Marcin Stępniak
Marcin Stępniak (ur. 1991 w Płocku) – polski aktor. Laureat Nagrody Rektora Akademii Teatralnej w Warszawie na Festiwalu Teatroteka 2020[1].
| Data i miejsce urodzenia |
1991 |
|---|---|
| Zawód |
aktor |
| Lata aktywności |
od 2015 |
Życiorys edytuj
Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie[2]. W 2016 zadebiutował na scenie Teatru Narodowego w inscenizacji Pan Tadeusz – wszystkie słowa. Księga IX. Bitwa Adama Mickiewicza (2016) w reż. Piotra Cieplaka. Następnie zagrał Cyryla i Księcia w Princess Ivona Witolda Gombrowicza (2016) w reż. Omara Sangare w Teatrze Syrena[3]. W sezonie artystycznym 2017/2018 w Teatrze Collegium Nobilium wystąpił w trzech spektaklach dyplomowych: Otello na podstawie tragedii Williama Shakespeare’a wg Feriduna Zaimoğlu i Güntera Senkela w reż. Grażyny Kani jako tytułowy Otello, Marat/Sade Petera Weissa w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego w roli Marata i spektaklu Iluzje Iwana Wyrypajewa w reż. Wojciecha Urbańskiego. W 2019 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[3].
Karierę ekranową rozpoczął od występu w roli kolesia w serialu TVP2 Prokurator (2015). W serialu Polsatu Zawsze warto (2019–2020) grał rolę policjanta aspiranta Marcina Soboty.
W 2018 został zaangażowany przez Tadeusza Słobodzianka do Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy, gdzie zagrał Rudolfa w Pijanych Iwana Wyrypajewa (2018) w reż. Wojciecha Urbańskiego, Lizandra w Śnie nocy letniej (2018) w reż. Gabora Maté, Mikołaja w Kilku scenach z życia Antoniego Czechowa (2019) w reż. Anny Gryszkówny, Timura w Księżniczce Turandot Carla Gozziego (2019) w reż. Ondreja Spišáka, Edmunda w Królu Learze (2021) w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego, Sprzedawcę / Maxa w Pułapce Tadeusza Różewicza w reż. Wojciecha Urbańskiego oraz w przedstawieniu Mój rok relaksu i odpoczynku Ottessy Moshfegh (2022) w reż. Katarzyny Minkowskiej.
Współpracował także z teatrami: Polonia, Kamienica i im. Jana Kochanowskiego w Opolu oraz Ostrym Dyżurem Poetyckim w Teatrze Narodowym w Warszawie[1].
Wziął udział w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia: Warszawianka Stanisława Wyspiańskiego (2018), Widziałem śmierć wszystkiego, co kocham Iwony Rusek (2019) i Wyjście w wiadomym celu do drugiego pokoju Jarosława Mikołajewskiego (2020).
Filmografia edytuj
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 2015 | Prokurator | koleś | odc. 6 |
| 2016 | Singielka | kolega Igora | odc. 82 |
| Obłęd | Michał | ||
| 2017 | M jak miłość | Mariusz Piotrowski | odc. 1298, 1299 |
| 2018 | Pitbull. Ostatni pies | „Ateciak” | |
| Jak pies z kotem | Mateusz, syn Beaty | ||
| Ojciec Mateusz | Derda | odc. 264 | |
| 2019 | Za marzenia | Tomson | odc. 16 |
| Wojenne dziewczyny | batiar | odc. 29, 30 | |
| Pułapka | kierowca w fundacji | odc. 11 | |
| Kurier | |||
| Eastern | |||
| 39 i pół tygodnia | biegacz | odc. 4 | |
| 2019–2020 | Zawsze warto | młodszy aspirant Marcin Sobota | |
| 2020 | Ojciec Mateusz | Filip Orłowski | odc. 304 |
| Kod genetyczny | posterunkowy | odc. 7 | |
| Psy 3. W imię zasad | policjant Polak | ||
| Chyłka. Rewizja | policjant dyżurny | odc. 2 | |
| 2021 | Miłość do kwadratu | serwisant | |
| Komisarz Mama | Tomasz Marszałek, sąsiad Piwowarczyków | odc. 2 | |
| Marusarz. Tatrzański orzeł | Bronisław Czech |
Przypisy edytuj
- ↑ a b Profil: Marcin Stępniak. Two4Talents.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-04)]. (pol.).
- ↑ Profil: Marcin Stępniak. TeatrDramatyczny.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-04)]. (pol.).
- ↑ a b Profil: Marcin Stępniak. TeatrKamienica.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-04)]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Marcin Stępniak w bazie filmpolski.pl
- Marcin Stępniak w bazie Filmweb
- Marcin Stępniak w bazie IMDb (ang.)