Marian Dydziul
Marian Józef Dydziul (ur. 5 marca 1904 w Filipowie, zm. 26 czerwca 1942[1]) – kapitan obserwator Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
| |
 kapitan
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1904 |
|---|---|
| Data śmierci |
26 czerwca 1942 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
oficer taktyczny dywizjonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.svg){kind=small}
Życiorys
edytujW 1925 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Grudziądzu, którą ukończył w 1927 roku jako obserwator z 6. lokatą (I promocja)[2].
W stopniu starszego sierżanta podchorążego obserwatora otrzymał przydział do 13 Eskadry Niszczycielskiej 1. Pułku Lotniczego. 31 października 1927 otrzymał tytułu i odznakę obserwatora nr 420 na czas służby w wojskach lotniczych[3]. Promocję na podporucznika otrzymał w 21 marca 1928 roku, na porucznika 1 stycznia 1931 r. W styczniu 1929 roku został skierowany na kurs fotografii lotniczej na Politechnice Lwowskiej[4]. W czerwcu 1931 roku został przeniesiony do 213 Eskadry Niszczycielskiej Nocnej[2]. 6 lipca 1931 roku przeżył katastrofę lotniczą podczas lotu treningowego.
W latach 1933–1937 był instruktorem w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie[5]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 11. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa[6]. W tym samym roku objął stanowisko zastępcy dowódcy 215. Eskadry Bombowej[2]. W marcu 1939 był oficerem taktycznym 210 dywizjonu bombowego[7].
Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej[8], wykonał dwa loty bojowe[2].
Po zakończeniu walk przedostał się do Wielkiej Brytanii. Wstąpił do RAF, gdzie otrzymał numer służbowy P-0190[5]. Został przydzielony na szkolenie do 12 Operational Training Unit (OTU), a następnie w grudniu 1940 roku został przeniesiony do 18 OTU Bramcote[9]. W styczniu 1941 roku został skierowany na szkolenie w 4 Bombing & Gunnery School RAF West Freugh i w 6 Air Observer & Navigation School RAF Staverton[4]. W kwietniu 1941 roku w składzie dywizjonu 300 bierze udział w nalocie na port Brest.
Przechodzi szkolenie w 9 Air Observers School RAF w Penrhos, po jego zakończeniu wraca we wrześniu 1941 roku do 18 OTU na przeszkolenie bojowe[4].
1 kwietnia 1942 roku otrzymał przydział do dywizjonu 304 i rozpoczął loty bojowe jako nawigator. W czasie służby w 304 dywizjonie wykonał 3 loty bojowe[9]. 26 czerwca 1942 roku na samolocie Vickers Wellington NZ-Q (nr DV441)[10] wystartował z bazy RAF Lindholme na Bremę. W drodze powrotnej samolot został zestrzelony przez niemieckiego myśliwca nocnego. Zginęła cała załoga – kpt. nawig. Marian Józef Dydziul, ppor. pil. Jan Kramin, kpr. pil. Henryk Kuć, sierż. r/op. strz. Tadeusz Kamyszek, plut. strz. Jan Wojtaś, kpr. strz. Nikita Mikołaj Tałach. Odnaleziono jedynie ciało Mariana Dydziula, którego pochowano z honorami wojskowymi na morzu. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon V, taras VIII-3-40).
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Lista Krzystka ↓.
- ↑ a b c d Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2002, s. 45–46. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 332.
- ↑ a b c kpt. Marian Józef Dydziul. mysliwcy.pl. [dostęp 2019-08-21]. (pol.).
- ↑ a b Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 168. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 398.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 775.
- ↑ Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych w latach 1939–1946. Tom I. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 23. ISBN 83-11-07329-5. OCLC 834667942.
- ↑ a b MARIAN JOZEF DYDZIUL. 304squadron.blogspot.com. [dostęp 2019-08-21]. (pol.).
- ↑ LIST OF No. 304 SQUADRON AIRCRAFT AND FLYING PERSONNEL LOSSES.. polishsquadronsremembered.com. [dostęp 2019-08-21]. (pol.).
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 210.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Marian Dydziul. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2020-04-22].