Mo Farah, właśc. Mohammed Muktar Jama Farah ur. Hussein Abdi Kahin[1] (ur. 23 marca 1983 w Gabiley) – brytyjski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach przełajowych i w biegach średnich. Farah przeprowadził się do Wielkiej Brytanii mając 8 lat. Początkowo chciał być piłkarzem, jednak jego szybkość na boisku została szybko dostrzeżona dzięki czemu zaczął biegać[2].

Mo Farah
Ilustracja
Mo Farah z dwoma złotymi medalami zdobytymi na IO 2016 w Rio de Janeiro
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1983
Gabiley

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 lekkoatletyka
(bieg na 5000 m)
złoto Londyn 2012 lekkoatletyka
(bieg na 10 000 m)
złoto Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(bieg na 5000 m)
złoto Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(bieg na 10 000 m)
Mistrzostwa świata
złoto Daegu 2011 bieg na 5000 m
złoto Moskwa 2013 bieg na 5000 m
złoto Moskwa 2013 bieg na 10 000 m
złoto Pekin 2015 bieg na 5000 m
złoto Pekin 2015 bieg na 10 000 m
złoto Londyn 2017 bieg na 10 000 m
srebro Daegu 2011 bieg na 10 000 m
srebro Londyn 2017 bieg na 5000 m
Mistrzostwa Europy
złoto Barcelona 2010 bieg na 10 000 m
złoto Barcelona 2010 bieg na 5000 m
złoto Helsinki 2012 bieg na 5000 m
złoto Zurych 2014 bieg na 5000 m
złoto Zurych 2014 bieg na 10 000 m
srebro Göteborg 2006 bieg na 5000 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Turyn 2009 bieg na 3000 m
złoto Paryż 2011 bieg na 3000 m
Mistrzostwa świata w półmaratonie
brąz Cardiff 2016 indywidualnie
Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Order Narodowy 27 Czerwca (Dżibuti)

Najważniejszymi jego osiągnięciami są: sześciokrotne mistrzostwo świata (2011, 2013, 2015 i 2017), pięciokrotne mistrzostwo Europy, mistrzostwo Europy w biegach przełajowych (2006), halowe mistrzostwo Europy w biegu na 3000 metrów i cztery złote medale olimpijskie, z Londynu na 5000m i 10 000m (2012) oraz z Rio de Janeiro na 5000 m i 10 000 m (2016). Na koniec sezonu 2010 zajął trzecie miejsce w kolejnej edycji plebiscytu European Athlete of the Year Trophy przegrywając z francuskim sprinterem Christophe Lemaitre oraz oszczepnikiem z Norwegii Andreasem Thorkildsenem[3][4]. Zarówno rok, jak i dwa lata później, zwyciężył w tym plebiscycie[5][6][7][8]. Jako pierwszy w historii zdobył mistrzostwo świata na kolejnych trzech czempionatach na dystansie 5000 metrów (Daegu 2011, Moskwa 2013, Pekin 2015). Po złotym i srebrnym medalu w Londynie zakończył karierę na stadionie, skupiając się wyłącznie na startach w maratonach i półmaratonach.

12 lipca 2022 w wywiadzie dla BBC wyznał, że został nielegalnie sprowadzony do Wielkiej Brytanii jako dziecko i był zmuszany do niewolniczej pracy jako służba domowa. W tym samym wywiadzie ogłosił, że jego prawdziwe imię to Hussein Abdi Kahin, a jego obecne personalia otrzymał od nieznanej mu kobiety, która pośredniczyła w jego transporcie, gdy miał 9 lat[1].

Największe osiągnięcia

edytuj
Rok Rodzaj zawodów Miasto Konkurencja Miejsce Wynik
2001 Mistrzostwa Europy juniorów   Grosseto 5000 m 1. 14:09,91
2003 Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Bydgoszcz 5000 m 2. 13:58,88
2005 Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Erfurt 5000 m 2. 14:10,96
2006 Mistrzostwa Europy w przełajach   San Giorgio su Legnano ind. 1. 27:56
2006 Mistrzostwa Europy   Göteborg 5000 m 2. 13:44,79
2007 Mistrzostwa Świata   Osaka 5000 m 6. 13:39,13
2007 Światowy Finał IAAF   Stuttgart 3000 m 3. 7:49,89
2008 Mistrzostwa Europy w przełajach   Bruksela ind. 2. 30:57
2009 Halowe Mistrzostwa Europy   Turyn 3000 m 1. 7:40,17
2009 Mistrzostwa świata   Berlin 5000 m 7. 13:19,69
2009 Mistrzostwa Europy w przełajach   Dublin ind. 2. 31:02
2010 Mistrzostwa świata w przełajach   Bydgoszcz ind. 20. 34:09
2010 Puchar Europy w biegu na 10 000 m   Marsylia 10 000 m 1. 27:28,86
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Bergen 5000 m 1. 13:14,93
2010 Mistrzostwa Europy   Barcelona 10 000 m 1. 28:24,99
2010 Mistrzostwa Europy   Barcelona 5000 m 1. 13:31,18
2011 Halowe mistrzostwa Europy   Paryż 3000 m 1. 7:53,00
2011 Mistrzostwa świata   Daegu bieg na 10 000 m 2. 27:13,08
2011 Mistrzostwa świata   Daegu bieg na 5000 m 1. 13:23,36
2012 Mistrzostwa Europy   Helsinki 5000 m 1. 13:29,91
2012 Igrzyska olimpijskie   Londyn 10 000 m 1. 27:30,42
2012 Igrzyska olimpijskie   Londyn 5000 m 1. 13:41,66
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Gateshead 5000 m 1. 14:10,00
2013 Mistrzostwa świata   Moskwa bieg na 10 000 m 1. 27:21,71
2013 Mistrzostwa świata   Moskwa bieg na 5000 m 1. 13:26,98
2014 Mistrzostwa Europy   Zurych bieg na 5000 m 1. 14:05,82
2014 Mistrzostwa Europy   Zurych bieg na 10 000 m 1. 28:08,11
2015 Mistrzostwa świata   Pekin bieg na 10 000 m 1. 27:01,13
2015 Mistrzostwa świata   Pekin bieg na 5000 m 1. 13:50,38
2016 Mistrzostwa świata w półmaratonie   Cardiff półmaraton 3. 59:59
2016 Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro 10 000 m 1. 27:05,17
2016 Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro 5000 m 1. 13:03,30
2017 Mistrzostwa świata   Londyn 10 000 m 1. 26:49,51
2017 Mistrzostwa świata   Londyn 5000 m 2. 13:33,22

Rekordy życiowe

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Sir Mo Farah reveals he was trafficked to the UK as a child [online], BBC [dostęp 2022-07-14] (ang.).
  2. Brian Viner interviews Mo Farah [online], The Independent [dostęp 2012-05-01] (ang.).
  3. Mo Farah Lekkoatletą Roku w Europie [online], Info na luzie [dostęp 2012-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-05] (pol.).
  4. Frenchman Lemaitre voted 2010 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2015-01-14] (ang.).
  5. Great Britain’s Mo Farah voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
  6. LEKKOATLETA ROKU W EUROPIE: 1. Farah, 7. Wojciechowski [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-10-05] (pol.).
  7. Mo Farah ist Europas Athlet des Jahres [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-10-05] (niem.).
  8. Great Britain’s Mo Farah voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-20] (ang.).
  9. Diamentowa Liga – rekordowe biegi w Eugene [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2011-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).
  10. Mosop rips apart World records for 25,000 and 30,000m in Eugene – Samsung Diamond League [online], iaaf.org [dostęp 2011-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-09] (pol.).
  11. Vytrvalecký prolog mítinku v Eugene byl plný rekordů [online], atletika.cz [dostęp 2013-01-07] (cz.).
  12. Weltrekorde und Europarekord in Eugene [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-06-04] (niem.).
  13. Farah warms up for European Cup 10000m with British record [online], European Athletics [dostęp 2010-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).
  14. Mo Farah bate o recorde da Europa em Lisboa. meiamaratonadelisboa.com. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (port.).
  15. Farah breaks European record for victory in the Chicago Marathon [online], European Athletics, 7 października 2018 [dostęp 2019-01-28] (ang.).
  16. NEW YEAR HONOURS LIST–UNITED KINGDOM. „The London Gazette”. 61803, 2016-12-31. (ang.). 
  17. ‘Aren’t you sick of winning medals yet?' Prince Charles cracks joke with Mo Farah as he presents CBE at Buckingham Palace. dailymail.co.uk, 2013-06-28. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).
  18. Le Président de la République élève Mo Farah au rang de Chevalier de l’Ordre national du 27 juin • Africatime. fr.africatime.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)]. (fr.). [dostęp 2016-10-11].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj