Meliosma

rodzaj roślin

Meliosmarodzaj roślin z rodziny sabiowatych (Sabiaceae). Obejmuje 124 gatunki (należy tu większość przedstawicieli rodziny)[3]. Zasięg rodzaju obejmuje rozległe obszary w południowo-wschodniej Azji – od Pakistanu po Japonię i Nową Gwineę oraz w Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej (po Boliwię i południową Brazylię)[3]. Są to krzewy i drzewa rosnące w lasach[4], zarówno nizinnych, jak i górskich[5]. Skamieniałości Meliosma znane są z mezozoiku z Europy Środkowej i Ameryki Północnej[6][7].

Meliosma
Ilustracja
Meliosma dilleniifolia
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

srebrnikopodobne

Rząd

srebrnikowce

Rodzina

sabiowate

Rodzaj

Meliosma

Nazwa systematyczna
Meliosma Blume
Catalogus: 10 (1823)[3]
Synonimy
  • Heterapithmos Turcz.
  • Atelandra Bello
  • Kingsboroughia Liebm.
  • Lorenzanea Liebm.
  • Millingtonia Roxb.
  • Oligostemon Turcz.
  • Wellingtonia Meisn.[3]
Meliosma henryi
Meliosma simplicifolia

Niektóre gatunki wykorzystywane są jako źródło drewna i uprawiane jako rośliny ozdobne, m.in. dla pachnących kwiatów[7].

Morfologia edytuj

 
Meliosma myriantha
Pokrój
Drzewa[5] i krzewy[8][4].
Liście
Zimozielone (tylko dwa gatunki z rodzaju zrzucają liście)[6], skrętoległe[4], często z ogonkami u nasady zgrubiałymi[8]. Blaszka pojedyncza lub nieparzystopierzasto złożona. Blaszki liści całobrzegie lub piłkowane[5][8], użyłkowane pierzasto, z licznymi nerwami bocznymi[4].
Kwiaty
Drobne, obupłciowe, zebrane w silnie rozgałęzione, często bardzo okazałe wiechy wyrastające na szczytach pędów[4][5]. Kwiaty siedzące lub krótkoszypułkowe. Kielich złożony z 5 działek, rzadziej 3 lub 4. Płatki korony zróżnicowane na trzy zewnętrzne okazałe i dwa wewnętrzne zredukowane, czasem dwudzielne. Z 5 pręcików tylko dwa przylegające do zredukowanych płatków są płodne, pozostałe wykształcone jako prątniczki. Często obecny jest dysk miodnikowy. Zalążnia jest górna, zwykle dwu-, rzadziej trójkomorowa, z pojedynczym zalążkiem w każdej z komór[5].
Owoce
Mięsiste pestkowce z pojedynczym nasionem[4][5].

Systematyka i pochodzenie edytuj

 
Meliosma rigida
Pozycja systematyczna

Jeden z trzech rodzajów z rodziny sabiowatych (Sabiaceae)[3][9]. W obrębie rodziny zajmuje pozycję siostrzaną względem Ophioocaryon, a pozycję bazalną wobec tej pary zajmuje rodzaj Sabia[10].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2022-02-05] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Proteales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-02-05] (ang.).
  3. a b c d e f Meliosma Blume. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-02-05].
  4. a b c d e f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 364. ISBN 0-333-73003-8.
  5. a b c d e f K. Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. IX. Flowering Plants. Eudicots. Heidelberg, Dordrecht, London, New York: Springer, 2007, s. 416. ISBN 978-3-540-32214-6.
  6. a b Jan Thomas Johansson: Sabiaceae. [w:] The Phylogeny of Angiosperms [on-line]. [dostęp 2021-08-28].
  7. a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 577, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  8. a b c Meliosma Blume. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-02-05].
  9. Genus Meliosma Blume. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-02-05].
  10. Jose Daniel Zúñiga. Phylogenetics of Sabiaceae with Emphasis on Meliosma Based on Nuclear and Chloroplast Data. „Systematic Botany”. 40, 3, s. 761-775, 2015. DOI: 10.1600/036364415X689221.