Nicolas Bourbaki
Nicolas Bourbaki – pseudonim grupy francuskich matematyków, którzy w roku 1935 założyli tzw. grupę Bourbaki działającą przy École normale supérieure w Paryżu, która została przekształcona w 1952 na stowarzyszenie Association des Collaborateurs de Nicolas Bourbaki. Członkami-założycielami grupy Bourbaki byli:
- Henri Cartan,
- Claude Chevalley,
- Jean Coulomb,
- Jean Delsarte,
- Jean Dieudonné,
- Charles Ehresmann,
- René de Possel,
- Szolem Mandelbrojt,
- André Weil[1].
Celem grupy młodych matematyków, założycieli grupy, było napisanie kompletu aktualnych podręczników do matematyki. Te które istniały, niegdyś dobre, były już nieaktualne, a ich język nieprecyzyjny[2]. Po napisaniu pierwszego potrzebowali dodać autora, a ponieważ planowali wiele książek, gdzie autorzy prawdopodobnie będą się zmieniać, postanowili opublikować ją pod pseudonimem. Książki podpisane N. Bourbaki, wzbudzały w środowisku matematyków podziw dla talentu tajemniczego autora[3]. Prawda wyszła na jaw, chociaż matematycy cały czas używali pseudonimu. Mimo że książki miały wielu autorów, były wielokrotnie redagowane przez członków, dlatego nie było widać indywidualnego stylu autorów[4].
Imię „Nicolas” pojawiło się późno, początkowo podpis brzmiał jedynie „N. Bourbaki”. Twórcy grupy uważali, że Bourbaki nie powinien mieć więcej niż 50 lat, aby zachował świeżość umysłu, w efekcie przez lata pracowały cztery generacje[5]. Grupa działała przez 50 lat[6]. Tak jak początkowo, lista „aktualnych” członków grupy była zawsze tajemnicą[7], chociaż krążyły pogłoski o tym, kto do nich należał. Wielu medalistów Fieldsa było członkami grupy[8]. Grupa Bourbaki w swoich książkach używała metody aksjomatycznej, gdzie każda teza musiała być przez nich wcześniej udowodniona. Tego typu tezy mogły pochodzić z różnych działów matematyki. Ich metoda polegała na rozpoczęciu od zagadnień bardziej ogólnych i późniejszym przechodzeniu do szczegółowych[8]. Była to metoda bardzo podobna do formalizmu wprowadzonego przez Davida Hilberta, chociaż przyświecały im inne cele. Była to także pierwsza próba aksjomatyzacji podstaw całej matematyki[8].
Styl Bourbakiego był nowatorski, dziś jest on stosowany powszechnie w całej literaturze matematycznej. Grupa ujednoliciła dużo terminów matematycznych. Wprowadziła dużo nowych, niektóre usunęła, czasami z kilku stosowanych wybrano jeden. Dzisiaj powszechnie stosuje się słownictwo używane przez Bourbakiego[9].
Pozostali członkowie
edytujW późniejszym okresie działania grupy, dołączyli:
Matematyka według Bourbakiego
edytujJednym z celów Bourbakistów było opracowanie kursu matematyki prezentującego ówczesny stan wiedzy w kluczowych dziedzinach matematyki opartych na teorii mnogości. Seria Elementy matematyki (Éléments de mathématique) składała się z następujących tomów (nie ukazały się one po polsku):
I | Teoria mnogości | (Théorie des ensembles) |
II | Algebra | (Algèbre) |
III | Topologia | (Topologie générale) |
IV | Funkcje jednej zmiennej rzeczywistej | (Fonctions d'une variable réelle) |
V | Przestrzenie liniowo-topologiczne | (Espaces vectoriels topologiques) |
VI | Całkowanie | (Intégration) |
oraz później | ||
VII | Algebra przemienna | (Algèbre commutative) |
VIII | Grupy i algebry Liego | (Groupes et algèbres de Lie) |
W serii ukazała się także książka Variétés différentielles et analytiques, ale zawierała raczej podsumowanie wyników dotyczących rozmaitości różniczkowalnych, niż prezentację materiału. Dziewiąty i ostatni tom serii, poświęcony teorii spektralnej, ukazał się w roku 1983. Pod koniec XX wieku opublikowano jeszcze dalszą część Algebry przemiennej.
Niektóre z książek Bourbakiego stały się klasycznymi pozycjami w swoich dziedzinach, inne były zbyt trudne, by służyć za podręczniki. W roku 1958, gdy zakończono wydawanie pierwotnych sześciu tomów serii, niektóre z pierwszych były od prawie 20 lat nieaktualne[10].
Przypisy
edytuj- ↑ Association des collaborateurs de Nicolas Bourbaki, dostęp 11.08.2021.
- ↑ Ciesielski i Pogoda 2015 ↓, s. 244.
- ↑ Ciesielski i Pogoda 2015 ↓, s. 242.
- ↑ Ciesielski i Pogoda 2015 ↓, s. 245.
- ↑ Ciesielski i Pogoda 2015 ↓, s. 246.
- ↑ Ciesielski i Pogoda 2015 ↓, s. 250.
- ↑ Bourbaki Nicolas, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-03] .
- ↑ a b c Ciesielski i Pogoda 2015 ↓, s. 247.
- ↑ Ciesielski i Pogoda 2015 ↓, s. 248.
- ↑ …by 1958 when the original six books were completed, the first few of these books were already almost 20 years out of date. Bourbaki: the post-war years
Bibliografia
edytuj- Krzysztof Ciesielski, Zdzisław Pogoda: Bezmiar Matematycznej Wyobraźni. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2005. ISBN 83-7337-932-0.
Linki zewnętrzne
edytuj- Polskojęzyczne
- Anglojęzyczne
- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Nicolas Bourbaki w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
- Artykuł Émilie Richer o Nicolasie Bourbakim w wolnej encyklopedii PlanetMath
- Pratik Aghor, The greatest mathematician that never lived, kanał TED-Ed na YouTube, 6 lipca 2020 [dostęp 2022-12-17].
- Francuskojęzyczne
- VIAF: 120155551
- LCCN: n50042127
- GND: 140993142
- NDL: 00433995
- LIBRIS: qn244vz80js6gqv
- BnF: 12002825g
- SUDOC: 034831541
- SBN: MILV013048
- NLA: 35020700
- NKC: mzk2003216545
- BNE: XX1211066
- NTA: 069582106
- BIBSYS: 90227860
- Open Library: OL145730A
- PLWABN: 9810609316305606
- NUKAT: n96000848
- J9U: 987007258913105171
- CANTIC: a10701114
- LNB: 000085209
- NSK: 000398926
- ΕΒΕ: 276081