wiśniach, jabłoniach czy czeremsze amerykańskiej).

Cykl życiowy

Młode gąsienice pojawiają się gromadnie wczesną wiosną i budują one namiotowaty oprzęd w którym żerują, rozbudowując go, do wczesnego lata. Dorosłe larwy rozpraszają się i szukają miejsca do przepoczwarczenia. Imago spotyka się latem (np. w stanie Rhode Island jest to czerwiec i lipiec, ze szczytem pojawu na początku lipca). Samice składają jaja, które zimują, na gałęziach drzew. W ciągu roku występuje jedno pokolenie.

Wrogowie naturalni

Parazytoidem tego gatunku jest gąsienicznik Itoplectis conquisitor. Przylatują one do kwitnących kwiatów roślin na których żerują gąsienice.

Pasożytami jaj są Telemonus clisiocampanae z rodziny Scelionidae oraz Ablerus clisiocampe z rodziny Azotidae.

Znaczenie dla człowieka

Większość roślin żywicielskich tego gatunku ma niewielkie znaczenie dla człowieka tak więc nie jest on uznawany za szkodnika.