Myszołów królewski

Myszołów królewski[4] (Buteo regalis) – gatunek dużego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Myszołów królewski
Buteo regalis[1]
(G. R. Gray, 1844)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Buteo

Gatunek

myszołów królewski

Synonimy
  • Archibuteo regalis G. R. Gray, 1844[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     obszary lęgowe

     występuje przez cały rok

     zimowiska

Systematyka
Dawniej bywał umieszczany wraz z myszołowem włochatym (B. lagopus) w nieuznawanych obecnie rodzajach Triorchis lub Archibuteo[2]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].
Wygląd
Przedstawiciel odmiany ciemnej na gnieździe
Długość ciała 56–69 cm, rozpiętość skrzydeł 133–142 cm; masa ciała 977–2074 g[6].

Znane są 2 odmiany barwne:

  • Odmiana jasna: Wierzch ciała jasnobrązowy, głowa jasna, spód ciała biały, z rdzawymi prążkami na bokach. Spód skrzydeł biały, na nadgarstku ciemne, wąskie, kasztanowate plamy w kształcie półksiężyca. Skok opierzony do palców, z gęstymi, kasztanowatymi prążkami, ogon biały, przy końcu rdzawy.
  • Odmiana melanistyczna (2–5% wszystkich myszołowów górskich): Tułów brązowy, ogon jasny.
Myszołów królewski w locie
Zasięg, środowisko
Suche oraz otwarte prerie od południowo-środkowej Kanady po zachodnio-środkowe USA i północny Teksas. Zimuje na południe od zasięgu letniego, na południu osiągając północny Meksyk[2][7]. W okresie zimowym często spotykany na zaoranych polach i innych terenach rolniczych[7].
Rozród
Gniazduje w bardzo różnych miejscach, w tym na klifach, niskich wychodniach skalnych, stertach ziemi, izolowanych drzewach, stogach siana, słupach energetycznych, budynkach, wiatrakach i innych konstrukcjach wykonanych przez człowieka. Gniazdo to duża platforma z patyków, wyłożona trawą i kawałkami kory lub wysuszonymi odchodami krowimi. W zniesieniu 2–6 jaj, zwykle 3–5. Wysiadują oboje rodzice, a okres inkubacji wynosi 36 dni. Młode są w pełni opierzone po 6–8 tygodniach[7].
Pożywienie
Żywi się przede wszystkim zającami, ale też gryzoniami (np. gofferowatymi, szczuroskoczkami, świstakami, myszakami itp.) czy ptakami wróblowymi[7].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2008 roku uznaje myszołowa królewskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern); wcześniej, w 2004 roku otrzymał on status „bliski zagrożenia” (NT – near threatened). Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy[3].

Przypisy

edytuj
  1. Buteo regalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Ferruginous Hawk (Buteo regalis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  3. a b Buteo regalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-06].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  6. Ferruginous Hawk Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  7. a b c d Species account: Ferruginous Hawk Buteo regalis. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

edytuj